Amavesi eBhayibheli adumile avela kokuthi ലൂക്കോശ് 10

Dlulisela

പാമ്പ്കളയം തേള്കളയം മീത തിക്ക്‌വാനിക്കും ശത്ത്റ്‌വ്ന്റ ഒക്ക ശക്ക്തികള്ക്കും മീതയൊള്ള അതികാരമം നാന് നിങ്ങ്ക്ക് തെന്റൻ. അതൊന്റും ഒര കേട്പാടും നിങ്ങ്ക്ക് വെര്ത്ത്ത്ത്ല.

അത്ക്ക് കർത്താവ്, “മാർത്തേ, മാർത്തേ, നിയ്യ്” പല കാരിയത്ത്നപ്പെറ്റിയും നെനച്ച് തുക്കിച്ചിര്ക്ക്ന്റ, ഇന്റെ ഒര കാരിയം മാട്ട്ക്കും മതി; മറിയ നെല്ലത് തേടിയെട്ത്ത്ത്. അത് അവളീനെന്റ് ഒരത്തനം പിട്ങ്കിയെട്ക്ക്ത്ത്ല.

അവൻ ഏശുവോട, “നിയ്യ് നിന്റ തെയ്‌വമാഞ്ഞ കർത്താവ്ന നെല്ല ചങ്കോടയം നെല്ല മനശോടയം നെല്ല ഉശ്റോടയം നെല്ല ശക്ക്തിയോടയം കൂടി ശ്‌നേകിക്കണം. അത്‌മാട്ട്ക്ക്മില്ല നിന്റ കിട്ടവീട്ട്കാറന നിന്നപ്പേലതിന്ന ശ്‌നേകിക്കണം” ഇന്റും അവൻ തിരിച്ച് പേശിയാൻ.

അവൻ അവങ്ങളോട പേശിയാൻ, “അറപ്പാനിക്കും മിതിപ്പാനിക്കും ഒരിന്നത് ഒണ്ട് ശത്തിയം; വേലക്കാറ് ഇത്ത്റിയേ ഒള്ള്; അത്കൊണ്ട് അറപ്പ്ന്റയും മിതീന്റയും ഏമാനോട വേലക്കാറ വിട്‌വാനിക്കി കുമ്പ്ടൻ.

“കള്ളൻമാര കെയ്യീലാഞ്ഞ ഇവന്ക്ക് ഈ മൂന്റാളീല് ഏവനാണും കിട്ടവീട്ട്കാറനിന്റ് നീ നെനയ്‌ക്കിന്റ” ഇന്റ് ഏശു കേട്ടാൻ. “അവനോട കരണ കാട്ടീവനാണും” ഇന്റ് മതത്ത്നപ്പെറ്റി പടിപ്പിക്കിന്റവൻ പേശിയാൻ. അത്ക്ക് ഏശു, “നിയ്യും പിയ്യ് ആണതിന്ന ചെയ്യണം” ഇന്റ് പേശിയാൻ.

നിങ്ങ പേൻ; ചെന്നായ്‌ക്കള നെട്വ്ക്ക് ആട്ട്നപ്പേല നാന് നിങ്ങ്ക്ക് എന്റ അതികാരം തന്ത് വിടന്റൻ.