Amavesi eBhayibheli adumile avela kokuthi مَرقُس ۶

Dlulisela

عیسی اوشأنَ بوگفته: «می اَمرأ بأیید بیشیم ایتأ خلوتٚ جیگا ایپچه ایستراحت بوکونید.» چونکی اَنقدر مردوم شوئون اَمون کودیدی کی فرصت نأشتیدی حتی ایپچه نان بوخورید.

عیسی اوشأنَ بوگفته: «پیغمبر بی حورمت نیبه جز خو شهرٚ میأن و خو خانه و خانواده دورون!»

وختی عیسی کرجی جأ پیادَه بوسته، بیده ایتأ عالمه مردوم اویه جمَ بوستید و اونٚ دیل اوشأنٚ وأسی بوسوخته، چره کی بی چوپانٚ گوسفندأنٚ مأنستن بید. پس شروع بوکوده خیلی چیزأن اوشأنَ تعلیم دَئن.

اون نتأنسته اویه هیتّأ معجزه بوکونه، غیرٚ اَنکی خو دسَ چن‌تأ مریضٚ سر بنَه و اوشأنَ شفا بدَه. اون، اوشأنٚ بی‌ایمانی وأسی خیلی تعجب بوکوده. بأزین عیسی او دور و ورٚ دیهأتأنٚ میأن گردستی و تعلیم دَیی.

بأزین پِنج‌تأ نان و دوتأ مأیی‌یَ اوسأده، آسمانَ فندرسته و خودایَ شوکر بوکوده و نانأنَ تیکه تیکَه کوده فأدَه خو شاگردأنَ کی بنید مردومٚ ورجأ؛ دوتأ مأیی‌یم همه‌تأنٚ رِه سأم بوکوده. همه بوخوردید و سِئرَ بوستید و نان و مأیی خورده‌یأنٚ جأ، دوازده‌تأ سبد پورَ بوسته.