LLUKËSË Krej 18.
Krej 18.
1U thoshte atyre edhe një paravoli, se duhetë të falenë përherë, edhe të mos lodhenë, tuke thënë:
2“Ishte një gjykatës ndë një qytet, që s’kishte frikë Perëndisë, edhe s’kishte turp nga njeri.
3Ishte edhe një e ve nd’atë qytet; edhe vinte tek ay, tuke thënë: “Bëmë gjyqnë që kam me kundrëgjyqësinë.”
4Edhe ay për shumë kohë nukë donte; po pastaj tha me vetëhe: “Po edhe ndë qoftë se s’i kam frikë Perëndisë, edhe s’kam turp nga njeri,
5Pak së paku, sepse ajo gruaja e ve më rëndon, le t’ia bënj gjyqnë, që të mos vinjë përherë e të më çajë kryetë.”
6Edhe Zoti tha: “Ndigjoni ç’thotë gjykatës’ i paudhë.
7Po Perëndia a nukë do të bënjë gjyqn’ e të sgjedhurëvet ti, që thërresënë tek ay nat’ e ditë, ndonëse bën zëmërën e gjerë për ata?
8Po u them juve, se do t’u bënjë gjyqnë atyre për së shpejti. Po kur të vinjë i biri njeriut, vallë do t’e gjenjë besënë mbi dhet?”
9Edhe u tha këtë paravoli atyre që shpëreninë mbë vetëhen’ e tyre, se janë të drejtë, edhe nuk’ i zijnë për gjë të tierëtë,
10“Dy njerës hipnë ndë hieroret, që të faleshinë, njëri ishte Farise edhe tiatri kumerqar.
11Fariseu ndenji e falej ndër vetëhe të ti, tuke thënë këto fialë: O Perëndi, të falem ndersë, se nukë jam posi njerëzit’ e tierë, rrëmbenjës, të paudhë, kurvarë, a edhe posi kyj kumerqar.
12Agjëronj dy herë ndë javët, ap të dhietënë nga gjithë sa kam.”
13Edhe kumerqari kishte ndenjurë prej së largu e nukë donte as sytë të ngrij përpietë ndë qiell, po rrihte kraharorin’ e ti, tuke thënë: O Perëndi, ndëje mua fajtorinë.
14Po u them juve, se kyj u këthye ndë shtëpit të ti më i drejtë se ay; sepse kushdo që ngre lart vetëhen’ e ti, do të përungjetë, edhe ay që përungj vetëhenë e ti, do të ngrihetë lart.”
15Edhe i prunë edhe foshnjetë që t’i zinte me dorë; edhe nxënësitë kur panë, i qërtuanë.
16Po Jisuj si i thërriti përanë, tha: “Liri çunat’e vegjëlë të vinjënë tek unë, edhe mos i ndalni, sepse të këtillëve është mbëretëri’ e Perëndisë.
17Vërte po u them juve, se Ay që të mos presë mbëretërin’ e Perëndisë posi një çun të vogëlë, nuk do të hynjë nd’ atë.”
18Edhe një i parë e pyeti, tuke thënë: “Mësonjës i mirë, ç’të bënj që të trashëgonj jetën’ e pasosurë?” Edhe Jisuj i tha:
19“Ç’më thua i mirë? Asnjë nuk’ ësht’ i mirë, përveç një Perëndie.
20I di porositë: “Mos kurvëronjç. Mos vraç. Mos viethç. Mos apç martiri të rreme. Ndero tët at’ e tët ëmë.”
21Edhe ay tha: “Të gjitha këto i kam ruajturë që mbë të rit tim.”
22Edhe Jisuj, kur ndigjoj këto, i tha: “Edhe një punë të mbetetë; shit gjithë ç’ke, edhe i ndaj ndëpër të vobegjit, edhe do të kesh thesar ndë qiell; edhe eja, e ngjitmu prapa.”
23Po ay kur ndigjoj këto, u hidhërua, sepse ishte fort i pasurë.
24Edhe Jisuj kur pa, se u hidhërua, tha: “Sa me të vështirë do të hynjënë ndë mbëretërit të Perëndisë ata që kanë gjë!
25Sepse më kollaj është të hynjë kamilla ndëpër vrimët të gjylpërësë, se i pasuri të hynjë ndë mbëretërit të Perëndisë.”
26Edhe ata që ndigjuanë thanë: “E kush munt të shpëtonjë?”
27Edhe ay tha: “Ato punë që s’munt të bënenë prej njerëzish, munt të bënenë prej Perëndisë.”
28Edhe Pietri tha: “Na neve te lam të gjitha, edhe të erthmë pas.”
29Edhe ay u tha atyre: “Me të vërtetë po u them juve, se nuk’ është ndonjë që la shtëpi, a përint, a vëllezërë, a grua, a djem, për punë të mbëretërisë Perëndisë,
30Që të mos trashëgonjë për një shumë ndë këtë kohë, edhe ndë jetët që vien jetën’ e pasosurë.”
31Pastaj ay mori mbë-nj’-anë të dy-mbë-dhietëtë, e u tha atyre: “Na tek po hipëjmë ndë Jerusalim, edhe gjithë sa janë shkruarë me anë të profitëvet për të birin’ e njeriut do të mbaronenë;
32Sepse do t’ epetë ndër duar të kombevet, e do të përqeshetë, e do të shahetë, e do të pshtyhetë ndër sy.
33Edhe si ta frushkullonjënë do t’e vrasënë; edhe të tretënë ditë do të ngjalletë.”
34Po ata nukë muarnë vesh asnjë nga këto fialë; edhe këjo fialë ishte fshehurë nga ata, edhe nukë merrinë vesh ato që u thuheshin’ atyre.
35Edhe ay kur u afrua ndë Jeriho, një i verburë po rrinte përanë udhësë tuke lypurë.
36Edhe kur ndigjoj gjëndjenë tuke shkuarë, pyeste: “Ç’është këjo?”
37Edhe i dëftyenë, se po shkon Jisu Nazoreasi.
38Edhe ay thirri, tuke thënë: “Jisu, bir’ i Dhavidhit, përdëllemë.”
39Edhe ata që shkoninë përpara e qërtoninë që të mos bënte zë; po ay shumë më teprë thërriste: “Bir’ i Dhavidhit, përdhëllëmë.”
40Edhe Jisuj qëndroj, edhe urdhëroj t’e bijnë tek ay; edhe ay si u afrua, e pyeti, tuke thënë:
41“Ç’do të të bënj?” Edhe ay i tha: “Zot, të hap syt’ e të shoh.”
42Edhe Jisuj i tha: “Hap sytë e shih; besa jote të shpëtoj.”
43Edhe sakaqëherash hapi syt’ e pa, edhe i vinte prapa tuke lavduruarë Perëndinë; edhe gjithë llauzi kur pa, i dha lavdi Perëndisë.
Aktualisht i përzgjedhur:
LLUKËSË Krej 18.: DERKK79
Thekso
Ndaje
Kopjo
A doni që theksimet tuaja të jenë të ruajtura në të gjitha pajisjet që keni? Regjistrohu ose hyr
Interconfessional Bible Society of Albania.
LLUKËSË Krej 18.
Krej 18.
1U thoshte atyre edhe një paravoli, se duhetë të falenë përherë, edhe të mos lodhenë, tuke thënë:
2“Ishte një gjykatës ndë një qytet, që s’kishte frikë Perëndisë, edhe s’kishte turp nga njeri.
3Ishte edhe një e ve nd’atë qytet; edhe vinte tek ay, tuke thënë: “Bëmë gjyqnë që kam me kundrëgjyqësinë.”
4Edhe ay për shumë kohë nukë donte; po pastaj tha me vetëhe: “Po edhe ndë qoftë se s’i kam frikë Perëndisë, edhe s’kam turp nga njeri,
5Pak së paku, sepse ajo gruaja e ve më rëndon, le t’ia bënj gjyqnë, që të mos vinjë përherë e të më çajë kryetë.”
6Edhe Zoti tha: “Ndigjoni ç’thotë gjykatës’ i paudhë.
7Po Perëndia a nukë do të bënjë gjyqn’ e të sgjedhurëvet ti, që thërresënë tek ay nat’ e ditë, ndonëse bën zëmërën e gjerë për ata?
8Po u them juve, se do t’u bënjë gjyqnë atyre për së shpejti. Po kur të vinjë i biri njeriut, vallë do t’e gjenjë besënë mbi dhet?”
9Edhe u tha këtë paravoli atyre që shpëreninë mbë vetëhen’ e tyre, se janë të drejtë, edhe nuk’ i zijnë për gjë të tierëtë,
10“Dy njerës hipnë ndë hieroret, që të faleshinë, njëri ishte Farise edhe tiatri kumerqar.
11Fariseu ndenji e falej ndër vetëhe të ti, tuke thënë këto fialë: O Perëndi, të falem ndersë, se nukë jam posi njerëzit’ e tierë, rrëmbenjës, të paudhë, kurvarë, a edhe posi kyj kumerqar.
12Agjëronj dy herë ndë javët, ap të dhietënë nga gjithë sa kam.”
13Edhe kumerqari kishte ndenjurë prej së largu e nukë donte as sytë të ngrij përpietë ndë qiell, po rrihte kraharorin’ e ti, tuke thënë: O Perëndi, ndëje mua fajtorinë.
14Po u them juve, se kyj u këthye ndë shtëpit të ti më i drejtë se ay; sepse kushdo që ngre lart vetëhen’ e ti, do të përungjetë, edhe ay që përungj vetëhenë e ti, do të ngrihetë lart.”
15Edhe i prunë edhe foshnjetë që t’i zinte me dorë; edhe nxënësitë kur panë, i qërtuanë.
16Po Jisuj si i thërriti përanë, tha: “Liri çunat’e vegjëlë të vinjënë tek unë, edhe mos i ndalni, sepse të këtillëve është mbëretëri’ e Perëndisë.
17Vërte po u them juve, se Ay që të mos presë mbëretërin’ e Perëndisë posi një çun të vogëlë, nuk do të hynjë nd’ atë.”
18Edhe një i parë e pyeti, tuke thënë: “Mësonjës i mirë, ç’të bënj që të trashëgonj jetën’ e pasosurë?” Edhe Jisuj i tha:
19“Ç’më thua i mirë? Asnjë nuk’ ësht’ i mirë, përveç një Perëndie.
20I di porositë: “Mos kurvëronjç. Mos vraç. Mos viethç. Mos apç martiri të rreme. Ndero tët at’ e tët ëmë.”
21Edhe ay tha: “Të gjitha këto i kam ruajturë që mbë të rit tim.”
22Edhe Jisuj, kur ndigjoj këto, i tha: “Edhe një punë të mbetetë; shit gjithë ç’ke, edhe i ndaj ndëpër të vobegjit, edhe do të kesh thesar ndë qiell; edhe eja, e ngjitmu prapa.”
23Po ay kur ndigjoj këto, u hidhërua, sepse ishte fort i pasurë.
24Edhe Jisuj kur pa, se u hidhërua, tha: “Sa me të vështirë do të hynjënë ndë mbëretërit të Perëndisë ata që kanë gjë!
25Sepse më kollaj është të hynjë kamilla ndëpër vrimët të gjylpërësë, se i pasuri të hynjë ndë mbëretërit të Perëndisë.”
26Edhe ata që ndigjuanë thanë: “E kush munt të shpëtonjë?”
27Edhe ay tha: “Ato punë që s’munt të bënenë prej njerëzish, munt të bënenë prej Perëndisë.”
28Edhe Pietri tha: “Na neve te lam të gjitha, edhe të erthmë pas.”
29Edhe ay u tha atyre: “Me të vërtetë po u them juve, se nuk’ është ndonjë që la shtëpi, a përint, a vëllezërë, a grua, a djem, për punë të mbëretërisë Perëndisë,
30Që të mos trashëgonjë për një shumë ndë këtë kohë, edhe ndë jetët që vien jetën’ e pasosurë.”
31Pastaj ay mori mbë-nj’-anë të dy-mbë-dhietëtë, e u tha atyre: “Na tek po hipëjmë ndë Jerusalim, edhe gjithë sa janë shkruarë me anë të profitëvet për të birin’ e njeriut do të mbaronenë;
32Sepse do t’ epetë ndër duar të kombevet, e do të përqeshetë, e do të shahetë, e do të pshtyhetë ndër sy.
33Edhe si ta frushkullonjënë do t’e vrasënë; edhe të tretënë ditë do të ngjalletë.”
34Po ata nukë muarnë vesh asnjë nga këto fialë; edhe këjo fialë ishte fshehurë nga ata, edhe nukë merrinë vesh ato që u thuheshin’ atyre.
35Edhe ay kur u afrua ndë Jeriho, një i verburë po rrinte përanë udhësë tuke lypurë.
36Edhe kur ndigjoj gjëndjenë tuke shkuarë, pyeste: “Ç’është këjo?”
37Edhe i dëftyenë, se po shkon Jisu Nazoreasi.
38Edhe ay thirri, tuke thënë: “Jisu, bir’ i Dhavidhit, përdëllemë.”
39Edhe ata që shkoninë përpara e qërtoninë që të mos bënte zë; po ay shumë më teprë thërriste: “Bir’ i Dhavidhit, përdhëllëmë.”
40Edhe Jisuj qëndroj, edhe urdhëroj t’e bijnë tek ay; edhe ay si u afrua, e pyeti, tuke thënë:
41“Ç’do të të bënj?” Edhe ay i tha: “Zot, të hap syt’ e të shoh.”
42Edhe Jisuj i tha: “Hap sytë e shih; besa jote të shpëtoj.”
43Edhe sakaqëherash hapi syt’ e pa, edhe i vinte prapa tuke lavduruarë Perëndinë; edhe gjithë llauzi kur pa, i dha lavdi Perëndisë.
Aktualisht i përzgjedhur:
:
Thekso
Ndaje
Kopjo
A doni që theksimet tuaja të jenë të ruajtura në të gjitha pajisjet që keni? Regjistrohu ose hyr
Interconfessional Bible Society of Albania.