Α΄ ΒΑΣΙΛΕΩΝ (ή ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Γ΄) 21:1-29

Κοινοποίηση

Α΄ ΒΑΣΙΛΕΩΝ (ή ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Γ΄) 21:1-29 Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGV)

Μετά απ’ αυτά τα γεγονότα συνέβη το εξής: Ο Ναβουθαί, ο Ιζρεελίτης, είχε ένα αμπέλι κοντά στο ανάκτορο του Αχαάβ, βασιλιά της Σαμάρειας. Μια μέρα ο Αχαάβ είπε στο Ναβουθαί: «Δώσε μου το αμπέλι σου να το κάνω λαχανόκηπο, γιατί είναι κοντά στο ανάκτορό μου· κι εγώ για αντάλλαγμα θα σου δώσω ένα καλύτερο αμπέλι ή αν προτιμάς, θα σου δώσω το αντίτιμο σε χρήμα». Ο Ναβουθαί απάντησε: «Ο Κύριος να με φυλάξει από μια τέτοια πράξη! Το αμπέλι αυτό είναι η κληρονομιά που την έχω λάβει από τους προγόνους μου, κι απαγορεύεται να τη μεταβιβάσω σ’ εσένα». Ο Αχαάβ γύρισε στο σπίτι του πικραμένος και οργισμένος, επειδή ο Ναβουθαί του είπε ότι δεν μπορούσε να του μεταβιβάσει την κληρονομιά των προγόνων του. Έπεσε στο κρεβάτι του, γύρισε το πρόσωπό του προς τον τοίχο και δεν ήθελε να φάει τίποτα. Η γυναίκα του η Ιεζάβελ τον πλησίασε και τον ρώτησε: «Γιατί είσαι κακόκεφος και δεν τρως;» Εκείνος της απάντησε: «Είχα μια συζήτηση με το Ναβουθαί, τον Ιζρεελίτη. Του ζήτησα να μου δώσει το αμπέλι του με πληρωμή ή αν θέλει να του δώσω άλλο αμπέλι αντί γι’ αυτό, κι εκείνος μου είπε ότι δε μου το δίνει». Τότε η Ιεζάβελ τού είπε: «Εσύ είσαι βασιλιάς του Ισραήλ. Σήκω, φάε και πάψε να στενοχωριέσαι. Εγώ θα σου δώσω το αμπέλι του Ναβουθαί του Ιζρεελίτη». Έγραψε, λοιπόν, γράμματα με το όνομα του Αχαάβ, τα σφράγισε με τη σφραγίδα του και τα έστειλε στους πρεσβυτέρους και στους προκρίτους της πόλης, όπου κατοικούσε ο Ναβουθαί. Στα γράμματα αυτά έγραφε: «Συγκεντρώστε τον πληθυσμό της πόλης σε γιορτή νηστείας και βάλτε το Ναβουθαί επικεφαλής του λαού. Βάλτε και δύο διεφθαρμένους ανθρώπους να μαρτυρήσουν ψέματα εναντίον του και να πουν: “αυτός βλασφήμησε το Θεό και το βασιλιά”. Τότε βγάλτε τον έξω απ’ την πόλη και θανατώστε τον με λιθοβολισμό». Οι πρεσβύτεροι και οι πρόκριτοι της πόλης του Ναβουθαί έκαναν όπως τους παράγγελνε η Ιεζάβελ με τα γράμματα που τους είχε στείλει. Διοργάνωσαν, λοιπόν, μια τελετή νηστείας κι έβαλαν το Ναβουθαί επικεφαλής του λαού. Ήρθαν τότε δύο διεφθαρμένοι άνθρωποι, στάθηκαν μπροστά στο Ναβουθαί και κατέθεσαν εναντίον του μαρτυρία ενώπιον του λαού: «Ο Ναβουθαί βλασφήμησε το Θεό και το βασιλιά». Τότε τον έβγαλαν έξω από την πόλη και τον εκτέλεσαν με λιθοβολισμό. Μετά οι πρεσβύτεροι και οι πρόκριτοι έστειλαν μήνυμα στην Ιεζάβελ: «Ο Ναβουθαί λιθοβολήθηκε και πέθανε», της είπαν. Μόλις άκουσε η Ιεζάβελ ότι πέθανε ο Ναβουθαί, είπε στον Αχαάβ: «Πήγαινε και πάρε στην κατοχή σου το αμπέλι του Ναβουθαί του Ιζρεελίτη, που αρνιόταν να σου το πουλήσει. Δε ζει πια». Όταν άκουσε ο Αχαάβ ότι ο Ναβουθαί πέθανε, πήγε στο αμπέλι του Ναβουθαί για να το πάρει στην κατοχή του. Τότε ο Κύριος είπε στον Ηλία το Θεσβίτη: «Σήκω, και πήγαινε να συναντήσεις τον Αχαάβ, το βασιλιά του Ισραήλ, που είναι στη Σαμάρεια. Τώρα βρίσκεται στο αμπέλι του Ναβουθαί· έχει πάει για να το πάρει στην κατοχή του. Θα του πεις εκ μέρους μου: “εσύ σκότωσες τον άνθρωπο κι από πάνω θέλεις να πάρεις στην κατοχή σου και τ’ αγαθά του;” Κι ακόμα θα του πεις, ότι εγώ ο Κύριος λέω: “στον τόπο που γλύψαν’ τα σκυλιά το αίμα του Ναβουθαί θα γλύψουν και το δικό σου αίμα”». Ο Αχαάβ είπε στον Ηλία: «Με βρήκες, εχθρέ μου;» Κι εκείνος απάντησε: «Σε βρήκα, επειδή πούλησες την ψυχή σου στο να πράττεις ό,τι δυσαρεστεί τον Κύριο. Ο Κύριος, λοιπόν, λέει: “θα σου προξενήσω συμφορές, θα σ’ εξαφανίσω και θα εξολοθρεύσω από την οικογένειά σου κάθε αρσενικό, δούλον ή ελεύθερο. Θα κάνω την οικογένειά σου σαν την οικογένεια του Ιεροβοάμ, γιου του Ναβάτ και σαν την οικογένεια του Βασά, γιου του Αχιά, επειδή εξόργισες εμένα, τον Κύριο, κι έκανες τον Ισραήλ να αμαρτήσει”. Όσο για την Ιεζάβελ, ο Κύριος λέει: “τα σκυλιά θα φάνε την Ιεζάβελ στην πεδιάδα Ιζρεέλ. Κι ακόμα, όποιος από την οικογένειά σου, Αχαάβ, πεθάνει στην πόλη, θα τον φάνε τα σκυλιά· κι όποιος πεθάνει στο ύπαιθρο θα τον φάνε τα όρνεα”». (Κανένας, βέβαια, δεν υπήρξε σαν τον Αχαάβ, που είχε πουλήσει την ψυχή του στο να πράττει ό,τι δυσαρεστεί τον Κύριο, γιατί τον παραπλανούσε η Ιεζάβελ, η γυναίκα του. Έκανε τις πιο βδελυρές πράξεις λατρεύοντας τα είδωλα, όπως ακριβώς έκαναν οι Αμορραίοι, που ο Κύριος τους είχε διώξει από τη χώρα τους για να κατοικήσουν οι Ισραηλίτες). Μόλις άκουσε ο Αχαάβ αυτά τα λόγια, έσκισε τα ρούχα του, ντύθηκε στα πένθιμα και νήστεψε· κοιμόταν φορώντας τα πένθιμα και περιφερόταν σιωπηλός. Τότε μίλησε ο Κύριος στον Ηλία το Θεσβίτη και του είπε: «Είδες πώς ταπεινώθηκε ο Αχαάβ ενώπιόν μου; Επειδή λοιπόν ταπεινώθηκε, δε θα καταστρέψω την οικογένειά του στις μέρες του, αλλά στις μέρες του γιου του».

Α΄ ΒΑΣΙΛΕΩΝ (ή ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Γ΄) 21:1-29 H Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos) (FPB)

KAI μετά από τα πράγματα αυτά, o Nαβoυθαί, o Iεζραελίτης, είχε έναν αμπελώνα στην Iεζραέλ, κoντά στo παλάτι τoύ Aχαάβ, τoυ βασιλιά τής Σαμάρειας. Kαι o Aχαάβ μίλησε στoν Nαβoυθαί, λέγoντας: Δώσε μoυ τoν αμπελώνα σoυ, για να τoν έχω για κήπo λαχάνων, επειδή είναι κoντά στo σπίτι μoυ· και θα σoυ δώσω αντί γι’ αυτόν έναν καλύτερo αμπελώνα απ’ ό,τι αυτός· ή, αν σoυ είναι αρεστό, θα σoυ δώσω τo αντίτιμό τoυ σε ασήμι. Kαι o Nαβoυθαί είπε στoν Aχαάβ: Mη γένoιτo σε μένα από τoν Θεό, να δώσω την κληρoνoμιά των πατέρων μoυ σε σένα! Kαι o Aχαάβ γύρισε στo σπίτι τoυ σκυθρωπός και δυσαρεστημένoς, για τoν λόγo τον οποίο τoύ μίλησε o Nαβoυθαί, o Iεζραελίτης, λέγoντας: Δεν θα σoυ δώσω την κληρoνoμιά των πατέρων μoυ. Kαι πλάγιασε επάνω στo κρεβάτι τoυ, και έστρεψε τo πρόσωπό τoυ, και δεν έφαγε ψωμί. Kαι ήρθε σ’ αυτόν η Iεζάβελ, η γυναίκα τoυ, και τoυ είπε: Γιατί είναι τo πνεύμα σoυ περίλυπo, ώστε δεν τρως ψωμί; Kαι εκείνoς τής είπε: Eπειδή, μίλησα στoν Nαβoυθαί, τoν Iεζραελίτη, και τoυ είπα: Δώσε μoυ τoν αμπελώνα σoυ με ασήμι· ή, αν αγαπάς, θα σoυ δώσω έναν άλλoν αμπελώνα αντί γι’ αυτόν· κι εκείνoς απάντησε: Δεν θα σoυ δώσω τoν αμπελώνα μoυ. Kαι η Iεζάβελ, η γυναίκα τoυ είπε προς αυτόν: Eσύ βασιλεύεις τώρα επάνω στoν Iσραήλ; Σήκω, φάε ψωμί, και ας είναι η καρδιά σoυ εύθυμη· εγώ θα σoυ δώσω τoν αμπελώνα τoύ Nαβoυθαί, τoυ Iεζραελίτη. Tότε, έγραψε επιστολές στo όνoμα τoυ Aχαάβ, και τις σφράγισε με τη σφραγίδα τoυ, και έστειλε τις επιστoλές στoυς πρεσβύτερoυς, και στoυς άρχoντες, εκείνoυς πoυ ήσαν στην πόλη τoυ, αυτoύς πoυ κατoικoύσαν μαζί με τoν Nαβoυθαί. Kαι στις επιστολές έγραφε, λέγoντας: Kηρύξτε νηστεία, και βάλτε τoν Nαβoυθαί να καθήσει επικεφαλής τoύ λαoύ· και βάλτε να κάθoνται απέναντί τoυ δύο κακoί άνδρες, και ας δώσoυν μαρτυρία εναντίoν τoυ, λέγoντας: Eσύ βλασφήμησες τoν Θεό και τoν βασιλιά· και βγάλτε τον έξω, και πετρoβoλήστε τον, και ας πεθάνει. Kαι oι άνδρες τής πόλης τoυ, oι πρεσβύτερoι και oι άρχoντες, πoυ κατoικoύσαν στην πόλη τoυ, έκαναν όπως τoυς είχε διαμηνύσει η Iεζάβελ, σύμφωνα με τo γραμμένo στις επιστολές, πoυ τoυς είχε στείλει. Kήρυξαν νηστεία, και έβαλαν τoν Nαβoυθαί να καθήσει επικεφαλής τoύ λαoύ· και μπήκαν δύο άνδρες κακoί, και κάθησαν απέναντί τoυ· και oι κακoί άνδρες έδωσαν μαρτυρία εναντίoν τoυ, εναντίoν τoύ Nαβoυθαί, μπρoστά στoν λαό, λέγoντας: O Nαβoυθαί βλασφήμησε τoν Θεό και τoν βασιλιά. Tότε, τoν έβγαλαν έξω από την πόλη, και τoν λιθοβόλησαν με πέτρες, και πέθανε. Kαι έστειλαν στην Iεζάβελ, λέγoντας: O Nαβoυθαί λιθoβoλήθηκε, και πέθανε. Kαι καθώς η Iεζάβελ άκoυσε ότι o Nαβoυθαί λιθoβoλήθηκε και πέθανε, η Iεζάβελ είπε στoν Aχαάβ: Σήκω, κληρoνόμησε τoν αμπελώνα τoύ Nαβoυθαί, τoυ Iεζραελίτη, πoυ δεν ήθελε να σoυ τον δώσει με ασήμι· επειδή, o Nαβoυθαί δεν ζει, αλλά πέθανε. Kαι καθώς o Aχαάβ άκoυσε ότι o Nαβoυθαί πέθανε, o Aχαάβ σηκώθηκε να κατέβει στoν αμπελώνα τoύ Nαβoυθαί τoύ Iεζραελίτη, για να τoν κληρoνoμήσει. Kαι o λόγoς τoύ Kυρίoυ ήρθε στoν Hλία τoν Θεσβίτη, λέγoντας: Σήκω, κατέβα σε συνάντηση τoυ Aχαάβ, τoυ βασιλιά τoύ Iσραήλ, πoυ κατoικεί στη Σαμάρεια· δες, είναι στoν αμπελώνα τoύ Nαβoυθαί, όπoυ κατέβηκε για να τoν κληρoνoμήσει· και θα μιλήσεις σ’ αυτόν, λέγoντας: Έτσι λέει o Kύριoς: Φόνευσες, και επιπλέον κληρoνόμησες; Θα μιλήσεις ακόμα σ’ αυτόν, λέγoντας: Έτσι λέει o Kύριoς: Στoν τόπo, όπoυ τα σκυλιά έγλειψαν τo αίμα τoύ Nαβoυθαί, θα γλείψoυν τα σκυλιά τo αίμα σoυ, ναι, τo δικό σoυ. Kαι o Aχαάβ είπε στoν Hλία: Mε βρήκες, εχθρέ μoυ; Kι απάντησε: Σε βρήκα· επειδή, πoύλησες τoν εαυτό σoυ στo να κάνεις τo πoνηρό μπρoστά στoν Kύριo. Πρόσεξε, λέει o Kύριoς: Eγώ θα φέρω κακό επάνω σoυ, και θα σαρώσω πίσω σoυ, και θα εξoλoθρεύσω από τoν Aχαάβ εκείνoν πoυ oυρεί πρoς τoν τoίχo, και τoν δoύλo και τoν ελεύθερo ανάμεσα στoν Iσραήλ·18 και θα κάνω την oικoγένειά σoυ όπως την oικoγένεια τoυ Iερoβoάμ, τoυ γιoυ τoύ Nαβάτ, και καθώς την oικoγένεια τoυ Bαασά, τoυ γιoυ τoύ Aχιά, εξαιτίας τoύ παρoργισμoύ με τoν oπoίo με παρόργισες, και έκανες τoν Iσραήλ να αμαρτήσει. Kαι για την Iεζάβελ, ακόμα, μίλησε o Kύριoς, λέγoντας: Tα σκυλιά θα καταφάνε την Iεζάβελ κoντά στo περιτείχισμα της Iεζραέλ· όπoιoς από τoν Aχαάβ πεθάνει στην πόλη, τα σκυλιά θα τoν καταφάνε· και όπoιoς πεθάνει στo χωράφι, τα πουλιά τoύ oυρανoύ θα τoν καταφάνε. (Πραγματικά, κανένας δεν στάθηκε όμoιoς με τoν Aχαάβ, ο οποίος πoύλησε τoν εαυτό τoυ στo να πράττει πoνηρά μπρoστά στoν Kύριo, όπως τoν κινoύσε η γυναίκα τoυ η Iεζάβελ. Kαι έπραξε με βδελυρό τρόπο, σε υπερβoλικό βαθμό, ακoλoυθώντας τα είδωλα, σύμφωνα με όλα όσα έπρατταν oι Aμoρραίoι, πoυ o Kύριoς είχε εκδιώξει μπρoστά από τoυς γιoυς Iσραήλ). Kαι όταν o Aχαάβ άκoυσε τα λόγια αυτά, έσχισε τα ιμάτιά τoυ, και έβαλε σάκo επάνω στη σάρκα τoυ, και νήστευσε, και ήταν πλαγιασμένος, περιτυλιγμένoς με σάκo, και περπατoύσε σκυμμένoς. Kαι ήρθε o λόγoς τoύ Kυρίoυ στoν Hλία τoν Θεσβίτη, λέγoντας: Eίδες πώς ταπεινώθηκε μπρoστά μoυ o Aχαάβ; Eπειδή ταπεινώθηκε μπρoστά μoυ, δεν θα φέρω κακό στις ημέρες τoυ· στις ημέρες τoύ γιoυ τoυ θα φέρω τo κακό επάνω στην oικoγένειά τoυ.

Α΄ ΒΑΣΙΛΕΩΝ (ή ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Γ΄) 21:1-29 Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGVD)

Μετά απ’ αυτά τα γεγονότα συνέβη το εξής: Ο Ναβουθαί, ο Ιζρεελίτης, είχε ένα αμπέλι κοντά στο ανάκτορο του Αχαάβ, βασιλιά της Σαμάρειας. Μια μέρα ο Αχαάβ είπε στο Ναβουθαί: «Δώσε μου το αμπέλι σου να το κάνω λαχανόκηπο, γιατί είναι κοντά στο ανάκτορό μου· κι εγώ για αντάλλαγμα θα σου δώσω ένα καλύτερο αμπέλι ή αν προτιμάς, θα σου δώσω το αντίτιμο σε χρήμα». Ο Ναβουθαί απάντησε: «Ο Κύριος να με φυλάξει από μια τέτοια πράξη! Το αμπέλι αυτό είναι η κληρονομιά που την έχω λάβει από τους προγόνους μου, κι απαγορεύεται να τη μεταβιβάσω σ’ εσένα». Ο Αχαάβ γύρισε στο σπίτι του πικραμένος και οργισμένος, επειδή ο Ναβουθαί του είπε ότι δεν μπορούσε να του μεταβιβάσει την κληρονομιά των προγόνων του. Έπεσε στο κρεβάτι του, γύρισε το πρόσωπό του προς τον τοίχο και δεν ήθελε να φάει τίποτα. Η γυναίκα του η Ιεζάβελ τον πλησίασε και τον ρώτησε: «Γιατί είσαι κακόκεφος και δεν τρως;» Εκείνος της απάντησε: «Είχα μια συζήτηση με το Ναβουθαί, τον Ιζρεελίτη. Του ζήτησα να μου δώσει το αμπέλι του με πληρωμή ή αν θέλει να του δώσω άλλο αμπέλι αντί γι’ αυτό, κι εκείνος μου είπε ότι δε μου το δίνει». Τότε η Ιεζάβελ τού είπε: «Εσύ είσαι βασιλιάς του Ισραήλ. Σήκω, φάε και πάψε να στενοχωριέσαι. Εγώ θα σου δώσω το αμπέλι του Ναβουθαί του Ιζρεελίτη». Έγραψε, λοιπόν, γράμματα με το όνομα του Αχαάβ, τα σφράγισε με τη σφραγίδα του και τα έστειλε στους πρεσβυτέρους και στους προκρίτους της πόλης, όπου κατοικούσε ο Ναβουθαί. Στα γράμματα αυτά έγραφε: «Συγκεντρώστε τον πληθυσμό της πόλης σε γιορτή νηστείας και βάλτε το Ναβουθαί επικεφαλής του λαού. Βάλτε και δύο διεφθαρμένους ανθρώπους να μαρτυρήσουν ψέματα εναντίον του και να πουν: “αυτός βλασφήμησε το Θεό και το βασιλιά”. Τότε βγάλτε τον έξω απ’ την πόλη και θανατώστε τον με λιθοβολισμό». Οι πρεσβύτεροι και οι πρόκριτοι της πόλης του Ναβουθαί έκαναν όπως τους παράγγελνε η Ιεζάβελ με τα γράμματα που τους είχε στείλει. Διοργάνωσαν, λοιπόν, μια τελετή νηστείας κι έβαλαν το Ναβουθαί επικεφαλής του λαού. Ήρθαν τότε δύο διεφθαρμένοι άνθρωποι, στάθηκαν μπροστά στο Ναβουθαί και κατέθεσαν εναντίον του μαρτυρία ενώπιον του λαού: «Ο Ναβουθαί βλασφήμησε το Θεό και το βασιλιά». Τότε τον έβγαλαν έξω από την πόλη και τον εκτέλεσαν με λιθοβολισμό. Μετά οι πρεσβύτεροι και οι πρόκριτοι έστειλαν μήνυμα στην Ιεζάβελ: «Ο Ναβουθαί λιθοβολήθηκε και πέθανε», της είπαν. Μόλις άκουσε η Ιεζάβελ ότι πέθανε ο Ναβουθαί, είπε στον Αχαάβ: «Πήγαινε και πάρε στην κατοχή σου το αμπέλι του Ναβουθαί του Ιζρεελίτη, που αρνιόταν να σου το πουλήσει. Δε ζει πια». Όταν άκουσε ο Αχαάβ ότι ο Ναβουθαί πέθανε, πήγε στο αμπέλι του Ναβουθαί για να το πάρει στην κατοχή του. Τότε ο Κύριος είπε στον Ηλία το Θεσβίτη: «Σήκω, και πήγαινε να συναντήσεις τον Αχαάβ, το βασιλιά του Ισραήλ, που είναι στη Σαμάρεια. Τώρα βρίσκεται στο αμπέλι του Ναβουθαί· έχει πάει για να το πάρει στην κατοχή του. Θα του πεις εκ μέρους μου: “εσύ σκότωσες τον άνθρωπο κι από πάνω θέλεις να πάρεις στην κατοχή σου και τ’ αγαθά του;” Κι ακόμα θα του πεις, ότι εγώ ο Κύριος λέω: “στον τόπο που γλύψαν’ τα σκυλιά το αίμα του Ναβουθαί θα γλύψουν και το δικό σου αίμα”». Ο Αχαάβ είπε στον Ηλία: «Με βρήκες, εχθρέ μου;» Κι εκείνος απάντησε: «Σε βρήκα, επειδή πούλησες την ψυχή σου στο να πράττεις ό,τι δυσαρεστεί τον Κύριο. Ο Κύριος, λοιπόν, λέει: “θα σου προξενήσω συμφορές, θα σ’ εξαφανίσω και θα εξολοθρεύσω από την οικογένειά σου κάθε αρσενικό, δούλον ή ελεύθερο. Θα κάνω την οικογένειά σου σαν την οικογένεια του Ιεροβοάμ, γιου του Ναβάτ και σαν την οικογένεια του Βασά, γιου του Αχιά, επειδή εξόργισες εμένα, τον Κύριο, κι έκανες τον Ισραήλ να αμαρτήσει”. Όσο για την Ιεζάβελ, ο Κύριος λέει: “τα σκυλιά θα φάνε την Ιεζάβελ στην πεδιάδα Ιζρεέλ. Κι ακόμα, όποιος από την οικογένειά σου, Αχαάβ, πεθάνει στην πόλη, θα τον φάνε τα σκυλιά· κι όποιος πεθάνει στο ύπαιθρο θα τον φάνε τα όρνεα”». (Κανένας, βέβαια, δεν υπήρξε σαν τον Αχαάβ, που είχε πουλήσει την ψυχή του στο να πράττει ό,τι δυσαρεστεί τον Κύριο, γιατί τον παραπλανούσε η Ιεζάβελ, η γυναίκα του. Έκανε τις πιο βδελυρές πράξεις λατρεύοντας τα είδωλα, όπως ακριβώς έκαναν οι Αμορραίοι, που ο Κύριος τους είχε διώξει από τη χώρα τους για να κατοικήσουν οι Ισραηλίτες). Μόλις άκουσε ο Αχαάβ αυτά τα λόγια, έσκισε τα ρούχα του, ντύθηκε στα πένθιμα και νήστεψε· κοιμόταν φορώντας τα πένθιμα και περιφερόταν σιωπηλός. Τότε μίλησε ο Κύριος στον Ηλία το Θεσβίτη και του είπε: «Είδες πώς ταπεινώθηκε ο Αχαάβ ενώπιόν μου; Επειδή λοιπόν ταπεινώθηκε, δε θα καταστρέψω την οικογένειά του στις μέρες του, αλλά στις μέρες του γιου του».

Α΄ ΒΑΣΙΛΕΩΝ (ή ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Γ΄) 21:1-29 Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGV)

Μετά απ’ αυτά τα γεγονότα συνέβη το εξής: Ο Ναβουθαί, ο Ιζρεελίτης, είχε ένα αμπέλι κοντά στο ανάκτορο του Αχαάβ, βασιλιά της Σαμάρειας. Μια μέρα ο Αχαάβ είπε στο Ναβουθαί: «Δώσε μου το αμπέλι σου να το κάνω λαχανόκηπο, γιατί είναι κοντά στο ανάκτορό μου· κι εγώ για αντάλλαγμα θα σου δώσω ένα καλύτερο αμπέλι ή αν προτιμάς, θα σου δώσω το αντίτιμο σε χρήμα». Ο Ναβουθαί απάντησε: «Ο Κύριος να με φυλάξει από μια τέτοια πράξη! Το αμπέλι αυτό είναι η κληρονομιά που την έχω λάβει από τους προγόνους μου, κι απαγορεύεται να τη μεταβιβάσω σ’ εσένα». Ο Αχαάβ γύρισε στο σπίτι του πικραμένος και οργισμένος, επειδή ο Ναβουθαί του είπε ότι δεν μπορούσε να του μεταβιβάσει την κληρονομιά των προγόνων του. Έπεσε στο κρεβάτι του, γύρισε το πρόσωπό του προς τον τοίχο και δεν ήθελε να φάει τίποτα. Η γυναίκα του η Ιεζάβελ τον πλησίασε και τον ρώτησε: «Γιατί είσαι κακόκεφος και δεν τρως;» Εκείνος της απάντησε: «Είχα μια συζήτηση με το Ναβουθαί, τον Ιζρεελίτη. Του ζήτησα να μου δώσει το αμπέλι του με πληρωμή ή αν θέλει να του δώσω άλλο αμπέλι αντί γι’ αυτό, κι εκείνος μου είπε ότι δε μου το δίνει». Τότε η Ιεζάβελ τού είπε: «Εσύ είσαι βασιλιάς του Ισραήλ. Σήκω, φάε και πάψε να στενοχωριέσαι. Εγώ θα σου δώσω το αμπέλι του Ναβουθαί του Ιζρεελίτη». Έγραψε, λοιπόν, γράμματα με το όνομα του Αχαάβ, τα σφράγισε με τη σφραγίδα του και τα έστειλε στους πρεσβυτέρους και στους προκρίτους της πόλης, όπου κατοικούσε ο Ναβουθαί. Στα γράμματα αυτά έγραφε: «Συγκεντρώστε τον πληθυσμό της πόλης σε γιορτή νηστείας και βάλτε το Ναβουθαί επικεφαλής του λαού. Βάλτε και δύο διεφθαρμένους ανθρώπους να μαρτυρήσουν ψέματα εναντίον του και να πουν: “αυτός βλασφήμησε το Θεό και το βασιλιά”. Τότε βγάλτε τον έξω απ’ την πόλη και θανατώστε τον με λιθοβολισμό». Οι πρεσβύτεροι και οι πρόκριτοι της πόλης του Ναβουθαί έκαναν όπως τους παράγγελνε η Ιεζάβελ με τα γράμματα που τους είχε στείλει. Διοργάνωσαν, λοιπόν, μια τελετή νηστείας κι έβαλαν το Ναβουθαί επικεφαλής του λαού. Ήρθαν τότε δύο διεφθαρμένοι άνθρωποι, στάθηκαν μπροστά στο Ναβουθαί και κατέθεσαν εναντίον του μαρτυρία ενώπιον του λαού: «Ο Ναβουθαί βλασφήμησε το Θεό και το βασιλιά». Τότε τον έβγαλαν έξω από την πόλη και τον εκτέλεσαν με λιθοβολισμό. Μετά οι πρεσβύτεροι και οι πρόκριτοι έστειλαν μήνυμα στην Ιεζάβελ: «Ο Ναβουθαί λιθοβολήθηκε και πέθανε», της είπαν. Μόλις άκουσε η Ιεζάβελ ότι πέθανε ο Ναβουθαί, είπε στον Αχαάβ: «Πήγαινε και πάρε στην κατοχή σου το αμπέλι του Ναβουθαί του Ιζρεελίτη, που αρνιόταν να σου το πουλήσει. Δε ζει πια». Όταν άκουσε ο Αχαάβ ότι ο Ναβουθαί πέθανε, πήγε στο αμπέλι του Ναβουθαί για να το πάρει στην κατοχή του. Τότε ο Κύριος είπε στον Ηλία το Θεσβίτη: «Σήκω, και πήγαινε να συναντήσεις τον Αχαάβ, το βασιλιά του Ισραήλ, που είναι στη Σαμάρεια. Τώρα βρίσκεται στο αμπέλι του Ναβουθαί· έχει πάει για να το πάρει στην κατοχή του. Θα του πεις εκ μέρους μου: “εσύ σκότωσες τον άνθρωπο κι από πάνω θέλεις να πάρεις στην κατοχή σου και τ’ αγαθά του;” Κι ακόμα θα του πεις, ότι εγώ ο Κύριος λέω: “στον τόπο που γλύψαν’ τα σκυλιά το αίμα του Ναβουθαί θα γλύψουν και το δικό σου αίμα”». Ο Αχαάβ είπε στον Ηλία: «Με βρήκες, εχθρέ μου;» Κι εκείνος απάντησε: «Σε βρήκα, επειδή πούλησες την ψυχή σου στο να πράττεις ό,τι δυσαρεστεί τον Κύριο. Ο Κύριος, λοιπόν, λέει: “θα σου προξενήσω συμφορές, θα σ’ εξαφανίσω και θα εξολοθρεύσω από την οικογένειά σου κάθε αρσενικό, δούλον ή ελεύθερο. Θα κάνω την οικογένειά σου σαν την οικογένεια του Ιεροβοάμ, γιου του Ναβάτ και σαν την οικογένεια του Βασά, γιου του Αχιά, επειδή εξόργισες εμένα, τον Κύριο, κι έκανες τον Ισραήλ να αμαρτήσει”. Όσο για την Ιεζάβελ, ο Κύριος λέει: “τα σκυλιά θα φάνε την Ιεζάβελ στην πεδιάδα Ιζρεέλ. Κι ακόμα, όποιος από την οικογένειά σου, Αχαάβ, πεθάνει στην πόλη, θα τον φάνε τα σκυλιά· κι όποιος πεθάνει στο ύπαιθρο θα τον φάνε τα όρνεα”». (Κανένας, βέβαια, δεν υπήρξε σαν τον Αχαάβ, που είχε πουλήσει την ψυχή του στο να πράττει ό,τι δυσαρεστεί τον Κύριο, γιατί τον παραπλανούσε η Ιεζάβελ, η γυναίκα του. Έκανε τις πιο βδελυρές πράξεις λατρεύοντας τα είδωλα, όπως ακριβώς έκαναν οι Αμορραίοι, που ο Κύριος τους είχε διώξει από τη χώρα τους για να κατοικήσουν οι Ισραηλίτες). Μόλις άκουσε ο Αχαάβ αυτά τα λόγια, έσκισε τα ρούχα του, ντύθηκε στα πένθιμα και νήστεψε· κοιμόταν φορώντας τα πένθιμα και περιφερόταν σιωπηλός. Τότε μίλησε ο Κύριος στον Ηλία το Θεσβίτη και του είπε: «Είδες πώς ταπεινώθηκε ο Αχαάβ ενώπιόν μου; Επειδή λοιπόν ταπεινώθηκε, δε θα καταστρέψω την οικογένειά του στις μέρες του, αλλά στις μέρες του γιου του».