RESULLERİN İŞLERİ 22
22
BAP 22
1 KARDEŞLER ve babalar, şimdi size olan müdafaamı dinleyin. 2Ve onlara İbranî dilinde söylediğini işittikleri zaman, daha ziyade sustular; ve dedi:
3Ben Kilikya Tarsusunda doğmuş bir Yahudiyim, fakat Gamalielin ayakları dibinde bu şehirde yetiştirildim, ve bugün hepinizin olduğu gibi, Allah için gayretli olarak atalar şeriatinin sıkılığına göre terbiye olundum. 4Erkekleri de kadınları da bağlıyıp zindanlara teslim ederek bu Yola ölüm derecesinde eza ettim; nasıl ki, başkâhin ile bütün ihtiyarlar heyeti bana şehadet ederler. 5Onlardan kardeşlere mektuplar alıp Şamda olanları, cezalandırmak üzre bağlı olarak Yeruşalime getirmek için, oraya gidiyordum. 6Ve vaki oldu ki, ben yolda gitmekte ve Şama yaklaşmakta iken, öğleye yakın, gökten büyük bir nur ansızın çevremde parladı. 7Yere düştüm, ve bir sesin bana: Saul, Saul, niçin bana eza ediyorsun? dediğini işittim. 8Ben de: Kimsin, ya Rab? diye cevap verdim. O da bana dedi: Ben eza ettiğin Nâsıralı İsayım. 9Benimle beraber olanlar gerçi nuru gördüler, fakat bana söyliyenin sesini işitmediler. 10Ben: Ya Rab, ne yapayım? dedim. Rab bana: Kalk, Şama git, yapasın diye senin için tayin edilmiş olan bütün şeyler orada sana söylenecektir, dedi. 11Ve o nurun izzetinden ötürü göremez olduğum vakit, yanımda olanlar elile yedilerek Şama girdim. 12Orada oturan bütün Yahudilerce iyi şehadet olunan, şeriat üzre dindar, Hananya adlı bir adam, yanıma geldi, 13ve durup bana dedi: Saul kardeş, gözlerin açılsın. Ve ben o saatte kendisine baktım. 14O da dedi: Atalarımızın Allahı, kendi iradesini bilmek, ve o Salihi görüp ağzından bir ses işitmek için seni tayin etti. 15Çünkü gördüğün ve işittiğin şeyler için bütün insanlara onun şahidi olacaksın. 16Ve şimdi ne gecikiyorsun? kalk, vaftiz ol, ve onun ismini çağırarak günahlarından yıkan. 17Ve vaki oldu ki, ben Yeruşalime döndüğüm zaman, mabette dua ederken vecit halinde idim, 18ve onu gördüm, ve bana dedi: Acele et, ve çabuk Yeruşalimden çık, çünkü benim hakkımda senin şehadetini kabul etmiyeceklerdir. 19Ve ben dedim: Ya Rab, kendileri de bilirler ki, ben sana iman edenleri hapsedip bütün havralarda dövüyordum; 20ve senin şahidin İstefanosun kanı döküldüğü zaman, ben de orada duruyordum, ve buna razı oldum, ve onu öldürenlerin esvaplarını bekledim. 21Rab da bana dedi: Git, çünkü ben seni uzağa, Milletlere, göndereceğim.
22Bu söze kadar kendisini dinlediler; ve seslerini yükseltip dediler: Böyle adamı yeryüzünden kaldır, zira yaşaması caiz değil. 23Onlar bağırmakta ve esvaplarını atıp havaya toz savurmakta iken, 24binbaşı, niçin ona karşı böyle bağırmakta olduklarını anlamak üzre kamçı ile istintak olunsun diye kaleye götürülmesini emretti. 25Fakat onu sırımlarla bağladıkları zaman, Pavlus, yanında duran yüzbaşıya dedi: Romalı, ve mahkûm edilmemiş bir adamı kamçı ile dövmek size caiz midir? 26Yüzbaşı da bunu işitince, gidip: Ne yapıyorsun? çünkü bu adam Romalıdır, diye binbaşıya bildirdi. 27Ve binbaşı gelip ona dedi: Bana söyle, sen Romalı mısın? O da: Evet, dedi. 28Binbaşı cevap verdi: Ben bu hemşerilik hakkını çok para ile edindim. Pavlus da: Fakat ben Romalı doğdum, dedi. 29O zaman onu tahkik etmek üzre olanlar hemen kendisinden çekildiler, ve binbaşı da Romalı idiğini anlayınca onu bağladığı için korktu.
30Ve Yahudiler tarafından niçin itham olunuyor, bunun doğrusunu anlamak istiyerek, ertesi gün onu çözdü, başkâhinlere ve bütün Millet meclisine toplanmalarını emretti, ve Pavlusu aşağı getirip karşılarına çıkardı.
Seçili Olanlar:
RESULLERİN İŞLERİ 22: KMEYA
Vurgu
Paylaş
Kopyala
Önemli anlarınızın tüm cihazlarınıza kaydedilmesini mi istiyorsunuz? Kayıt olun ya da giriş yapın
© Kitab-ı Mukaddes Şirketi 1941