#OpreisdoorLukas - Lukas 1: alles wijst naar Jezusنموونە

Het jonge meisje Maria

Gabriël ging haar huis binnen en zei: ’Gegroet Maria, je bent begenadigd, de Heer is met je.’ Ze schrok hevig bij het horen van zijn woorden en vroeg zich af wat die begroeting te betekenen had.

Toen Elisabeth zes maanden zwanger was, stuurde God Gabriël naar een meisje, een tiener Maria. Hij groette haar en het wonderlijke was dat zij niet bang was. Er staat wel dat ze hevig schrok, maar dat slaat op de woorden die Gabriël sprak, niet voor zijn verschijning. In de NBG vertaling staat het zo mooi omschreven: ‘Zij ontroerde bij dat woord en overlegde, welke de betekenis van die groet mocht zijn.’

Ze vroeg zich af wat het betekende dat ze begenadigd was. Het klonk positief, maar was dat ook echt zo? Gabriel legde uit dat zij de Messias zou dragen. Al eeuwen, vanaf de zondeval, was er de verwachting van de Verlosser! Degene die de kop van de slang zou vermorzelen. En nu was zij de persoon! Wát een gevolgen voor haar: de kans om gestenigd te worden, verlaten door haar verloofde, niet geloofd door haar familie, onbegrepen en alleen.

Ze werd bemoedigd door Gabriël: hij vertelde haar dat haar nicht, onvruchtbaar en oud, een kind krijgt. Hoe dan? ‘Bij God is niets onmogelijk’, zei Gabriël. 

Ze nam een beslissing die zo ongelofelijk dapper was. Ze legde haar hand in die van God: ‘Ik ga mee, ik wil dat alles wat God bedacht heeft gebeurt, ik ben beschikbaar.’ Wat een bijzonder en moedig meisje. Wat een overgave en toewijding. Ze had géén idee waar ze aan begon. Maar ze was God toegewijd en liet zich meenemen door Hem! De onzekere toekomst in. Ze vertrouwde, ze ging stap voor stap. Niet het geheel overziend, maar vertrouwend.

Hoe reageer jij als God jou een vraag voorhoudt waar je de gevolgen niet van kunt overzien? Mag met jou gebeuren wat God heeft gezegd?