Amavesi eBhayibheli adumile avela kokuthi Хьунухь 42

Dlulisela

«Им чаз стхадин вилик авур тахсирдай жаза я! – лугьузвай абуру чпин арада. – Чаз адан дерт акунай эхир, амма гьикьван минетар авунайтӀани, чаз адан ван хьаначир. Ингье гила чавни дерт агакьна».

Абур атанвай уьлкведин гьаким Юсуф тир – вири халкьдиз техил маса гунин кӀвалахарни гьадан гъиле авай. Стхайри, атана пел чилив агакьдайвал адаз икрам авуна.

Ам абуруз килигна ва чир хъхьана, амма вич чарадай кьуна ва атӀугъай сесиналди абурувай хабар кьуна: «Гьинай атанвайбур я?» «Къенандай, техил къачуз», – жаваб гана абуру.