විලාප ගී 1:1-4

අහෝ! ජනී ජනයාගෙන් ඒ සා පිරී තිබූ පුරය, අද හුදකලාව වැතිර හිඳින හැටි! ජාතීන් අතරේ ශ්‍රේෂ්ඨ ව සිටි ඇය, කණවැන්දුමියක් වැනි බවට පත් ව සිටින හැටි! ප්‍රාන්ත අතරේ රැජිනක වූ ඇය බැල මෙහෙවරට වැටී සිටින හැටි! රැයෙහි ඈ මහත් සොවින් හඬන්නී, දෙකොපල රූරා කඳුළු සලන්නී ය. ඇගේ ආදරවන්තයින් හැම අතරින් ඇය සනසන්නට එක් කෙනකුදු නැත. ඇගේ මිතුරු සියල්ලෝ ඇය පාවා දුන්නෝ, ඇයට ම සතුරන් වී සිටිති. තාඩන පීඩන ද කටුක වහල් භාවය ද යටතේ යූදා විප්‍රවාසයට ගියා ය. ජාතීන් අතරේ ඈ වාසය කළ ද, සැනසිල්ලේ ඉන්නට තැනක් ඇයට නැත. ඇය ලුහුබැඳ ගිය සැවොම ඇගේ විපත්තියේදී ඇය කොටු කර ගත්තෝ ය. සම්මත මංගල්‍යවලට කිසිවකුත් නො එන නිසා, සියොන බලා දිවෙන පාරවල් වැලපේ. පුර දොරටු පෙදෙස් පාළුවට ගොසිනි; එපුර පූජකයෝ හූල්ලති, ඇගේ කන්‍යාවියෝ ශෝක වෙති. ඇය තුළ බලවත් සංතාපයෙකි.