Amavesi eBhayibheli adumile avela kokuthi ലൂക്കോച്ചു 14

Dlulisela

“ഒരുത്തെയ് എന്റ ബൊവുകെട്ടി ആഗൊണിക്കി അയിനു തന്റ അപ്പെനെമു അവ്വെനെമു റാട്ടിനെമു മക്കളെമു അണ്ണെരളേയെരളെമു അക്കെരളേയെരളെമു ചിനേഗിക്കിന്റെനെമുകാട്ടി എന്നെ ചിനേഗിക്കൊണു. അയിനു തന്റ ഉഗിരുനെ ചിനേഗിക്കിന്റെനെമുകാട്ടി എന്നെ ചിനേഗിക്കൊണു. അല്ലക്കി അയിങ്കു എന്റ ബൊവുകെട്ടിയായിപ്പ പറ്റയ്.

കുരിച്ചിലി തറേച്ചുകൊല്ലുവ കൊണ്ടുപോന്റ ഒരുത്തെനെപല്ലെ തനാക്കുബന്റ ബങ്കപ്പാടു തരിച്ചൊണ്ടു എന്റ ബൊവ്വെ ബാരക്കി അയിങ്കുമു എന്റ ബൊവുകെട്ടിയായിപ്പ പറ്റയ്.

താനേ ബലിയെനെന്റു നിനേക്കിന്റെരളെ ഈച്ചിര താവുത്തുവു. താനേ താവുന്തെനെന്റു നിനേക്കിന്റെരളെ ഈച്ചിര ബലിയെരളാക്കുവു.”

അങ്ങാണെതന്നെ നിങ്കളിലി ആരെങ്കില നിങ്കക്കു കീന്റെനൊക്ക ബേണ്ടെന്റു ബെച്ചുകാന്റു എന്റൊന്റ ബാരക്കി അയിങ്കു എന്റ ബൊവുകെട്ടിയായിപ്പ പറ്റയ്.

നിങ്കളിലി ആരെങ്കില ഒരുത്തെയ് ബലിയ ഒരു കുള്ളു മാടുവ അലാന്തെങ്കി മുല്ലെ ആ കുള്ളു മാടുവ എത്തെനെ പയിച്ചെ ആവൊയ് എന്റു അയിനു കണാക്കു നോക്കുവൊനില്ല; അല്ലക്കി ആ കുള്ളു മാടുവബേണ്ടി അടിത്തറെ ഇട്ടുകാന്റു പണി തീരുപ്പ പറ്റദായിപോവൊയ്. അയിനെ മെലേന്റ ഒക്കാ മയിച്ചെരളുമു: ‘ഏനു പണി തൊടാങ്കിനയ്. എന്റെങ്കി അയിനെ ചെയിദു തീരുപ്പ ഏങ്കു പറ്റുവകാണി’ എന്റു പറേഞ്ചൊണ്ടു അയിനെ കളിയാക്കുവൊരു.

എന്റെങ്കി നീ ബിരുന്തു ബുളിപ്പടെക്കു പാവപട്ടെരളെമു കുൺട്ടെരളെമു കുറുടെരളെമു കയികാലു ബാരത്തെരെളെമു ബുളിക്കൊണു. അങ്ങാണെ ചെയിദെങ്കി നീക്കു നല്ലെയെയ് ബരുവൊയ്. നീ അയിരക്കു കൊടുത്തെങ്കു പഗേരമായി നീക്കു തരുവ അയിരളക്കെ ഒന്റുമുകാണിയില്ല. എന്റെങ്കി നേരുകാറെരളാന മയിച്ചെര ചത്തെരളിലിന്തു ഉഗിരുപുറാന്തു ഏന്തെപ്പടെക്കു നീക്കു അയിങ്കൊക്ക പഗേര കിട്ടുവൊയ്.”

ഉപ്പു നല്ലെനാന്റു, എന്റെങ്കി അയിന്റ ചവികാണദാനെങ്കി ഒന്റുനെകോണ്ടുമു അയിങ്കു ചവി ബരുത്തുവ പറ്റയ്. ആ ഉപ്പു പിന്നെ നിലാത്തെക്കുമാഗയ് ബളാത്തെക്കുമാഗയ്. അയിനെ പുറാത്തെക്കു ബലിച്ചെറിയൊണ്ടി ബരുവൊയ്. കേട്ടിപ്പ മനാകീന്റെര കേട്ടിക്കൊട്ടു.”