Amavesi eBhayibheli adumile avela kokuthi ഓകന്നാൻ 6

Dlulisela

അത്ക്ക് ഏശു അവങ്ങളോട, “നാന് ഉശ്റ് കൊടക്കന്റ അടയാണും; എന്റ കിട്ട വെന്റവന്ക്ക് ഒരകാലത്തം പെഞ്ച് പിടിക്കിത്ത്‌ല; എന്ന നമ്പന്റവന്ക്ക് ഒരകാലത്തം വറക്ക്ത്ത്മില്ല.

ഉശ്റ് തെന്റത് ആത്ത്മാവാണും; തേകത്ത്ന ഒന്റ്ക്കും ഓകാരമില്ല നാന് നിങ്ങളോട പേശി വയനം ആത്ത്മാവും ഉശ്റും ആണും.

“നയിച്ച്പോന്റ ശാപ്പാട്ക്കില്ല, എപ്പന്‌മൊള്ള ഉശ്റ് വെരയം നെലനെക്കന്റ ശാപ്പാട്ക്ക് വേണ്ടി നിങ്ങ കട്ടപ്പടണം; അത് മന്ശ്‌നാഞ്ഞ് വന്ത കയ്യൻ നിങ്ങ്ക്ക് തെരും. അവന അപ്പനാഞ്ഞ തെയ്‌വം അതികാരിയാഞ്ഞ് നേമിച്ച് വെച്ചിരക്കന്റാൻ” ഇന്റ് തിരിച്ച് പേശിയാൻ.

കയ്യന കണ്ട് അവന നമ്പന്റ ഒക്കളക്കും എപ്പനം ഒള്ള ഉശ്റ് കിട്ടണം ഇന്റാണും എന്റ അപ്പന്റ ഇട്ടം; നാന് അവങ്ങള കടച്ചി നാളക്കി ഉശ്റ്‌വെര്ത്തി എള്പ്പ്‌വിൻ.”

അത്ക്ക് ഏശു അവങ്ങളോട, തെയ്‌വം വിട്ടവന നിങ്ങ നമ്പണം ഇതാണും തെയ്‌വത്ത്ക്ക് ഇട്ടമൊള്ള കാരിയം.

അപ്പൻ എക്ക് തെന്റ ആള്കളൊക്കയും എന്നാട്ട് വെര്വ്റ്; എന്റ കിട്ട വെന്റവന നാന് ഒരകാലത്തം തള്ളിക്കളയത്ത്‌ല.

അപ്പിനിക്കി ശിമോൻ പത്ത്റോശ്, “കർത്താവേ, എങ്ങ ഏവനാട്ടക്കി പോവാനിക്കി? എപ്പനം പൊളയ്‌പ്പാനിക്കൊള്ള വയനം നിന്റ കിട്ടയാണും ഇര്ക്കന്റത്.

നാന് മേലോകത്തീനെന്റ് എറങ്ങിവന്ത ഉശ്റ്ന്റ അടയാണും; ഏവനീങ്കിലും ഈ അട തിനന്റതിന്റെ അവൻ എപ്പ്ളും ഉശ്റോട ഇര്ക്കും; ഒലകത്ത്ന്റ ഉശ്റ്ക്ക്‌വേണ്ടി നാന് കൊടപ്പാനിരക്കന്റ ഈ അട എന്റ തേകമാണും.”

എന്ന ഇവടക്കി വിട്ട എന്റ അപ്പൻ കൂട്ടിവെരത്താണ്ടി ഒരത്തന്ക്കും എന്നാട്ടക്കി വെര്‌വാനിക്കി നോക്കണ്ട; കടശി നാളക്കി നാന് അവന ഉശ്റ്‌വെര്ത്തി എള്പ്പ്‌വിൻ.

തെയ്‌വത്ത്ന്റ അടയോ മേലോകത്തീനെന്റ് എറങ്ങി വന്ത് ഒലകത്ത്ക്ക് ഉശ്റ്കൊടക്ക്ന്റവൻ തിന്നയാണും.”

നാന് ഉശ്റ്ന്റ അടയാണും.

അത്കെയിഞ്ഞ് ഏശു അട കെയ്യീല് എട്ത്ത് തെയ്‌വത്ത്ക്ക് നന്നി പേശി അവട ഇര്ന്ന ആള്കള്ക്ക് മതിയാകന്റത് വെരയം പങ്കി കൊടത്താൻ; ആണതിന്ന മീനും പങ്കിക്കൊടത്താൻ. ഒക്കളം തിന്റ് മതിയാക്കിയപ്പൻ ഏശു ശിശിയൻമാരോട, “മീതി വന്തത് ഒക്ക പേണിവെയ്യൻ ഇത്ത്റിപ്പോലും വളിയാക്കികളയേറ്” ഇന്റ് പേശിയാൻ.

അവങ്ങ ഏറക്കോറ അഞ്ച് കിലോമീറ്ററ് മൊകത്തിക്കി വെഞ്ചി തൊയഞ്ഞ് പിയ്യപ്പൻ ഏശു കടല്ന്റ മീത നടന്ന് വെഞ്ചിക്കാലക്കി വെന്റത് അവങ്ങ കണ്ട് പേടിച്ച് പിയ്യാര്. അത്ക്ക് ഏശു അവങ്ങളോട, “ഇത് നാനാണും; നിങ്ങ പേടിക്കിണ്ട” ഇന്റ് പേശിയാൻ.