اِنجیلِ لوقا 12
12
فریسیونِ خمیر مایه جِم دوری هاکانین
1هَمون مووقه، هزارون نَفِر جَمع بَینه، جوری که هَمدییه ره لینگِ لو گِتِنه. عیسی اَوِّل شه شاگِردون هِمراه گَب بَزو و بااوته: «عُلِمائه فِرقه فریسیِ خمیرمایه جِم که دِروئیِ، دُوری هاکانین. 2هیچ قایم هاکاردی دَنیه که مَعلوم نَووه و هیچیِ جا هِدا دَنیه که بَرمِلا نَووه. 3اونچی تاریکیِ دِله بااوتینی، رووشِناییِ دِله بِشنُسه بونه و اونچی دَوِسه دَرِ پِشت یِواشکی بااوتینی، سِره بومِ سَر اِعلام بونه.
4«مِ رَفِقون، شِما ره گامبه از اونایی که توندِنه فِقَط شِمه تَنِ بَکوشِن و بَعد از اون دییه نَتوندِنه، کارِ دییه ای هاکانِن نَتِرسین. 5ولی شِما ره هِشدار دِمبه وِنه کِنه جِم بَتِرسین: وه جِم بَتِرسین که بَعدِ از اون که بَکوشته، اِقتدار دارنه جَهَنِمِ دِله دم هاده. اَره، شِما ره گامبه وه جِم بَتِرسین. 6مگه پَنج تا میچکا ره دِ قِروون نَروشِنِنه؟ با این وجود، خِدا حَتَّی یِتا از اونا ره یادِ جِم نَوِرنه. 7حَتّی تِمومِ شِمه سَرِ می ره هم بِشمارِسه. پَس نَتِرسین، چوون شِمه ارزش هزارون میچکائه جِم ویشترِ.
8«شِما ره گامبه، هر کی مَردِمِ پَلی اِقرار هاکانه مِ دِمبالِروئه، اِنسانِ ریکا هم، وه ره خِدائه فرشته هائه پَلی اِقرار کانده. 9ولی هر کی مِ ره مَردِمِ پَلی اِنکار هاکانه، مِن هم خِدائه فرشته هائه پَلی وه ره اِنکار کامبه. 10هر کی اِنسانِ ریکائه علیه گَبی بَزِنه، بیامرزی بونه، ولی هر کی روح‌القُدوسِ کفر باره، بیامِرزی نَوونه. 11وَختی شِما ره یَهودیونِ عبادتگاه ها و حاکمون و اونایی که اِقتدار دارنِنهِ پَلی وَرنِنه، نِگرون نَبوئین که چی طی شه جِم دِفاع هاکانین یا چی بارین، 12چوون هَمون مووقه روح‌القدس اونچی که وِنه بارینِ شِما ره گانه.»
نادونِ پولدارِ مَثِل
13یهویی یه نَفِر جَمیِّتِ میون وه ره بااوته: «اِسّا، مِ بِرارِ بار مِ پییِرِ ارثِ مِ هِمراه رَسِد هاکانه.» 14ولی عیسی وه ره بااوته: «ای مَردی، کی مِ ره شِمه میون اِرث رَسِدگَر هاکارده؟» 15عیسی مَردِمِ بااوته: «هوشیار بوئین و حرص و طِمَع جِم دُوری هاکانین، چوون آدِمیِ زندگی به این رَبط نِدارنه که وه دارایی چَنده زیاده.» 16بعد این مَثِلِ وِشونِ وِسه بیارده: «یِتا پولدارِ مَردیِ زِمین، خَله مَحصول بیارده. 17اون مَردی شه هِمراه بااوته: ”چی هاکانِم، چوون جایی نِدارمه شه مَحصولِ اِمبار هاکانِم؟“ 18بعد بااوته: ”بِفَهمِسِمه وِنه چی هاکانِم! شه اِمبارا ره له دِمبه و اِمبارائه گَت تِر سازِمبه، و تِمومِ گَندِم و شه اموالِ اونائه دِله اِمبار کامبه. 19اون وَخت شه جانِ گامبه: ای مِ جان، خَله سالِ وِسه، اَموال جَمع هاکاردی. اِسا آرووم بَیر؛ بَخُر و بَنوش و خِش باش.“ 20ولی خِدا وه ره بااوته: ”ای نادون! همین اِمشو تِ جانِ تِ جِم گِرنِنه. پَس اونچی جَمع هاکاردی، کِنه وِسه بونه؟“ 21این عاقبتِ کَسیِ که شه وِسه مال و مِنال جَمع کانده، ولی خِدائه وسه پولدار نییه.»
نِگَرون نَووین
22اون وَخت عیسی شه شاگِردونِ بااوته: «شِما ره گامبه، شه زندگیِ وِسه نِگَرون نَبوئین که چی بَخُرین، و نا شه تَنِ وِسه که چی دَپوشین. 23چوون زندگی غِذائه جِم و تَن لِواسِ جِم مهمترِ. 24قِشنیکا ره بَوینین: نا کارِنِنه و نا دِرو کاندِنه، نا اِمبار دارنِنه و نا جایی که اِمبار هاکانِن؛ با این وجود خِدا وِشونِ روزی ره دِنه. و شِما چَنده این پَرِنده هائه جِم با ارزشتَرِنی! 25کی شِمه میون تونده نِگَرونیِ هِمراه، یِتا ذِره شه عمرِ زیاد هاکانه 26پَس، اگه این کِچیکِ کارِ نَتوندِنی هاکانین، چه کارائه دییهِ وِسه نَگَرونِنی؟ 27سوسنا ره هارِشین چی طی سَر کَشِنِنه؛ نا زَحمِت کَشِنِنه و نا ریسِنِنه. شِما ره گامبه حَتَّی سِلیمونِ پادشاه هم تِمومِ شِکوه و جِلالِ هِمراه، یِتا وِشونِ واری هم بَزِک نَییه. 28پَس اگه خِدا، صَحرائه واشِ که اَمروز دَره و فِردا تَندیرِ دِله دِم هِدا بونه ره این طی بَزِک کانده، چَنده ویشتر شِما ره بَزِک کانده، ای کم ایمونا! 29پَس اینِ دِمبالِ دَنی بوئین که چی بَخُرین یا چی دَپوشین؛ اینائه نِگَرون نَبوئین. 30چوون این دِنیائه خِدانَشناسِ مَردِم، این چیائه دِمبال دَرِنه، ولی شِمه پییِر که آسِمونِ دِله دَره دونده که شِما، همهِ اینا ره احتیاج دارنِنی. 31پَس شِما، وه پادشاهیِ دِمبال دَووین، که تِمومِ اینا هم شِما ره هِدا بونه.
32«ای کِچیکِ گَلّه، نَتِرسین، چوون شِمه آسِمونی پییِرِ خِشالی، اینِ که پادشاهی ره شِما ره هاده. 33اونچی دارنِنی ره بَروشین و فَقیرونِ هادین؛ شه وسه پول کیسه هایی دِرِس هاکانین که نَپیسه، و گنجی آسِمونِ دِله که تِموم نَبونه، جایی که نا دِز وه ره دِزِّنه و نا لِمِک اونِ از بین وَرنه. 34چوون هر کِجه شِمه گنج دَووه، شِمه دِل هم اونجه دَره.
آماده بوئین
35«شه کَمِرِ دَوِندین و خِدمِتِ وِسه آماده بوئین و شه لَمپا ره رووشِن دارین. 36اونایی واری بوئین که اِنتِظار کَشِنِنه وِشونِ اَرباب آروسیِ جشنِ جِم بَردَگِرده، تا وَختی راهِ جِم رِسِنه و در زَنده، دَرجا دَرِ وه وِسه واز هاکانِن. 37خِش به حال نوکِرونی که وَختی وِشونِ اَرباب بَرگِردِنه، وِشونِ بیدار و هوشیار بَوینه. حَییقَتِاً، شِما ره گامبه، وه شه خِدمِت هاکاردِنِ لِواسِ پوشِنه؛ و وِشونِ سِفره سَر نیشِندِنه و اِنه وِشونِ جِم پذیرایی کانده. 38خِش به حال اون نوکِرونی که وَختی وِشونِ ارباب اِنه، چه نِصفِ شو بوئه، چه سه صِواحی، وِشونِ بیدار و هوشیار بَوینه.
39«ولی اینِ بَدونین اگه صاحب خانه دونِسه دِز چه ساعتی اِنه، نییِشته وه سِره جِم دِزّی هاکانِن. 40پَس شِما هم آماده بوئین، چوون اِنسانِ ریکا اون مووقه که اِنتِظار نِدارنِنی اِنه.»
41پِطرُس بَپِرسیه: «آقا، این مَثِلِ اَمه وِسه بیاردی یا همهِ وِسه؟» 42عیسیِ خِداوند جِواب هِدا: «پَس اون دانا و وِفادارِ مِواشِر کیِ که اَرباب، شه سِرهِ نوکِرونِ سَرپَرسی ره، وه ره هِدا، تا اونائه سهمیهِ خِراکِ، به مووقه وِشونِ هاده؟ 43خِش به حال اون نوکِری که وَختی وه ارباب اِنه، وه ره کارِ سَر بَوینه. 44حَییقتِاً شِما ره گامبه تِمومِ شه دارایی ره وه دَس دِنه. 45ولی اگه اون نوکِر شه پَلی باره ”مِ اَربابِ بییَموئِن دیر بَییه،“ نوکِرون و کُلفِتونِ اَذیّت آزار هاکانه، و بَخُره و بَنوشه و عیاشی هاکانه، 46وه اَرباب روزی که اِنتظار نِدارنه و ساعِتی که وه جِم باخَوِر نییه، اِنه و وه ره دِ شَقّه کانده و جایی فِرسِندِنه که خیانتکارونِ بَفرِسیه.
47اون نوکِری که شه اربابِ خواسه ره دونده و با این وجود، شه ره اونِ اِنجامِ وِسه آماده نَکانده، بَدجور مِجازات بونه. 48ولی اونی که شه اَربابِ خواسه ره نَدونده و کاری کانده که تنبیهِ سِزاوارِ، کَمتِر مِجازات بونه. هر کی ره ویشتر هِدا بَووه، وه جِم ویشتر هم دَرخواس بونه؛ و هر کی ره که ویشتر بِسپارِسه بَووه، ویشتر هم وه جِم طَلِب بونه.
سیوایی
49«مِن بییَمومه تا زِمینِ تَش بَکِشِم، ای کاش که تا اَلان تَش بَییته بییه! 50ولی مِن غسلِ تعمیدی دارمه که وِنه اونِ بَیرِم و تا اون اِنجام بَووه، چَنده فشارِ بِن دَرِمبه. 51گمون کاندینی بییَمومه تا زِمینِ سَر صِلح و آشتی بیارِم؟ نا، بییَمومه تا سیوایی دِم هادِم. 52بعد از این، خانِواده ای که پَنج نَفِرِنه وِشونِ میون سیوایی کَفِنه؛ سه نَفِر، دِ نَفِرِ علیه بونِنه و دِ نَفِر، سه نَفِر علیه. 53وِشونِ میون سیوایی کَفِنه، پییِر، ریکائه علیه و ریکا، پییِرِ علیه، مار، کیجائه علیه و کیجا، مارِ علیه، شی مار، آروسِ علیه و آروس، شی مارِ علیه.»
54بعد عیسی جَمیِّتِ بااوته: «وَختی ویندِنی ابرا مَغربِ جِم اِنِنه، دَرجا گانِنی: ”وِنه وارش بِیّه،“ و هَمون طی هم بونه. 55وَختی وا جِنوبِ جِم زَنده، گانِنی: ”هِوا گَرم بونه،“ و هَمون طی هم بونه. 56ای دِرویون! شِما که آسِمون و زِمینِ وَضعیَتِ تعبیر هاکاردِنِ دوندِنی، چی طی نَتوندِنی این زِمونهِ وَضعیَتِ تعبیر هاکانین؟
57«چه شه اونچیِ خَوِری که دِرِسِ، داوِری نَکاندینی؟ 58وَختی هَمتی شه شاکیِ هِمراه قاضیِ پَلی شونی، تَقِلّا هاکان، راه دِله وه هِمراه آشتی هاکانی، نَکِنه وه تِ ره قاضیِ پَلی بَکِشونه و قاضی تِ ره مامورِ دَس هاده، و مامور هم تِ ره زِندونِ دِله دِم هاده. 59تِ ره گامبه بَدون که تا قِرونِ آخِرِ نَدی، هیچ جوری زِندونِ جِم بیرون نِننی.»
Currently Selected:
اِنجیلِ لوقا 12: EMB
Highlight
Share
ਕਾਪੀ।
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@2024 Korpu Company
اِنجیلِ لوقا 12
12
فریسیونِ خمیر مایه جِم دوری هاکانین
1هَمون مووقه، هزارون نَفِر جَمع بَینه، جوری که هَمدییه ره لینگِ لو گِتِنه. عیسی اَوِّل شه شاگِردون هِمراه گَب بَزو و بااوته: «عُلِمائه فِرقه فریسیِ خمیرمایه جِم که دِروئیِ، دُوری هاکانین. 2هیچ قایم هاکاردی دَنیه که مَعلوم نَووه و هیچیِ جا هِدا دَنیه که بَرمِلا نَووه. 3اونچی تاریکیِ دِله بااوتینی، رووشِناییِ دِله بِشنُسه بونه و اونچی دَوِسه دَرِ پِشت یِواشکی بااوتینی، سِره بومِ سَر اِعلام بونه.
4«مِ رَفِقون، شِما ره گامبه از اونایی که توندِنه فِقَط شِمه تَنِ بَکوشِن و بَعد از اون دییه نَتوندِنه، کارِ دییه ای هاکانِن نَتِرسین. 5ولی شِما ره هِشدار دِمبه وِنه کِنه جِم بَتِرسین: وه جِم بَتِرسین که بَعدِ از اون که بَکوشته، اِقتدار دارنه جَهَنِمِ دِله دم هاده. اَره، شِما ره گامبه وه جِم بَتِرسین. 6مگه پَنج تا میچکا ره دِ قِروون نَروشِنِنه؟ با این وجود، خِدا حَتَّی یِتا از اونا ره یادِ جِم نَوِرنه. 7حَتّی تِمومِ شِمه سَرِ می ره هم بِشمارِسه. پَس نَتِرسین، چوون شِمه ارزش هزارون میچکائه جِم ویشترِ.
8«شِما ره گامبه، هر کی مَردِمِ پَلی اِقرار هاکانه مِ دِمبالِروئه، اِنسانِ ریکا هم، وه ره خِدائه فرشته هائه پَلی اِقرار کانده. 9ولی هر کی مِ ره مَردِمِ پَلی اِنکار هاکانه، مِن هم خِدائه فرشته هائه پَلی وه ره اِنکار کامبه. 10هر کی اِنسانِ ریکائه علیه گَبی بَزِنه، بیامرزی بونه، ولی هر کی روح‌القُدوسِ کفر باره، بیامِرزی نَوونه. 11وَختی شِما ره یَهودیونِ عبادتگاه ها و حاکمون و اونایی که اِقتدار دارنِنهِ پَلی وَرنِنه، نِگرون نَبوئین که چی طی شه جِم دِفاع هاکانین یا چی بارین، 12چوون هَمون مووقه روح‌القدس اونچی که وِنه بارینِ شِما ره گانه.»
نادونِ پولدارِ مَثِل
13یهویی یه نَفِر جَمیِّتِ میون وه ره بااوته: «اِسّا، مِ بِرارِ بار مِ پییِرِ ارثِ مِ هِمراه رَسِد هاکانه.» 14ولی عیسی وه ره بااوته: «ای مَردی، کی مِ ره شِمه میون اِرث رَسِدگَر هاکارده؟» 15عیسی مَردِمِ بااوته: «هوشیار بوئین و حرص و طِمَع جِم دُوری هاکانین، چوون آدِمیِ زندگی به این رَبط نِدارنه که وه دارایی چَنده زیاده.» 16بعد این مَثِلِ وِشونِ وِسه بیارده: «یِتا پولدارِ مَردیِ زِمین، خَله مَحصول بیارده. 17اون مَردی شه هِمراه بااوته: ”چی هاکانِم، چوون جایی نِدارمه شه مَحصولِ اِمبار هاکانِم؟“ 18بعد بااوته: ”بِفَهمِسِمه وِنه چی هاکانِم! شه اِمبارا ره له دِمبه و اِمبارائه گَت تِر سازِمبه، و تِمومِ گَندِم و شه اموالِ اونائه دِله اِمبار کامبه. 19اون وَخت شه جانِ گامبه: ای مِ جان، خَله سالِ وِسه، اَموال جَمع هاکاردی. اِسا آرووم بَیر؛ بَخُر و بَنوش و خِش باش.“ 20ولی خِدا وه ره بااوته: ”ای نادون! همین اِمشو تِ جانِ تِ جِم گِرنِنه. پَس اونچی جَمع هاکاردی، کِنه وِسه بونه؟“ 21این عاقبتِ کَسیِ که شه وِسه مال و مِنال جَمع کانده، ولی خِدائه وسه پولدار نییه.»
نِگَرون نَووین
22اون وَخت عیسی شه شاگِردونِ بااوته: «شِما ره گامبه، شه زندگیِ وِسه نِگَرون نَبوئین که چی بَخُرین، و نا شه تَنِ وِسه که چی دَپوشین. 23چوون زندگی غِذائه جِم و تَن لِواسِ جِم مهمترِ. 24قِشنیکا ره بَوینین: نا کارِنِنه و نا دِرو کاندِنه، نا اِمبار دارنِنه و نا جایی که اِمبار هاکانِن؛ با این وجود خِدا وِشونِ روزی ره دِنه. و شِما چَنده این پَرِنده هائه جِم با ارزشتَرِنی! 25کی شِمه میون تونده نِگَرونیِ هِمراه، یِتا ذِره شه عمرِ زیاد هاکانه 26پَس، اگه این کِچیکِ کارِ نَتوندِنی هاکانین، چه کارائه دییهِ وِسه نَگَرونِنی؟ 27سوسنا ره هارِشین چی طی سَر کَشِنِنه؛ نا زَحمِت کَشِنِنه و نا ریسِنِنه. شِما ره گامبه حَتَّی سِلیمونِ پادشاه هم تِمومِ شِکوه و جِلالِ هِمراه، یِتا وِشونِ واری هم بَزِک نَییه. 28پَس اگه خِدا، صَحرائه واشِ که اَمروز دَره و فِردا تَندیرِ دِله دِم هِدا بونه ره این طی بَزِک کانده، چَنده ویشتر شِما ره بَزِک کانده، ای کم ایمونا! 29پَس اینِ دِمبالِ دَنی بوئین که چی بَخُرین یا چی دَپوشین؛ اینائه نِگَرون نَبوئین. 30چوون این دِنیائه خِدانَشناسِ مَردِم، این چیائه دِمبال دَرِنه، ولی شِمه پییِر که آسِمونِ دِله دَره دونده که شِما، همهِ اینا ره احتیاج دارنِنی. 31پَس شِما، وه پادشاهیِ دِمبال دَووین، که تِمومِ اینا هم شِما ره هِدا بونه.
32«ای کِچیکِ گَلّه، نَتِرسین، چوون شِمه آسِمونی پییِرِ خِشالی، اینِ که پادشاهی ره شِما ره هاده. 33اونچی دارنِنی ره بَروشین و فَقیرونِ هادین؛ شه وسه پول کیسه هایی دِرِس هاکانین که نَپیسه، و گنجی آسِمونِ دِله که تِموم نَبونه، جایی که نا دِز وه ره دِزِّنه و نا لِمِک اونِ از بین وَرنه. 34چوون هر کِجه شِمه گنج دَووه، شِمه دِل هم اونجه دَره.
آماده بوئین
35«شه کَمِرِ دَوِندین و خِدمِتِ وِسه آماده بوئین و شه لَمپا ره رووشِن دارین. 36اونایی واری بوئین که اِنتِظار کَشِنِنه وِشونِ اَرباب آروسیِ جشنِ جِم بَردَگِرده، تا وَختی راهِ جِم رِسِنه و در زَنده، دَرجا دَرِ وه وِسه واز هاکانِن. 37خِش به حال نوکِرونی که وَختی وِشونِ اَرباب بَرگِردِنه، وِشونِ بیدار و هوشیار بَوینه. حَییقَتِاً، شِما ره گامبه، وه شه خِدمِت هاکاردِنِ لِواسِ پوشِنه؛ و وِشونِ سِفره سَر نیشِندِنه و اِنه وِشونِ جِم پذیرایی کانده. 38خِش به حال اون نوکِرونی که وَختی وِشونِ ارباب اِنه، چه نِصفِ شو بوئه، چه سه صِواحی، وِشونِ بیدار و هوشیار بَوینه.
39«ولی اینِ بَدونین اگه صاحب خانه دونِسه دِز چه ساعتی اِنه، نییِشته وه سِره جِم دِزّی هاکانِن. 40پَس شِما هم آماده بوئین، چوون اِنسانِ ریکا اون مووقه که اِنتِظار نِدارنِنی اِنه.»
41پِطرُس بَپِرسیه: «آقا، این مَثِلِ اَمه وِسه بیاردی یا همهِ وِسه؟» 42عیسیِ خِداوند جِواب هِدا: «پَس اون دانا و وِفادارِ مِواشِر کیِ که اَرباب، شه سِرهِ نوکِرونِ سَرپَرسی ره، وه ره هِدا، تا اونائه سهمیهِ خِراکِ، به مووقه وِشونِ هاده؟ 43خِش به حال اون نوکِری که وَختی وه ارباب اِنه، وه ره کارِ سَر بَوینه. 44حَییقتِاً شِما ره گامبه تِمومِ شه دارایی ره وه دَس دِنه. 45ولی اگه اون نوکِر شه پَلی باره ”مِ اَربابِ بییَموئِن دیر بَییه،“ نوکِرون و کُلفِتونِ اَذیّت آزار هاکانه، و بَخُره و بَنوشه و عیاشی هاکانه، 46وه اَرباب روزی که اِنتظار نِدارنه و ساعِتی که وه جِم باخَوِر نییه، اِنه و وه ره دِ شَقّه کانده و جایی فِرسِندِنه که خیانتکارونِ بَفرِسیه.
47اون نوکِری که شه اربابِ خواسه ره دونده و با این وجود، شه ره اونِ اِنجامِ وِسه آماده نَکانده، بَدجور مِجازات بونه. 48ولی اونی که شه اَربابِ خواسه ره نَدونده و کاری کانده که تنبیهِ سِزاوارِ، کَمتِر مِجازات بونه. هر کی ره ویشتر هِدا بَووه، وه جِم ویشتر هم دَرخواس بونه؛ و هر کی ره که ویشتر بِسپارِسه بَووه، ویشتر هم وه جِم طَلِب بونه.
سیوایی
49«مِن بییَمومه تا زِمینِ تَش بَکِشِم، ای کاش که تا اَلان تَش بَییته بییه! 50ولی مِن غسلِ تعمیدی دارمه که وِنه اونِ بَیرِم و تا اون اِنجام بَووه، چَنده فشارِ بِن دَرِمبه. 51گمون کاندینی بییَمومه تا زِمینِ سَر صِلح و آشتی بیارِم؟ نا، بییَمومه تا سیوایی دِم هادِم. 52بعد از این، خانِواده ای که پَنج نَفِرِنه وِشونِ میون سیوایی کَفِنه؛ سه نَفِر، دِ نَفِرِ علیه بونِنه و دِ نَفِر، سه نَفِر علیه. 53وِشونِ میون سیوایی کَفِنه، پییِر، ریکائه علیه و ریکا، پییِرِ علیه، مار، کیجائه علیه و کیجا، مارِ علیه، شی مار، آروسِ علیه و آروس، شی مارِ علیه.»
54بعد عیسی جَمیِّتِ بااوته: «وَختی ویندِنی ابرا مَغربِ جِم اِنِنه، دَرجا گانِنی: ”وِنه وارش بِیّه،“ و هَمون طی هم بونه. 55وَختی وا جِنوبِ جِم زَنده، گانِنی: ”هِوا گَرم بونه،“ و هَمون طی هم بونه. 56ای دِرویون! شِما که آسِمون و زِمینِ وَضعیَتِ تعبیر هاکاردِنِ دوندِنی، چی طی نَتوندِنی این زِمونهِ وَضعیَتِ تعبیر هاکانین؟
57«چه شه اونچیِ خَوِری که دِرِسِ، داوِری نَکاندینی؟ 58وَختی هَمتی شه شاکیِ هِمراه قاضیِ پَلی شونی، تَقِلّا هاکان، راه دِله وه هِمراه آشتی هاکانی، نَکِنه وه تِ ره قاضیِ پَلی بَکِشونه و قاضی تِ ره مامورِ دَس هاده، و مامور هم تِ ره زِندونِ دِله دِم هاده. 59تِ ره گامبه بَدون که تا قِرونِ آخِرِ نَدی، هیچ جوری زِندونِ جِم بیرون نِننی.»
Currently Selected:
:
Highlight
Share
ਕਾਪੀ।
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@2024 Korpu Company