Na Sailm 44
44
Salm 44.
Deus, auribus.
1Is iad ár gcluasa féin a chuala é, a Dhia, dʼinis ár n‑aithreacha dúinn é: cad é a rinne tú lena linn fadó;
2Conas a chaith tú amach na págánaigh le do láimh, agus a chuir tú iadsan isteach: conas a chuir tú ár ar na náisiúin, agus a chuir tú bláth orthu san.
3Óir níorbh é a gclaíomh féin a bhain amach seilbh na tíre: ná níorbh í a lámh féin a chuidigh leo;
4Ach ba í do lámh dheas, agus do ghéag, agus solas do ghnúise: de bhrí go raibh gean agat orthu.
5Is tú mo Rí, a Dhia: cuir cabhair chuig Iácób.
6Is tríotsa a chuirfimid ár naimhde ar lár: agus is id Ainm a chuirfimid faoinár gcosa an dream a éireos inár n‑éadan.
7Óir ní has mo bhogha atá mo mhuinín: ní hé mo chlaíomh a chuideos liom.
8Ach is tú a shlánaíos sinn ónár naimhde: agus a chuireas aiféala ar lucht ár bhfuatha.
9Beimid ag maíomh as Dia dá mbʼfhada an lá: agus molfaimid dʼAinm go deo.
10Ach anois fanann tú i bhfad uainn, agus cuireann tú aiféala orainn: agus ní théann tú amach lenár sluaite.
11Tugann tú orainn ár gcúl a thiontú lenár naimhde: go mbíonn lucht ár bhfuatha ár gcreachadh.
12Ligeann tú dúinn bheith dʼár n‑ithe mar chaoirigh: agus táimid scaipthe agat i measc na bpágánach.
13Díolann tú do mhuintir in aisce: agus ní iarrann tú aon airgead orthu.
14Déanann tú achasán dínn dár gcomharsana: cúis gháire agus fonóide dá bhfuil inár dtimpeall.
15Déanann tú seanfhocal dínn i measc na bpágánach: go gcraitheann na daoine a gcinn orainn.
16Bíonn an aiféala os mo choinne gach lá: agus mʼaghaidh ar fad dearg leis an náire;
17Ar son glóir lucht an scannail agus an mhasla: de bharr an namhad agus an duine dhíoltasaigh.
18Agus tar éis ar tháinig orainn, ní dhéanaimid dearmad ort: ná ní bhímid claon inár n‑iompar i do chonradh.
19Ní dheachaigh ár gcroí ar gcúl: ná níor fhág ár gcois céim do shlí.
20Ní hamhlaidh, siúd is gur bhuail tú romhat go hionad na ndragún sinn: agus gur chumhdaigh tú sinn le scáil an bháis.
21Má rinneamar dearmad de Ainm ár nDé, nó má thógamar ár lámha do Dhia choimhthíoch: nach bhfaighidh Dia a fhios? Ós feasach dó na smaointe is uaigní sa chroí.
22Is ar do shon a dhéantar ár orainn ar feadh an lae: agus a mheastar sinn mar chaoirigh atá le dul chun an bhroithí.
23Éirigh suas, a Thiarna, cad é an codladh sin ort: dúisigh, agus ná fan uainn de shíor.
24Cad chuige a gceileann tú do ghnúis: agus ar dhearmad leat ár mbrón agus ár mbuaireamh?
25Óir is íseal a tugadh ár n‑anam, chun luí sna luaithe féin: agus bíonn ár mbolg sínte ar an talamh.
26Éirigh, agus fóir orainn: agus fuascail sinn as ucht do thrócaire.
موجودہ انتخاب:
Na Sailm 44: OC1965
سرخی
شئیر
کاپی
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Cumann Gaelach na hEaglaise (Irish Guild of the Church) 1965