Amavesi eBhayibheli adumile avela kokuthi മത്തായ് 16

Dlulisela

പിന്ന ഏശു അവന്റ ശിശിയൻമാരോട, “ഏവനീങ്കിലും എന്റ പിറ്റ വെര്‌വാനിക്കി ഇട്ടപ്പെടന്റതിന്റെ അവൻ അവനത്തിന്ന മറന്ന്, അവന്റ കുരിശെട്ത്ത് എന്റ പിറ്റ വെര്ട്ട്.

അത്കൊണ്ട് നാന് നിന്നോട പേശന്റൻ, “പത്ത്റോശേ, നിയ്യ് പാറയാണും; ഈ പാറയിന്റ മീത നാന് എന്റ പള്ളിയിന കെട്ട്‌വിൻ; നരകത്തീല ശക്ക്തികള് അത്‌ന നേട്ത്ത്‌ല.

നാന് തെയ്‌വലോകത്ത്ന്റ തായ്‌ക്കോല് നിക്ക് തെര്‌വിൻ, നിയ്യ് പൂമിയില് കെട്ടന്റതൊക്ക മേലോകത്തീലും കെട്ടത്താകും. നിയ്യ് പൂമിയില് കെയിക്കന്റതൊക്ക മേലോകത്തീലും കെയിക്കും” ഇന്റ് ഏശു തിരിച്ച് പേശിയാൻ.

ഒരത്തന്റ ശൊന്തം ഉശ്റ്ന കാപ്പാത്ത്‌വാനിക്കി പാത്തെ അത്‌ന കളയും; ഇന്റെ എക്ക്ശെല്ലി അവന്റ ഉശ്റ് കളയന്റതിന്റെ അത്‌ന കാപ്പാത്തും.

ഒരത്തൻ ഈ ഒലകത്തീലൊള്ള എന്തൻ നേടിയാലും അവന്റ ഉശ്റ്ന നട്ടമാക്കിയേ അവന്ക്ക് എന്തൻ ഓകാരം? ഇല്ല അവന്റ ഉശ്റ്ക്ക് പകരമാഞ്ഞ് മന്ശ്‌ന്ക്ക് എന്തൻ കൊടപ്പാനിക്കി പെറ്റും?

“ഇന്റെ നാന് ഏവനിന്റാണം നിങ്ങ പേശന്റത്?” ഇന്റ് ഏശു കേട്ടാൻ. “നിയ്യ് ഉശ്റൊള്ള തെയ്‌വത്ത്ന്റ കയ്യനാഞ്ഞ കിര്ശ്തുവാണും” ഇന്റ് ശിമോൻ പത്ത്റോശ് പേശിയാൻ.

ഏശു അവനോട, ശോനീന്റ കയ്യനാഞ്ഞ ശിമോനേ, നിയ്യ് പാക്കിയം ഒള്ളവൻ; എന്തനിന്റെ ഈ ശത്തിയം നിക്ക് കിട്ടീത് മന്ശനീല് നെന്റില്ല, മേലോകത്തീലൊള്ള എന്റ അപ്പനാണും നിക്ക് ഇത് വെളിപ്പട്ത്തിത്തന്തത്.