ထိုစဉ် အမြင်အာရုံဖွင့်ပေးလိုက်သဖြင့် ထိုသူတို့သည် ကိုယ်တော်အား မှတ်မိကြလေ၏။ သို့သော် တချိန်တည်းမှာပင် ကိုယ်တော်သည် သူတို့၏မြင်ကွင်းမှ ပျောက်ကွယ်သွားလေ၏။ ထိုသူတို့ကလည်း “လမ်းခရီး၌ ကိုယ်တော်သည် ငါတို့ကို ကျမ်းစာများကို ရှင်းပြနေစဉ်တွင် ငါတို့၏စိတ်ထဲ၌ သူ့ကိုရင်းရင်းနှီးနှီးသိသည်ဟု ခံစားခဲ့ရသည်မဟုတ်လော” ဟုအချင်းချင်းပြောဆိုကြလေ၏။