‪This work is made available under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 4‪.0 International License (CC BY-SA). To view a copy of this license, visit http://creativecommons.org/licenses/by-sa/4‪.0 or send a letter to Creative Commons, PO Box 1866, Mountain View, CA 94042, USA. ‪If this work is desired as a source text for modification, alternative dialect translation or other derivative work, permission must be sought from Strategic Resource Group. All such derivative work must indicate what changes have been made and attribute the work as follows: “The original work by Strategic Resource Group is available for free on YouVersion and www.Bible.com." ‪You must also make your derivative work available under the same license (CC BY-SA). Strategic Resource Group may be contacted at info@srginc.org.

کِتابِ مُقدّس سرائیکی ترجمہ

Modern Central Saraiki Bible © 2024 Strategic Resource Group

بِھیڑ کُوں ڈیکھ تے یسُوع پہاڑ اُتے چڑھ گِیا تے جِیں ویلے بہہ گِیا تاں اُوندے شاگرد اُوندے کولھ آئے تے او اُنہاں کُوں اِینویں تعلیم ڈیوݨ لگا:

”مُبارک ہِن او جیہڑے دل دے غریب ہِن،
کیوں جو اسمان دی بادشاہی اُونہئی دی ہے۔
مُبارک ہِن او جیہڑے ڈُکھی ہِن،
کیوں جو او تسلی پیسن۔
مُبارک ہِن او جیہڑے حلیم ہِن،
کیوں جو او زمین دے وارث ہوسن۔
مُبارک ہِن او جیہڑے راستبازی دے بُکھے تے ترِسّے ہِن،
کیوں جو او رَجسِن۔
مُبارک ہِن او جیہڑے رحم دل ہِن،
کیوں جو اُنہاں اُتے رحم کیتا ویسی۔
مُبارک ہِن او جیہڑے پاک دل ہِن،
کیوں جو او خُدا کُوں ڈیکھسن۔
مُبارک ہِن او جیہڑے صُلح کرویندے ہِن،
کیوں جو او خُدا دے پوتر اکھویسن۔
مُبارک ہِن او جیہڑے راستبازی دے سببّوں ستائے گئے ہِن،
کیوں جو اسمان دی بادشاہی اُونہئی دی ہے۔
مُبارک ہیوے تُساں جِیں ویلے لوک تُہاکُوں میڈے سببّوں لعن طعن کریندن، ستیندن تے طرحاں طرحاں دے بُرے گالھیں تُہاڈے بارے ءچ ناحق اکھیندن۔ خوش تھیوائے تے جشن منائے کیوں جو اسمان اُتے تُہاکُوں وڈا اجر مِلسی، اِیں واسطے جو لوکاں تُہاڈے تُوں پہلے نبیاں کُوں وی اِینویں ای ستایا ہا۔

تُساں زمین دے نمک ہیوے، پر جے نمک دا مزہ ویندا راہوے تاں او کیہڑی چیز نال نمکین کیتا ویسی؟ وَل او کہیں کم دا نئیں سوائے اِیندے جو باہر سَٹ ڈِتا ونجے تے لوکاں دے پیراں تلے لتاڑیا ونجے۔
تُساں دُنیا دا نُور ہیوے۔ جیہڑا شہر پہاڑ اُتے وسیا ہے او لُک نئیں سگدا۔ کوئی بندہ ڈیوا بال تے تھاں دے تلے نئیں بلکہ ڈیواٹ اُتے رکھیندے، جِتھوں او گھر دے سبھ لوکاں کُوں روشنی ڈیندے۔ اِینویں ای تُہاڈی روشنی لوکاں دے سامنڑے چمکے تاں جو او تُہاڈے نیک کماں کُوں ڈیکھ تے تُہاڈے اسمانی باپ دی تمجید کرݨ۔

ایہ نہ سمجھو جو مَیں توریت یا نبیاں دے صحیفیاں کُوں منسوخ کرݨ آیا ہاں۔ منسوخ کرݨ نئیں بلکہ پُورا کرݨ آیا ہاں۔ مَیں تُہاکُوں سچ آدھا ہاں جو جئیں تئیں اسمان تے زمین ٹَل نہ ونجنڑ ہِک نقطہ یا ہِک شوشہ وی توریت ءچوں ہرگز نہ ٹَلسی جئیں تئیں سبھ کُجھ پُورا نہ تھی ونجے۔ بس جیہڑا کوئی اِنہاں چھوٹے تُوں چھوٹے حُکماں ءچوں کہیں کُوں توڑیسی تے ڈُوجھیاں کُوں وی اِینویں کرݨ سکھیسی او اسمان دی بادشاہی ءچ سبھ تُوں چھوٹا اکھویسی۔ پر جیہڑا اُنہاں اُتے عمل کریسی تے اُنہاں دی تعلیم ڈیسی او اسمان دی بادشاہی ءچ وڈا اکھویسی۔ کیوں جو مَیں تُہاکُوں سچ آدھا ہاں جو جے تُہاڈا نیک چال چلنڑ شریعت دے عالماں تے فریسیاں تُوں زیادہ نہ ہوسی تاں تُساں اسمان دی بادشاہی ءچ اصلُوں نہ وَنج سگسو۔

تُساں سُنڑ گِھدا ہے جو پُرانڑے زمانے دے لوکاں کُوں آکھیا گِیا ہا جو ’خون نہ کرائے، تے جیہڑا خون کریسی او عدالت دی سزا دا حقدار ہوسی۔‘ پر مَیں تُہاکُوں ایہ آدھا ہاں جو جیہڑا آپنڑے بِھرا اُتے کوڑیندے، او عدالت دی سزا دا حقدار ہوسی تے جیہڑا آپنڑے بِھرا کُوں پاگل اکھیندے، او وڈی عدالت دی سزا دا حقدار ہوسی۔ تے جیہڑا اُونکُوں احمق اکھیندے، او دوزخ دی بھاہ دا سزاوار بنڑسی۔ بس جے قُربان گاہ اُتے نذرانہ پیش کریندے ویلے تیکُوں یاد آوے جو تیڈے بِھرا کُوں تَیں تُوں شکایت ہے، تاں تُوں آپنڑا نذرانہ اُتھائیں قُربان گاہ دے اگُوں چھوڑ ڈے تے وَنج تے آپنڑے بِھرا نال صُلح کر گِھن۔ وَل آ تے آپنڑا نذرانہ پیش کر۔
جے تُوں آپنڑے مدُعی نال عدالت ویندا پِیا ہوویں تاں راہ ءچ ای اُوندے نال صُلح کر گِھن، کِتھائیں اِینویں نہ تھیوے جو او تیکُوں مُنصف دے حوالے کر ڈیوے، تے مُنصف تیکُوں سپاہی دے حوالے کر ڈیوے، تے تیکُوں قید خانے ءچ سَٹ ڈِتا ونجے۔ مَیں تیکُوں سچ آدھا ہاں جو جئیں تئیں تُوں پائی پائی ادا نہ کریسیں اُتھوں کڈھائیں نہ چُھٹسیں۔

تُساں سُنڑ گِھدے جو آکھیا گِیا ہا جو ’زِنا نہ کرائے۔‘ پر مَیں تُہاکُوں ایہ آدھا ہاں جو جئیں کہیں عورت کُوں بُری نِگاہ نال ڈِٹھا تاں اُوں آپنڑے دل ءچ اُوندے نال زِنا کر گِھدا۔ بس جے تیڈی سجی اکھ تَیں کنُوں گُناہ کراوے تاں اُونکُوں کڈھ تے سَٹ ڈے۔ کیوں جو تیڈے کیتے اِیہو چنگا ہے جو تیڈے بدن دے انگاں ءچوں ہِک اَنگ ویندا راہوے بجائے اِیندے جو تیڈا سارا بدن دوزخ ءچ سَٹ ڈِتا ونجے۔ تے جے تیڈا سجا ہتھ تَیں کنُوں گُناہ کراوے تاں اُونکُوں کپ سَٹ، کیوں جو تیڈے کیتے اِیہو چنگا ہے جو تیڈے سارے انگاں ءچوں ہِک اَنگ ویندا راہوے بجائے اِیندے جو تیڈا سارا بدن دوزخ ءچ سَٹ ڈِتا ونجے۔

ایہ وی آکھیا گِیا ہا جو ’جیہڑا کوئی آپنڑی ذال کُوں چھوڑے، او اُونکُوں طلاق لِکھ ڈیوے۔‘ پر مَیں تُہاکُوں ایہ آدھا ہاں جو جیہڑا کوئی آپنڑی ذال کُوں بدکاری دے سِوا کہیں بئی وجہ کنُوں طلاق ڈیندے، او اُوندے تُوں زِنا کرویندے، تے جیہڑا کوئی کہیں طلاق شدہ عورت نال شادی کریندے او وی زِنا کریندے۔

وَل تُساں سُنڑ چُکے ہیوے جو پُرانڑے زمانے دے لوکاں کُوں آکھیا گِیا ہا جو ’کوئی کُوڑی قَسم نہ چوائے بلکہ آپنڑیاں قَسماں رب کیتے پُوریاں کرائے۔‘ پر مَیں تُہاکُوں ایہ آدھا ہاں جو اصلُوں قَسم نہ چوائے۔ نہ اسمان دی کیوں جو او خُدا دا تخت ہے، نہ زمین دی کیوں جو او اُوندے پیراں دی چوکی ہے، نہ یروشلیم دی کیوں جو او وڈے بادشاہ دا شہر ہے۔ نہ آپنڑے سر دی قَسم چوائے کیوں جو تُوں آپنڑے ہِک وال کُوں وی چِٹا یا کالا نئیں کر سگدا۔ اِیں واسطے ہاں دی جاہ ’ہاں‘ تے نہ دی جاہ ’نہ‘ آکھو کیوں جو جیہڑا اِیں کنُوں زیادہ ہے او ابلیس کنُوں ہے۔

تُساں سُنڑ چُکے ہیوے جو آکھیا گِیا ہا جو ’اکھ دے بدلے اکھ تے ڈند دے بدلے ڈند۔‘ پر مَیں تُہاکُوں ایہ آدھا ہاں جو شریر دا مُقابلہ نہ کرائے بلکہ جے کوئی تیڈی سجی گَلھ اُتے چاٹ مارے تاں ڈُوجھی وی اُوندے پاسُوں پھیر ڈے۔ جے کوئی تَیں اُتے دعویٰ کر تے تیڈا چولا گِھننڑ چاہوے تاں جُبّہ وی اُوندے حوالے کر ڈے۔ تے جے کوئی تیکُوں وِنگار ءچ ہِک مِیل گِھن ونجنڑ چاہوے تاں اُوندے نال ڈُو مِیل لگا وَنج۔ جیہڑا کوئی تَیں تُوں منگے اُونکُوں ڈے تے جیہڑا تَیں تُوں قرض گِھننڑ چاہوے اُونکُوں اِنکار نہ کر۔

تُساں سُنڑ چُکے ہیوے جو آکھیا گِیا ہا جو ’آپنڑے ہمسائے نال محبت رکھ تے دُشمنڑ نال وَیر۔‘ پر مَیں تُہاکُوں ایہ آدھا ہاں جو آپنڑے دُشمنڑاں نال محبت رکھو، تے جیہڑے تُہاکُوں سَتیندے ہِن اُنہاں کیتے دُعا کرو۔ وَل تُساں آپنڑے اسمانی باپ دے فرزند بنڑسو۔ کیوں جو او آپنڑے سِجھ کُوں نیکاں تے بداں ڈوہائیں اُتے چمکیندے تے نیکاں تے گُنہگاراں ڈوہائیں اُتے مینہ وسیندے۔ جے تُساں صرف اُنہاں نال محبت رکھیندے ہیوے جیہڑے تُہاڈے نال محبت رکھیندے ہِن تاں تُہاکُوں کیا اجر مِلسی؟ کیا محصُول گِھننڑ آلے وی اِینویں نئیں کریندے؟ تے جے تُساں صرف آپنڑے ای بِھرانواں کُوں سلام کرو تاں کیہڑی وڈی گالھ کریندے ہیوے؟ کیا غیر قوماں دے لوک وی اِینویں نئیں کریندے؟ بس تُساں کامِل بنڑو جِینویں تُہاڈا اسمانی باپ کامِل ہے۔“

Ouça متّی 5