شش روز با نام های خدانمونه

روز چهارم: اِشﹾاوخﹾلا – فرو برنده آتش، آتش سوزاننده

آیا هیچوقت شاهد نابودی جنگل، در اثر آتش سوزی بوده اید؟ همه چیز را در مسیر خود نابود کرده و می بلعد، و به سرعت از روی جاده ها و پل ها و حتی رودخانه ها می جهد و عبور می کند. اکنون آتشی سوزاننده را تصور کنید که، بزرگتر از جهان هستی است، و این تازه شروع درک گوشه ای گذرا و کوچک، از قدرت خدا است.

سزاوار است به قدرت عظیم و سرکوب کننده خدا احترام بگذاریم، اما همچنین ایجاب می کند که بدانیم او در آن حد، خدایی بسیار شخصی و خودآگاه است که عمیقاً به ما اهمیت می دهد. و به همین دلیل، او خدایی است که در هر حالتی سزاوار ستایش و پرستش ماست. شایسته نیست او را ساده و بی اهمیت بگیریم، اما همچنین نباید از آواز دادن او به صدای بلند، و ایجاد ارتباط با او، سراسیمه و هراسان شویم.

همانطور که توجه او به تمامی جزئیات زندگی ما می تواند دشوار به نظر برسد، به حساب آوردن عظمت و بزرگی او نیز مشکل است. چگونه ممکن است وجودی چنین توانا، اینقَدَر نگران چیزهای به ظاهر پیش پاافتاده و بی اهمیت زندگی ما باشد؟ به این دلیل که، او بطور تمام و کمال به ما اهمیت می دهد. و به همین دلیل است که، باید اجازه دهیم آتش سوزنده او در قلب ما، با قدرت مشتعل شده و زبانه کشد.

او آتشی سوزاننده، اما آتشی که سرشار از فیض و صبر و شفقت است، او اِشﹾاوخﹾلا است. با این هدف که با قلب، ذهن و جان خود، او را در اولویت قرار دهیم، ما را به سوی خود می کشاند. و در بحبوحه این آتش، محبت را در دلهای ما می کارد.