ගීතාවලිය 85:1-13

ඔබගේ දේශයට, ඔබ කරුණාව දැක් වූ සේක. අහෝ ස්වාමින්වහන්ස, යාකොබ්ගේ භාග්‍යය ඔබ යළි පිහිටෙවූ සේක. ඔබ, ඔබගේ ජනයාගේ වැරදි කමා කළ සේක; ඔබ, ඔවුන්ගේ සියලු පාප මකා දැමූ සේක. සෙලා ඔබගේ සකල උදහස පසෙක තැබූ ඔබවහන්සේ, ඔබගේ දැවෙන කෝපය අත් හළ සේක. යළි අප ප්‍රකෘතිමත් කළ මැනව, අහෝ දෙවියන්වහන්ස, අපගේ ගැලවුම්කරුවාණනි, අප වෙත වූ නොරිස්සුම ඉවත දැමුව මැනව. සදහට ම ඔබවහන්සේ අප හා උරණ ව සිටින සේක් ද? ඔබගේ කෝපය, පරපුරින් පරපුරට දික්ගස්සන සේක් ද? ඔබගේ ජනයා වන අප ඔබ තුළ ප්‍රීති ප්‍රමෝද වන පිණිස, යළි අප පුබුදුවන්නේ නැති ද? අපට ඔබගේ නොමියෙන ප්‍රේමය දැක්වුව මැනවි අහෝ ස්වාමින්වහන්ස, ඔබගේ ගැලවීම අපට දුන මැනව. ස්වාමින්වහන්සේ වන දෙවියන්වහන්සේ පවසන දේට මම සවන් දෙන්නෙමි; තම ජනයා වන විශ්වාසයීනට උන්වහන්සේ සාමය පොරොන්දු වූ සේක. ඔවුහු යළි අනුවණකමට හැරී නො යත්වා! උන්වහන්සේගේ මහිමය අප දේශයේ වාසය කරන පිණිස, උන්වහන්සේට භය පක්ෂපාතී අයට සැබවින් ම උන්වහන්සේගේ ගැලවීම ඉතා සමීප ය. නොමියෙන පෙමත්, විශ්වසනීයත්වයත් එකට එක් වෙයි. දමිටුකමත්, ශාන්තියත් එකිනෙකා සිප ගනියි. විශ්වසනීයත්වය පොළොවේ සිට ඉහළට පනින්නේ ය, දමිටුකම ස්වර්ගයේ සිට පහළ බලන්නේ ය. සැබවින් ම ස්වාමින්වහන්සේ අනර්ඝ දෑම දෙන සේක, එවිට අපගේ දේශය, එහි පලදාව හට ගන්වන්නේ ය. දමිටුකම උන්වහන්සේට පෙරටුව ගමන් කරමින්, උන්වහන්සේගේ පියමනට මග සූදානම් කරන්නේ ය.