Атасы Исхакъ анга быллай жууап берди:
– Ма, жерни битиминден
эмда кёкню чыгъындан узакъ жашарыкъса.
Къылычынг бла жашау этериксе
эмда къарындашынга къуллукъ этериксе.
Бир заманлада уа, тынгысыз боллукъса эм,
ол санга салгъан боюнсаны, боюнунгдан атарса.