ගීතාවලිය 38:12-22

මගේ දිවි තොර කරන්නට මානබලන්නෝ මට උගුල් අටවති. මට අනතුරු කරන්නට අරඅඳින්නෝ දවස මුළුල්ලේ මා විනාශ කරන්නට කතිකා කරති, වංචාකාරී ප්‍රයෝග අටවති. එහෙත් මා බිහිරකු වැන්න, මට ඇහෙන්නේ නැත; කතා කරන්නට බැරි ගොළුවකු වැන්න; මම, කිසිවක් ඇහෙන්නේ නැති, මුවින් පිළිතුරක් දිය නො හැකි කෙනකු මෙන් වී සිටිමි. එහෙත් අහෝ ස්වාමින්වහන්ස, මම ඔබ ගැන බලා සිටින්නෙමි; අහෝ සමිඳුනි, මගේ දෙවියනි, මා උදෙසා උත්තර දෙන්නේ ඔබ ය. මන්ද ඔබ යදිමින්, මම මෙසේ කීවෙමි: “මට වැරදී ගිය කල, ඒ ගැන සතුටුවීමට හෝ උදම් වීමට හෝ ඔවුනට ඉඩ නුදුන මැනව.” මන්ද මා සිටින්නේ, විනාශයට ඔන්න-මෙන්න කියා ය; වේදනාව මා අතැර නො යයි. මම මගේ අයුතුකම ප්‍රකාශ කරමි; මගේ පාප නිසා, සිත් කරදර ව සිටිමි. හේතුවක් නැතිව මට හතුරු වූවෝ බොහෝ ය; අහේතුක ව මට වෛර කරන්නන් ගණන් නැති තරම් ය. මා හරි දේ ම කරන බැවින්, කළ හොඳට මට නපුර කරන්නෝ මට අපවාද නගති. අත්හැර නො දමන්න මා, අහෝ ස්වාමින්වහන්ස, ඈත් නො වන්න මගෙන්, මගේ දෙවියන්වහන්ස. එන්න වහා මගේ උපකාරයට, මගේ ගැලවුම්කරුවාණනි, මා ස්වාමිනි.