Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ मरकुस 10

Pín

काहाके मे मनख्‌या नो सोरो बी आहयी कळी मे आह़फा नी सेवा-चाकरी कराव्‌वा नी, पण आह़फोत सेवा-चाकरी करवा अने ढेरेत जणा नो जीव सोड़ाव्‌वा करीन अने आह़फा नो जीव ह़ाटे करवा आवलो से।”

ईसु चेला भणी भाळीन केदो, “आसम बचाड़वा माणहु ने नी बणे, पण भगवान वाटु आखु कंय बण जाय।”

ईसु तीने केदो, “जा” तारो भरहो तने वारु कर देदो, अने तीहयो तत्‌यारुत देखवा बाज ज्‌यो, अने वाट्‌ये ईसु पसळ चाल पड़्‌यो।

एतरे जीमने भगवान जोड़लो से, तीमने माणहु अलग नी करवा जोवे।”

अने ईसु तीनी भणी घणा मोंग सी भाळ्‌यो, अने तीने केदो, “तारी मे एक वात नी कमी से; जा, जेतरु बी तारु से, तीने वेचीन गरीब ने आखु आप दे, अने अळतेण मारी ह़ाते आवजे। ईसम करही, ता तने ह़रग मे धन जड़हे।”

ईसु तीने केदो, “तु मारी पांह ह़ु कराव्‌वा हींड र्‌यो?” आंदळो तीने केदो, “ए मास्‌तर, मे अळी देखवा हींड र्‌यो।”

पण तमारी मे एवो हक वाळो कायदो नी रेवा जोवे। जे तमारी मे मोटो हयवा हींडे, तीहयो तमारो पावर्‌यो बणवा जोवे।

मे तमने ह़ाचलीन केम, “जे कोय भगवान ना राज ने नान्‌ला सोरा-सोरीन तेम भरहो करीन नी रेय, ता तीने भगवान ना राज मे कदी नी जवाये।”

ईसम बी फोम राखजो, पण घणा माणहु जे हमणे पेले से, तां तीहया पसळ हय जहे, अने जे हमणे पसळ से, तां तीहया अगळ हय जहे।”

पण भगवान कळ घड़्‌यो तां गेथोत तीमने एक बयर अने एक अदमी करीन बणायो। आनी लेदे माणेह आह़फा ना आय्‌ह़-बाह गेथो आंग्‌येत हय्‌न, आह़फा नी बयर ह़ाते जोड़ाय्‌न रेहे, अने तीहया बे जणा एक डील बण जहे। एतरे भगवान नी नींगा मे हमणे गेथा तीहया बे डील नी, पण एक डील से।