Α΄ ΧΡΟΝΙΚΩΝ (Ή ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΩΝ Α΄) 16
16
1Την κιβωτό του Θεού την έφεραν και την τοποθέτησαν στη μέση της σκηνής που είχε στήσει ο Δαβίδ γι’ αυτήν. Τότε πρόσφεραν ολοκαυτώματα και θυσίες κοινωνίας ενώπιον του Θεού. 2Αφού τέλειωσε ο Δαβίδ με τα ολοκαυτώματα και τις θυσίες, ευλόγησε το λαό στο όνομα του Κυρίου. 3Επίσης διέταξε και μοίρασαν σε κάθε Ισραηλίτη, άντρα και γυναίκα, ένα καρβέλι ψωμί, μια χουρμαδόπιτα και μια σταφιδόπιτα.
4Ο Δαβίδ όρισε μερικούς λευίτες να λειτουργούν μπροστά στην κιβωτό του Κυρίου, να δοξάζουν, να ευχαριστούν και να υμνολογούν τον Κύριο, το Θεό του Ισραήλ. 5Επικεφαλής τους διόρισε τον Ασάφ, με βοηθό του το Ζαχαρία. Επίσης διορίστηκαν οι Ουζζιήλ,#Ουζζιήλ, κατά το κεφ. 15:18. Το εβραϊκό έχει «Ιεϊήλ», προφανώς από αντιγραφικό λάθος. Σεμιραμώθ, Ιεχιήλ, Ματταθίας, Ελιάβ, Βεναΐας και Ωβήδ-Εδώμ, οι οποίοι έπαιζαν άρπα και κιθάρα. Ο Ασάφ έπαιζε τα κύμβαλα. 6Οι ιερείς Βεναΐας και Ουζζιήλ έπαιζαν αδιάκοπα σάλπιγγα μπροστά στην κιβωτό της διαθήκης του Θεού.
Ευχαριστήριος ψαλμός του Δαβίδ
(Ψλ 105:1-15· Ψλ 96· 106:1· 47–48)
7Εκείνη την ημέρα ο Δαβίδ για πρώτη φορά παρέδωσε στον Ασάφ και στους συναδέλφους του τον ακόλουθο ψαλμό, για να υμνήσει τον Κύριο:
8Δοξολογήστε τον Κύριο!
Το όνομά του επικαλείσθε·
γνωρίστε στους λαούς τα έργα του!
9Ψάλτε σ’ αυτόν, και τραγουδήστε του παιάνες,
όλα αναφέροντας τα θαυμαστά του έργα.
10Να ’στε περήφανοι για τ’ όνομά του το άγιο!
Όσοι τον Κύριο αναζητούν
ας χαίρεται η καρδιά τους!
11Τον Κύριο ζητήστε και τη δύναμή του·
γυρεύετε ακατάπαυστα την παρουσία του.
12Φέρτε στο νου σας τα έργα του τα θαυμαστά,
τα θαύματά του και τις αποφάσεις του,
13εσείς οι γιοι του Ισραήλ, του δούλου του,
απόγονοι του Ιακώβ, οι εκλεκτοί του.
14Ο Κύριος, αυτός είν’ ο Θεός μας·
ισχύουν οι αποφάσεις του για ολόκληρη τη γη!
15Θυμάται στους αιώνες τη διαθήκη του,
τις υποσχέσεις του σε χίλιες γενιές.
16Ό,τι συμφώνησε με τον Αβραάμ,
και το υποσχέθηκε με όρκο στον Ισαάκ.
17Το νόμο που ’κανε για τον Ιακώβ,
για τον Ισραήλ αιώνια διαθήκη,
18όταν του είπε:
«Τη χώρα σού χαρίζω της Χαναάν,
μερίδιο για ιδιοκτησία σας».
19Εσείς ήσασταν τότε μετρημένοι,
ελάχιστοι και ξένοι στη χώρα αυτή·
20πηγαίνατε από έθνος
σ’ άλλο έθνος,
από βασίλειο σ’ άλλον λαό.
21Μα ο Κύριος δεν άφησε κανένα να τους καταπιέσει
και βασιλιάδες προειδοποίησε για χάρη τους,
22λέγοντας:
«Μην αγγίξετε τους εκλεκτούς μου
και τους προφήτες μου μην τους βλάψετε».
23Ψάλτε στον Κύριο ολόκληρη η γη,
κηρύξτε κάθε μέρα τη σωτηρία του!
24Διακηρύξτε τη δόξα του στους ειδωλολάτρες,
στους λαούς όλους τα έργα του τα θαυμαστά.
25Μέγας είναι ο Κύριος
κι ύμνος μέγας του πρέπει.
Απ’ όλους τους θεούς ο τρομερότερος.
26Όλοι οι θεοί των λαών
είναι είδωλα·
αλλά μονάχα ο Κύριος ποίησε τα ουράνια.
27Τον περιβάλλουν δόξα και μεγαλοπρέπεια·
δύναμη και χαρά γεμάτος ο τόπος όπου βρίσκεται.
28Προσφέρετε στον Κύριο,
λαοί όλων των χωρών,
προσφέρετε στον Κύριο τη δόξα και τη δύναμη.
29Προσφέρετε δόξα στον Κύριο·
πάρτε τις προσφορές σας
και φέρτε τις μπροστά του.
Προσκυνήστε τον Κύριο στο μεγαλόπρεπο
αγιαστήριό του.
30Συγκλονιστείτε όλη η γη μπροστά του·
η οικουμένη αμετακίνητη θα μένει
και δε θα σαλευθεί.
31Οι ουρανοί ας χαίρονται
κι η γη ας αγαλλιάζει!
Ας λένε ανάμεσα στα έθνη:
«Ο Κύριος βασιλεύει!»
32Η θάλασσα ας ταράζεται
και ό,τι τη γεμίζει·
ας αλαλάζουν οι αγροί
κι όσα φυτρώνουνε σ’ αυτούς!
33Τότε είναι που θα χαίρονται τα δέντρα όλα του δάσους
μπροστά στον Κύριο,
γιατί έρχεται να κρίνει τη γη.
34Δοξολογείτε τον Κύριο,
γιατί είναι καλός
κι αιώνια διαρκεί η αγάπη του.
35Φωνάξτε του:
«Σώσε μας, Θεέ, σωτήρα μας
και σύναξέ μας,
λευτέρωσέ μας απ’ τα έθνη,
για να δοξολογούμε το άγιο σου το όνομα
και καύχημά μας να ’χουμε πως σε υμνούμε».
36Ευλογητός ας είναι ο Κύριος,
ο Θεός του Ισραήλ,
από πάντα και για παντοτινά!
Τότε όλος ο λαός φώναξε: «Αμήν» και ύμνησαν τον Κύριο.
Η οργάνωση της λατρείας στην Ιερουσαλήμ και στη Γαβαών
37Στη συνέχεια ο Δαβίδ έβαλε μπροστά στην κιβωτό της διαθήκης του Κυρίου τον Ασάφ και τους συναδέλφους του, για να υπηρετούν εκεί αδιάκοπα, σύμφωνα με τις ανάγκες του έργου της κάθε μέρας.
38Τον Ωβήδ-Εδώμ με εξήντα οχτώ συγγενείς του τους τοποθέτησε θυρωρούς· επίσης και τον Ωβήδ-Εδώμ, γιο του Ιεδουθούν και τον Ωσά.
39Στον ιερέα Σαδώκ, όμως, και στους ιερείς της οικογένειάς του ανέθεσε την υπηρεσία του αγιαστηρίου του Κυρίου, το οποίο βρισκόταν στον ιερό τόπο της Γαβαών. 40Εκεί θα έπρεπε να προσφέρουν συνεχώς ολοκαυτώματα στον Κύριο, πάνω στο θυσιαστήριο των ολοκαυτωμάτων πρωί και βράδυ, σύμφωνα με τα γραμμένα στο νόμο του Κυρίου, που δόθηκε στο λαό του Ισραήλ. 41Μαζί μ’ αυτούς, ο Δαβίδ διόρισε τον Αιμάν, τον Ιεδουθούν και όσους άλλους είχε διαλέξει ονομαστικά για να υμνούν τον Κύριο, που αιώνια διαρκεί η αγάπη του. 42Ο Αιμάν και ο Ιεδουθούν έπαιζαν τις σάλπιγγες, τα κύμβαλα και τα διάφορα άλλα όργανα και συνόδευαν τους ύμνους που ψάλλονταν στο Θεό. Οι γιοι του Ιεδουθούν ήταν θυρωροί.
43Έπειτα έφυγε ο λαός, καθένας για το σπίτι του. Ο Δαβίδ γύρισε κι αυτός σπίτι του να χαιρετίσει τους δικούς του.
Επιλέχθηκαν προς το παρόν:
Α΄ ΧΡΟΝΙΚΩΝ (Ή ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΩΝ Α΄) 16: TGV
Επισημάνσεις
Κοινοποίηση
Αντιγραφή
Θέλετε να αποθηκεύονται οι επισημάνσεις σας σε όλες τις συσκευές σας; Εγγραφείτε ή συνδεθείτε
Copyrighted by the Hellenic Bible Society, 1997, 2003.