Amavesi eBhayibheli adumile avela kokuthi മറുക്കോച്ചു 4

Dlulisela

ഏച്ചു ഏന്തെച്ചിച്ചു കാറ്റുനെ പഡാക്കിത്തു. അദു കടേലുന്റൊന്റ അടാങ്കുവ പറേഞ്ചു, എമ്മടെക്കു കാറ്റു അടാങ്കിനയ്. അവുടെ പിന്നെ ഓച്ചെമു ഗാരുമു കാണദാനയ്. ഏച്ചു ബൊവുകെട്ടിയണ്ടൊന്റ: “എന്നെഗു നീങ്ക ഇങ്ങാണെ പേടിക്കിന്റെയെയ്? ഇപ്പൊണുമല നിങ്കക്കു നമ്പെലു കാണി” എന്റു കേട്ടു.

ബൊവുകെട്ടിയ അദിഗമെ പേടിച്ചുപോനരു: “ഇദു ആരു? കാറ്റുമു കടേലുമുബരെ ഇദു പറേന്റെനെ കേട്ടിക്കിന്റൊനില്ല” എന്റൊണ്ടു അയിര അങ്കെക്കിങ്കെക്കു പറേഞ്ചുകിടാന്തരു.

ഏച്ചു തോണിന്റ ബൊവ്വക്കെ ഒരു തിലേദിമ്പിലി തിലെ ബെച്ചൊണ്ടു റാങ്കുവകൂടിന്തു. ബൊവുകെട്ടിയ അദുനെ ഉണാത്തിനരു. എന്റിച്ചു അദുന്റൊന്റ: “ഉടേയക്കാറാ, നാങ്ക മുങ്കിചത്തുപോന്റെലിയാച്ചു നീക്കൊരു നിനേപ്പുമുകാണി” എന്റു കേട്ടരു.

ഏച്ചു പിന്നെമു പറേഞ്ചു: “നീങ്ക കേട്ടിക്കിന്റെയെയ് എന്നെയെന്റു നല്ലൊരുചന്ത ഗൊത്തുമാടി മനാത്തി ബെയിമി. നീങ്ക അളാന്തുകൊടുക്കിന്റ അളാവിലിതന്നെ നിങ്കക്കുമു അളാന്തുകിട്ടുവൊയ്, അദിഗമാച്ചുമു നിങ്കക്കു കിട്ടുവൊയ്.

ഏച്ചു പിന്നെമു പറേഞ്ചു: “ഈച്ചിരന്റ നാടു ഇങ്ങാണെയാന്റു: ഒരു മയിച്ചെയ് തന്റ ബയേലുക്കു ബിത്തു ബുദേക്കിന്റൊയ്. അയിനു അന്തിക്കു റാങ്കുവനുമു പഗേലു ഏന്തെപ്പനുമു ചെയിവടെക്കു അയിങ്കു ഗൊത്തുകാണദെ ബിത്തു മുളേച്ചു ബലിയെനാന്റൊയ്.

ഇമ്മലെമി, കേട്ടിപ്പ മനാകീന്റെര കേട്ടിക്കൊട്ടു.”