Start hier | De eerste stappen met JezusVoorbeeld

Marcus 14-15 | Het kruis

Welkom terug vrienden. Vandaag brengt onze reis ons naar Marcus 14 en het kruispunt van de geschiedenis. De menigte in Jeruzalem groeit nu de feestdag begint. Onder de Joodse leiders is er een samenzwering gaande - een complot om Jezus te vermoorden. En terwijl de spanning stijgt, neemt Jezus Zijn discipelen mee naar een bovenkamer om het Pesachfeest te vieren.

Terwijl de discipelen klaar zijn voor het feestmaal, openbaart Jezus dat Hij door één van hen verraden zal worden. Verraad veroorzaakt een diepe wond en Jezus weet dit goed. Voorlopig zit Judas nog naast Jezus als een vriend. En in vers 22: 

''Jezus nam een brood, dankte God ervoor, brak het in stukken en gaf het aan zijn leerlingen. ‘Neem dit,’ zei Hij, ‘dit is mijn lichaam.' Daarna nam Hij een beker wijn, dankte God ervoor en gaf hem aan zijn leerlingen. Zij dronken er allemaal uit. ‘Dit is mijn bloed, dat voor vele mensen zal vloeien,’ zei Hij.''

We noemen dit het avondmaal. Tot op de dag van vandaag eren christenen over de hele wereld deze gebeurtenis, met brood om Jezus' gebroken lichaam aan het kruis te gedenken en met wijn om Jezus' bloed te gedenken. Jezus vestigt een nieuw verbond in Zijn bloed - een nieuwe relatie tussen God en de mens. Er zit een diepe betekenis en symboliek in, maar voor nu is het genoeg om Jezus te gedenken.

De nacht vordert. Judas gaat ervandoor met kwade bedoelingen. Ze eindigen de maaltijd, Jezus bidt en Hij leidt hen naar een dichtbij gelegen tuin die Gethsemane genoemd wordt. 

Het is nu middernacht, maar een volle maan geeft licht in de duisternis. Jezus neemt drie discipelen apart en deelt met hen Zijn hart. 

"‘Het wordt Mij te veel,’ zei Hij. ‘Ik sterf bijna van verdriet. Blijf hier waken."

Hij vraagt hen te bidden, en zoekt dan alleen een plekje om te bidden. Hij vraagt de Vader ''of het mogelijk was dat Hij al die verschrikkelijke dingen die voor Hem lagen, niet hoefde door te maken.'' 

Hij keert terug naar de discipelen en vindt hen slapend. Hij maakt hen wakker en gaat opnieuw weg om te bidden. Wanneer Hij terugkeert, slapen ze opnieuw. Maar nu is de tijd voorbij en Judas is teruggekeerd met een bataljon soldaten. Het verraad is compleet. Ze arresteren Jezus en brengen Hem naar de hogepriester om berecht te worden.

Het is inmiddels vrijdag, net voordat de zon opkomt. Jezus staat voor Kajafas, de hogepriester. Vers 56: 

''Er waren wel veel getuigen die Hem vals beschuldigden, maar zij spraken elkaar tegen.''

Er werden beschuldigingen geroepen, maar in vers 61 lezen we: 

''Maar Jezus zweeg en gaf geen antwoord. De hogepriester vroeg: ‘Bent U de Christus? De Zoon van God?’ ‘Ja,’ zei Jezus. ‘Dat ben Ik.'''

En vanwege deze uitspraak, en alleen hierom, veroordeelt de hogepriester Jezus voor godslastering - voor wie Hij claimt te zijn.

En dus binden de Joodse leiders Jezus vast en leiden Hem weg naar de Romeinse politicus, Pontius Pilatus. Marcus 15, vers 2:

''Pilatus vroeg Hem: 'Bent U de Koning van de Joden?'''

''Jezus antwoordde: 'U zegt het.'''

Opnieuw worden er beschuldigingen geuit aan het adres van Jezus, maar Hij geeft geen antwoord. Gedurende die tijd beantwoordt Hij alleen de vragen over wie Hij is. Dit is het enige wat belangrijk is. 

De beschuldigingen kloppen gewoon niet en Pilatus verzet zich tegen het veroordelen van een onschuldige man. Maar de priesters dreigen met een oproer. Vers 12: 

''Maar wat moet ik dan doen met de man die jullie de koning van de Joden noemen?...'' 

''Aan het kruis met Hem!...'' 

''Wat heeft Hij dan voor kwaad gedaan?...'' 

''Maar zij schreeuwden nog harder: 'Sla Hem aan het kruis!'''

Uiteindelijk geeft Pilatus toe. Jezus wordt bruut geslagen en dan weggeleid naar het paleis door een groep soldaten. Ze bespotten Hem met een doornenkroon en een rode mantel, waarna ze Hem slaan en bespugen. Jezus heeft duidelijk gemaakt wie Hij is, en de bewakers zijn net zo duidelijk over wat zij van Hem denken. 

Uiteindelijk stoppen ze hun sadistische spelletjes en leiden Jezus naar Golgotha. Vers 24:

''Toen kruisigden zij Hem. Zijn kleren verdeelden zij onder elkaar, door erom te dobbelen. Dat was om negen uur ʼs morgens.''

Kruisiging is een bewijs van de onbeschaamde wreedheid van de mens. Het was een afschuwelijke straf voor een misdaad. De Romeinen wilden dat iedereen precies wist waarom elke man werd gekruisigd. Daarom hingen ze een bordje op waar Zijn ''misdaad'' op staat. Ze beschuldigen Hem met de simpele woorden: ''De Koning van de Joden.''

Drie uren gaan voorbij in martelende pijn. In vers 33 lezen we:

''Om twaalf uur werd het donker in het hele land. Dat duurde een uur of drie.''

Ga even terug in de tijd en sta daar in de duisternis. Hoor de cynische spotters, de huilende vrouwen, en de koude zekerheid van de bewakers. En daar voor je een man aan een kruis. Het bordje boven Zijn hoofd leest: ''De Koning van de Joden.''

Wie is deze man? 

En terwijl je daar staat en je dit afvraagt, zegt vers 37: 

''Jezus gaf een luide schreeuw en stierf. Het zware gordijn in de tempel scheurde op datzelfde moment van boven naar beneden in tweeën. Toen de Romeinse officier die tegenover het kruis stond, zag hoe Jezus stierf, zei hij: ‘Deze man was beslist een Zoon van God.’''

Nu is het voorbij. Een andere officier wordt door Pilatus gestuurd om Zijn dood te bevestigen door een lange speer in Zijn zij te steken. Wie Hij ook was, Hij is nu dood. En terwijl je wegloopt van dit alles, houdt een voorbijganger je tegen en vraagt: ''Wie denk jij dat Hij was?''

Dus, wat zeg je dan? Wie was Jezus?

Voor bezinning en discussie

• Waarom denk je dat Jezus tijdens Zijn verhoren alleen maar de vragen beantwoordde die te maken hadden met wie Hij is? Waarom is dit zo belangrijk?


• Wat betekent de kruisiging van Jezus voor jou? Deel je verhaal.