Nieuw jaar, nieuwe genadeVoorbeeld

Elke dag heb je het nodig. Jij en ik kunnen eenvoudigweg niet zonder. Waar ik het over heb? De inwonende aanwezigheid van de Heilige Geest.

Ik weet niet waar ik was toen de memo uitgestuurd werd. Ik weet niet zeker waarom ik deze bespreking gemist heb. Ik kan niet uitleggen waarom ik deze nare leemte bezat in mijn begrip van het Evangelie. Ik kan je niet vertellen waarom ik dit onderdeel miste in mijn theologisch besef, maar het was zo. En het feit dat ik het miste, maakte mijn christelijk leven tamelijk ellendig. 

Dit was de theologie die ik, als kind van God, uitoefende: ik wist dat ik door de genade van God vergeving ontvangen had. Ik wist ook dat ik gezegend was met een all-inclusive pasje voor de eeuwigheid. Maar ik dacht dat ik tot die tijd zelf mijn beste beentje moest voorzetten. Het was mijn verantwoordelijkheid om zonde te identificeren en te verwijderen uit mijn leven. Ik moest zelf op een veel betere en meer Bijbelse manier leren leven. En geloof me, dat heb ik geprobeerd. Ik probeerde het wel maar bemerkte dat het niet werkte. Steeds opnieuw maakte ik er een puinhoop van. Het leek wel alsof ik vaker faalde dan slaagde. Ik raakte steeds meer gefrustreerd en ontmoedigd. Het voelde aan alsof ik in een spel terecht gekomen was dat ik nog niet kon spelen, terwijl iemand reeds heel secuur het aantal punten bijhield. Ik kan me het moment op de universiteit nog goed herinneren toen het tot een hoogtepunt kwam. Het was zes uur 's morgens en ik was bezig met mijn stille tijd die ik helemaal niet wilde houden. Ik legde mijn hoofd op mijn bureau en riep: ''Ik kan niet doen wat U van mij vraagt!'' Daarna las ik het volgende hoofdstuk van mijn dagelijkse Bijbellezing, en dankzij Gods genade was dit Romeinen 8. 

Ik las het hoofdstuk keer op keer, waaronder deze woorden: "Als u zich door uw eigen zin laat leiden, zult u sterven. Maar als u zich laat leiden door de Heilige Geest en uw eigen zin prijsgeeft, zult u leven." (v. 13 HTB). Deze woorden waren als vuurwerk dat afgestoken werd in mijn hoofd. God wist dat mijn behoefte als zondaar zo groot was dat het voor Hem niet genoeg was om me alleen maar te vergeven. Hij wilde ook in mij komen wonen omdat ik anders niet de persoon zou zijn waarin Hij me herschapen had, noch zou doen waarvoor ik opnieuw geboren was. 

Ik heb de aanwezigheid en kracht van de Heilige Geest in mij nodig. Want de zonde beïnvloedt de verlangens van mijn hart, maakt mijn ogen blind en verzwakt mijn knieën. Mijn probleem is niet alleen de schuld van de zonde; het is ook de verlamming die de zonde met zich meebrengt. En daarom schenkt God Zijn kinderen de overtuigende, zicht-gevende, verlangen-opwekkende en kracht-schenkende aanwezigheid van de Geest. Het kan niet beter worden gezegd dan hoe Paulus het zegt aan het eind van zijn betoog over de gave van de Geest: ''Hij zal ook uw sterfelijke lichaam levend maken." (Romeinen 8:11, mijn parafrase).