Amavesi eBhayibheli adumile avela kokuthi മത്തായി 8

Dlulisela

അവൻ അവറകാക്ക്, “നമ്പിക്കേൽ കുറവൊള്ളവേരാളേ, നിങ്കെ ഇപ്പേരുപ്പട്ടത്തിൽ അരളിനത് എന്തുക്ക്” ഒൺ കേട്ടോഞ്ച് എന്തി കാത്താം തേക്കമാം “അടങ്ക്” ഒൺ തിട്ടമിട്ടെ; അകനെ അത് അലാതിയാ നുണ്ണെ.

അത്തുക്ക് പട്ടാളത്തലവൻ, “കരുത്താവേ, നീ എൻ കൂരയകത്തുക്ക് വരുകേക്ക് ഏൻ ഓകം നാത്താ; നീ ഒരു വാക്കെ മട്ടും ചൊല്ലിയാ മതി എൻ പണ്ണക്കാറനുക്ക് ചുകം കിടച്ചോകും.

ഏശു ഇതെ കേട്ട് അരിശുകപ്പട്ടാലെ തനക്ക് പുറകോടേ വന്തെ മാനടവൻകാക്ക്, “ഇശ്‌രവേൽ മാനടവനിലെ ഒരാളിൽ കൂടി ഇപ്പേരുപ്പട്ടെ നമ്പിക്കയെ ഏൻ കണ്ടിരുക്കിനതേയില്ലെ ഒൺ ഏൻ നിങ്കകാൽ ചത്തിയമാ ചൊന്നെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

പിന്നെ ഏശു ശതാതിപൻകാക്ക്, “നീ കൂരേക്ക് പോ, നിൻ നമ്പിക്കവോലെ നിനക്ക് വരട്ടെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. അമ്പോളയേ അവൻ പണ്ണക്കാറനുക്ക് ചുകം കിടച്ചോകും.

അമ്പോളെ അവറയെല്ലാം അരിശുകപ്പട്ട്, “ചെൻ ആര്? കാത്തും അലേം കൂടി ചെൻ ചൊല്ലെ കോക്കിനെ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.