Amavesi eBhayibheli adumile avela kokuthi ഓകന്നാൻ 11

Dlulisela

ഏശു അവളോട, “നാന് തിന്ന ഉശ്റ്‌വന്ത് എളമ്പത്തം ഉശ്റും ആണും; എന്ന നമ്പന്റവൻ ചത്താലും പൊളയ്‌ക്കും. എന്ന നമ്പി പൊളയ്‌ക്കന്റവൻ ഒരകാലത്തം ചാക്‌ത്ത്‌ല; ഇത് നിയ്യ് നമ്പന്റയാ മാർത്തേ?” ഇന്റ് കേട്ടാൻ.

അപ്പിനിക്കി ഏശു അവളോട, “നമ്പന്റതിന്റെ നിയ്യ് തെയ്‌വത്ത്ന്റ മകത്തം കാണ്‌വ ഇന്റ് നാന് നിന്നോട പേശീലിയാ?” ഇന്റ് കേട്ടാൻ.

ഏശു കേന്നാൻ.

ഏശു ഇത് കേട്ടപ്പൻ, “ഈ ചീക്ക് ചാവീല് തീര്‌വാനിക്കൊള്ളതില്ല, പിന്ന ഏണയിന്റെ തെയ്‌വമകത്ത്ത്ത്‌ക്കും അത്‌നശെല്ലി തെയ്‌വത്ത്ന്റ കയ്യൻ മകിമപ്പെടന്റത്ക്കും വേണ്ടിയാണും” ഇന്റ് പേശിയാര്.

ഇത് പേശിക്കെയിഞ്ഞ് ഏശു, “ലാശ്റേ, പൊറത്തിക്കി വാ” ഇന്റ് ശക്ക്തിക്കി വിളിച്ചാൻ. ചത്ത്പിയ്യവൻ പൊറത്ത് വന്താൻ; അവന്റ കാലും കെയ്യും മുണ്ട്ട്ട് കെട്ടിയും മൊകം ഒര കുറിയൻവേട്ടിയിട്ട് മൂട്ടിയും ഇട്ട്‌വെച്ചിരന്നാര്. “അവന്റ കെട്ട്ന കെയിച്ച് വിടൻ അവൻ പോട്ടൻ” ഇന്റ് ഏശു പേശിയാൻ.

ഏശുവ്ക്ക് പിന്നയം മനനോവ് വന്ത് ലാശ്റ്ന്റ കെല്ല് അളയിന്റ കിട്ടയെത്തിയാൻ; അത് ഒര അളയാഞ്ഞ്ത്; അളയിന്റ വാച്ചക്കി ഒര കെല്ല്ട്ത്ത് അടച്ച് വെച്ചിരന്നാര്.

ഇത് പേശി കെയിഞ്ഞ്, “നമ്മള കൂട്ട്കാറനാഞ്ഞ ലാശ്റ് ഒറങ്ങന്റാൻ ഇന്റാലും നാന് അവന ഒറക്കത്തീനെന്റ് എള്പ്പ്‌വാനിക്കി പോന്റൻ” ഇന്റ് ഏശു അവങ്ങളോട പേശിയാൻ.