Jezus i grzesznik

Jezus nigdy nie postrzegał nikogo jako zbyt grzesznego, by otrzymać przebaczenie. Przyjmował nawet tych, którzy zostali odrzuceni przez resztę społeczeństwa.

Z afrykańskiej aplikacji do studiowania Biblii notatka zatytułowana „Woń wybaczenia”:

Wszystkim nam zdarzało sie upaść, jesli chodzi o kwestię tego, aby żyć w taki sposób, jaki mówi nam Bóg, abyśmy żyli. Nasze grzechy zraniły innych, czasem bardzo mocno. Prawdziwi wierzący zabiegają o wybaczenie zarówno u Boga, jak i u osoby, którą skrzywdzili. 

W tej historii, grzeszna kobieta była tak bardzo zdesperowana, aby odnaleźć wybaczenie, że odważyła się wejść do domu poważanego lidera religijnego. Nie była zaproszona, nie była poważana i mile widziana. W pokorze rzuciła się pod stopy Jezusa. Płakała. Jej łzy leciały na Jego stopy, a ona całowała je i wycierała włosami. Wylała również drogie perfumy na Jego stopy, a ten zapach wypełnił cały pokój.

Inni ludzie mogą, ale nie muszą nam przebaczyć, kiedy ich zawodzimy. Ale kiedy uniżamy się w pokorze do stóp Jezusa, mając złamane serce naszymi grzechami, to On nas nie odrzuca. Mówi do nas „Twoje grzechy są ci odpuszczone.”

Rozważ i porozmawiaj

Czy czujesz się na tyle wart, aby zostać nazwany dzieckiem Bożym? Jeśli tak lub nie, to dlaczego?

Jeśli wyznasz swoje grzechy Jezusowi, to czy masz pewność przebaczenia? Co ta historia uczy nas w temacie Bożej gotowości do przebaczenia?

Jak my powinniśmy odpowiedzieć na wybaczenie?