Amavesi eBhayibheli adumile avela kokuthi മരുക്കോശ് 15

Dlulisela

മൂണുമണീക്ക് ഏശു “എൻ തെയ്‌വമേ, എൻ തെയ്‌വമേ, നീ എന്നെ കയ്‌വുട്ടാച്ചതെന്ത്” ഒൺ പൊരുളാനെ “ഏലോയി, ഏലോയി ലമ്മാ ശബക്കത്താനി” ഒൺ വലിയതാ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ.

ഏശു ഇകനെ ഉശിരെ വുട്ടതെ കണ്ടു നുണ്ണെ ശതാതിപൻ എന്തെ ചൊല്ലിയതൊണ്ണാ, “മെച്ചക്കമാ ചെൻ തെയ്‌വ മകൻതാൻ.”

അന്നേരമേ തെയ്‌വ ആലയത്തിൽ തൂയ്‌ക്കിട്ടിരുന്തെ തിരച്ചീലെ മീതിരുന്ത് അടിവരേക്ക് കിഞ്ച് ഇരണ്ട് പങ്കായെ.

അന്നേരം ഏശു ചരിയാനത്തിൽ കതറി കോന്ത് ഉശിരവുട്ടെ.

ഒരുവോളെ മത്തിയാനം പന്നണ്ടാം മണി നേരമായവോളെ തേശം ബൂറാ ചരിയാനെ ഇരുട്ടായെ; അത് മൂണുമണി വരേക്ക് നുണ്ണെ.

മാനടവനെ പിരിയമാക്കോണുമൊൺ നിനച്ചാലെ ബറബാശെ അവറാത്തുക്ക് വുട്ടു കൊടുക്കുകേം ഏശുവെ ചാട്ടവാറിൽ അടിയ്‌ക്കെ വച്ച് ശിലുവേൽ തറപ്പേക്ക് വുട്ട് കൊടുപ്പേം ചെയ്യെ.