اِنجیلِ لوقا 10
10
عیسی هِفتاد نَفِرِ فِرِسِندِنه
1بعد از اون، عیسیِ خِداوند هِفتاد نَفِر دییه ره اِنتخاب هاکارده و وِشونِ دِتا دِتا شه جِم قبلتَر شَهر و دیاری که شه در نَظِر داشته اونجه بُوره، بَفرِسیه. 2وِشونِ بااوته: «محصول زیادِ ولی کارگر کم. پَس صاحاب مَحصولِ جِم بِخوائین تا کارگرونِ ویشتری ره محصولِ سَر بَفرِسه. 3بُورین! مِن شِما ره وره هائه واری وِرگائه دِله فِرِسِندِمبه. 4شه هِمراه پول و کِلوار و کُوش نَوِرین، و راه دِله شه وَختِ سِلام و احوالپِرسیِ وِسه تَلِف نَکِنین. 5هر سرهِ دِله که شونِنی، اَوِّل بارین: ”صِلح و سِلام بر این سِره دَووه.“ 6اگه اون سِره دِله کِسی صِلح و سِلامِ اَهل بوئه، شِمه صِلح و سِلام وه سَر موندِنه؛ وگرنه، شه شِما ره بَرگِردِنه. 7اون سِره دِله بَمونین و هر چی شِمه پَلی بییِشتِنه، بَخُرین و بَنوشین، چوون کارگر شه دَسمِزِ مِستَحَقِ. این سِره اون سِره نَکِنین. 8وَختی یِتا شَهرِ دِله بُوردینی و شِما ره قبول هاکاردِنه، هر چی شِمه پَلی بییِشتِنه، بَخُرین. 9اونجهِ مریضونِ شِفا هادین و بارین: ”خِدائه پادشاهی شِما ره نَزیکِ.“ 10ولی هر وَخت یِتا شَهرِ دِله بُوردینی و شِما ره قبول نَکاردِنه، اون شَهرِ کر و کوچه دِله بُورین و بارین: 11”حَتّی اِما شِمه شَهرِ گردِ خاکِ که اَمه لینگِ سَر نیشته ره، شِمه علیه تکون دِمبی. ولی اینِ بَدونین که خِدائه پادشاهی نزیکِ.“ 12بَدونین داوِریِ روز، مِجازاتِ تِحَمُّل سُدومِ شَهرِ وِسه که گِناهِ جِم پِر بییه، راحت تِرِ تا اون شَهرِ وِسه.
13«وای بر تِ، ای خورازینِ شَهر! وای بر تِ، ای بِیتصِیْدائه شَهر! چوون اگه معجزاتی که شِمه دِله اِنجام بَییه، صور و صیدونِ شهرائه دِله اِنجام بونِسه، اونجهِ مَردِم خَله قبلتر پلاس شه تَن کاردِنه و شه سَرِ تیل وَسِنه و توبه کاردِنه. 14ولی داوِریِ روز، مِجازاتِ تِحَمُّل، صور و صیدونِ وِسه راحت تِرِ تا شِمه وِسه. 15و تِ ای کَفَرناحومِ شَهر، خیال کاندی تا آسِمون سَر کَشِنی؟ نا، بلکه جَهَنِمِ دِله سرنگون بونی.
16«بعد شه شاگِردونِ بااوته: هر کی شِمه گَبِ گوشِ هاکانه، مِ گَبِ گوش هاکارده؛ و هر کی شِما ره قَبول نَکِنه، مِ ره قَبول نَکارده؛ ولی هر کی مِ ره قبول نَکِنه، اونی که مِ ره بَفرِسیه ره قَبول نَکارده.»
اون هفتاد نَفِر بَردَگِردِسَن
17اون هِفتاد نَفِر خِشالیِ هِمراه بَردَگِردِسِنه و بااوتِنه: «ای آقا، تِ اسمِ هِمراه حَتَّی دِوها هم اَمه جِم اِطاعت کاندنه.» 18عیسی وِشونِ بااوته: «مِن شیطانِ بَدیمه که برقِ واری آسِمونِ جِم جِر دَکَته. 19اِسا شِما ره اقتدار دِمبه که مَرها و عَقرِبها ره شه لینگِ بِن لِه هاکانین و دِشمِنِ تِمومِ قِوَّتِ از بین بَوِرین، هیچی شِما ره آسیب نَرِسِندِنه. 20ولی اینِ وِسه خِشالی نَکِنین که پلیدِ اِرواح شِمه جِم اِطاعت کاندنه، بلکه اینِ وِسه خِشال بوئین که شِمه اِسم آسمونِ دِله بَنوِشته بَییه.»
21هَمون لَحظه، عیسی روحالقدسِ دِله شاد بَییه و بااوته: «ای پییِر، آسِمون و زِمینِ صاحاب، تِ ره شکر کامبه که این چیا ره عاقلون و حَکیمونِ جِم قایم هاکاردی و کِچیکِ وَچونِ وِسه دیار هاکاردی. اره، ای پییِر، چوون این اون چی بییه که تِ ره خِشال کارده. 22مِ پییِر همه چی ره مِ دَس بِسپارِسه. هیچ کَس نَدونده ریکا کیِ به جِز پییِر، و هیچ کس نَدونده پییِر کیِ به جِز ریکا، و اونایی که ریکا بِخوائه، پییِرِ وِشونِ وِسه دیار هاکانه.»
23بعد تیناریِ دِله، شه شاگِردونِ هارِشیه و بااوته: «خِش به حال شِما که این چیا ره ویندِنی. 24چوون شِما ره گامبه یَته خَله پِیغَمبِرون و پادشاهون آرزو داشتِنه اونچی که شِما ویندِنی ره بَوینِن و نَدینه، و اونچی که شِما اِشنُنِنی ره، بشنُئِن و نِشنُسِنه.»
خوارِ سامریِ مَثِل
25یِتا روز، توراتِ عُلِمائه جِم یه نَفِر بِلِند بَییه تا این سِئالِ هِمراه عیسی ره آزمود هاکانه، بااوته: «ای اِسّا، چی هاکانِم تا اَبدی زندگی ره به دَس بیارِم؟» 26عیسی وه جِواب بااوته: «تورات دِله چی بَنوِشته بَییه؟ اونِ جِم چی فَهمِنی؟» 27جِواب هِدا: «”خِداوندْ شه خِدا ره شه تِمومِ دِل و شه تِمومِ جان و شه تِمومِ قِوَّت و شه تِمومِ فِکرِ هِمراه دوس دار“؛ و شه هَمساده ره شه جانِ واری دوس دار.“ 28عیسی وه ره بااوته: «دِرِس جِواب هِدایی. اینِ بهجا بیار که زِندِگی ره دارنی.»
29ولی وه شه توجیه هاکاردِنِ وِسه عیسی جِم بَپِرسیه: «مِ هَمساده کیِ؟» 30عیسی وه جِواب بااوته: «یِتا مَردی اورشَلیمِ جِم اَریحائه شَهر شیه. راه دِله راهزِنونِ دَس دَکِته. وِشون وه ره لِخت هاکاردِنه، کُتِک بَزونه، و وه ره نیمهجان وِل هاکاردِنه و بُوردِنه. 31اتفاقاً مَعبدِ یِتا کاهِن اونجه جِم رَد بونِسه. ولی وَختی وه چِش اون مَردی ره بَخُرده، شه راه ره وَل هاکارده و راهِ اون دَسِ جِم بُورده. 32همین طی هم مَعبِدِ یِتا خادِم هَم اونجه جِم رَد بونِسه. وَختی اونجه بَرِسیه و اون مَردی ره بَدیئه، شه راه ره وَل هاکارده و راهِ اون دَسِ جِم بُورده. 33ولی یِتا مسافر که سامری بییه وَختی اونجه بَرِسیه و اون مَردی ره بَدیئه، وه دِل وه وِسه بَسوته. 34پَس وه پَلی بُورده، وه زخمِ سَر شِراب دَشِندیه و راغون بِمالسه و دَوِسه. بعد وه ره شه خَرِ سَر سِوار هاکارده و یِتا مسافِرخانهِ دِله بَوِرده و وه جِم پَرِستاری هاکارده. 35فِردائه اون روز، مسافِرخانهِ صاحابِ دِ دینار، که دِ روزِ کارگرِ دَسمِزِ اِندا بییه، هِدا و بااوته: ”این مَردیِ جِم پَرِستاری هاکان و اگه اینِ جِم ویشتر خَرج هاکاردی، وَختی بَردَگِردِم تِ ره دِمبه.“ 36اِسا تِ نَظِر این سه تائه دِله کِدوم یِتا، اون مَردی که راهزِنون دَس دَکِته بییهِ، هَمساده بییه؟» 37اون عالِم جِواب هِدا: «اون که وه ره رَحم هاکارده.» عیسی بااوته: «بور و تِ هم این طی هاکان.»
مریِم و مارتا
38وَختی راه دِله دَیی شینه، یتا روستا بَرِسینه. اونجه یِتا زِنا که وه اسم مارتا بییه عیسی ره شه سِره دَعوِت هاکارده. 39مارتا یِتا خواخر داشته که وه اِسم مَریِم بییه. مَریِم عیسیِ لینگِ پَلی نیشته بییه و وه گَبِ گوش دائه. 40ولی مارتا سَخت پَذیراییِ مَشغول بییه، مارتا عیسی پَلی بییَمو و بااوته: «ای آقا، تِ وِسه مهم نییه که مِ خواخِر مِ ره پَذیراییِ دِله تینا بییِشته؟ وه ره بار مِ ره کُمِک هاکانه!» 41ولی عیسیِ خِداوند جِواب هِدا: «مارتا! مارتا! تِ خَله چیائه وِسه شه ره پَریشون و نِگرون کاندی، 42اِسا اون که یِتا چی اَهمیَّت دارنه؛ و مریِم خوارِ چی ره انتخاب هاکارده، که وه جِم بَییته نَوونه.»
Currently Selected:
اِنجیلِ لوقا 10: EMB
Highlight
Share
ਕਾਪੀ।

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@2024 Korpu Company
اِنجیلِ لوقا 10
10
عیسی هِفتاد نَفِرِ فِرِسِندِنه
1بعد از اون، عیسیِ خِداوند هِفتاد نَفِر دییه ره اِنتخاب هاکارده و وِشونِ دِتا دِتا شه جِم قبلتَر شَهر و دیاری که شه در نَظِر داشته اونجه بُوره، بَفرِسیه. 2وِشونِ بااوته: «محصول زیادِ ولی کارگر کم. پَس صاحاب مَحصولِ جِم بِخوائین تا کارگرونِ ویشتری ره محصولِ سَر بَفرِسه. 3بُورین! مِن شِما ره وره هائه واری وِرگائه دِله فِرِسِندِمبه. 4شه هِمراه پول و کِلوار و کُوش نَوِرین، و راه دِله شه وَختِ سِلام و احوالپِرسیِ وِسه تَلِف نَکِنین. 5هر سرهِ دِله که شونِنی، اَوِّل بارین: ”صِلح و سِلام بر این سِره دَووه.“ 6اگه اون سِره دِله کِسی صِلح و سِلامِ اَهل بوئه، شِمه صِلح و سِلام وه سَر موندِنه؛ وگرنه، شه شِما ره بَرگِردِنه. 7اون سِره دِله بَمونین و هر چی شِمه پَلی بییِشتِنه، بَخُرین و بَنوشین، چوون کارگر شه دَسمِزِ مِستَحَقِ. این سِره اون سِره نَکِنین. 8وَختی یِتا شَهرِ دِله بُوردینی و شِما ره قبول هاکاردِنه، هر چی شِمه پَلی بییِشتِنه، بَخُرین. 9اونجهِ مریضونِ شِفا هادین و بارین: ”خِدائه پادشاهی شِما ره نَزیکِ.“ 10ولی هر وَخت یِتا شَهرِ دِله بُوردینی و شِما ره قبول نَکاردِنه، اون شَهرِ کر و کوچه دِله بُورین و بارین: 11”حَتّی اِما شِمه شَهرِ گردِ خاکِ که اَمه لینگِ سَر نیشته ره، شِمه علیه تکون دِمبی. ولی اینِ بَدونین که خِدائه پادشاهی نزیکِ.“ 12بَدونین داوِریِ روز، مِجازاتِ تِحَمُّل سُدومِ شَهرِ وِسه که گِناهِ جِم پِر بییه، راحت تِرِ تا اون شَهرِ وِسه.
13«وای بر تِ، ای خورازینِ شَهر! وای بر تِ، ای بِیتصِیْدائه شَهر! چوون اگه معجزاتی که شِمه دِله اِنجام بَییه، صور و صیدونِ شهرائه دِله اِنجام بونِسه، اونجهِ مَردِم خَله قبلتر پلاس شه تَن کاردِنه و شه سَرِ تیل وَسِنه و توبه کاردِنه. 14ولی داوِریِ روز، مِجازاتِ تِحَمُّل، صور و صیدونِ وِسه راحت تِرِ تا شِمه وِسه. 15و تِ ای کَفَرناحومِ شَهر، خیال کاندی تا آسِمون سَر کَشِنی؟ نا، بلکه جَهَنِمِ دِله سرنگون بونی.
16«بعد شه شاگِردونِ بااوته: هر کی شِمه گَبِ گوشِ هاکانه، مِ گَبِ گوش هاکارده؛ و هر کی شِما ره قَبول نَکِنه، مِ ره قَبول نَکارده؛ ولی هر کی مِ ره قبول نَکِنه، اونی که مِ ره بَفرِسیه ره قَبول نَکارده.»
اون هفتاد نَفِر بَردَگِردِسَن
17اون هِفتاد نَفِر خِشالیِ هِمراه بَردَگِردِسِنه و بااوتِنه: «ای آقا، تِ اسمِ هِمراه حَتَّی دِوها هم اَمه جِم اِطاعت کاندنه.» 18عیسی وِشونِ بااوته: «مِن شیطانِ بَدیمه که برقِ واری آسِمونِ جِم جِر دَکَته. 19اِسا شِما ره اقتدار دِمبه که مَرها و عَقرِبها ره شه لینگِ بِن لِه هاکانین و دِشمِنِ تِمومِ قِوَّتِ از بین بَوِرین، هیچی شِما ره آسیب نَرِسِندِنه. 20ولی اینِ وِسه خِشالی نَکِنین که پلیدِ اِرواح شِمه جِم اِطاعت کاندنه، بلکه اینِ وِسه خِشال بوئین که شِمه اِسم آسمونِ دِله بَنوِشته بَییه.»
21هَمون لَحظه، عیسی روحالقدسِ دِله شاد بَییه و بااوته: «ای پییِر، آسِمون و زِمینِ صاحاب، تِ ره شکر کامبه که این چیا ره عاقلون و حَکیمونِ جِم قایم هاکاردی و کِچیکِ وَچونِ وِسه دیار هاکاردی. اره، ای پییِر، چوون این اون چی بییه که تِ ره خِشال کارده. 22مِ پییِر همه چی ره مِ دَس بِسپارِسه. هیچ کَس نَدونده ریکا کیِ به جِز پییِر، و هیچ کس نَدونده پییِر کیِ به جِز ریکا، و اونایی که ریکا بِخوائه، پییِرِ وِشونِ وِسه دیار هاکانه.»
23بعد تیناریِ دِله، شه شاگِردونِ هارِشیه و بااوته: «خِش به حال شِما که این چیا ره ویندِنی. 24چوون شِما ره گامبه یَته خَله پِیغَمبِرون و پادشاهون آرزو داشتِنه اونچی که شِما ویندِنی ره بَوینِن و نَدینه، و اونچی که شِما اِشنُنِنی ره، بشنُئِن و نِشنُسِنه.»
خوارِ سامریِ مَثِل
25یِتا روز، توراتِ عُلِمائه جِم یه نَفِر بِلِند بَییه تا این سِئالِ هِمراه عیسی ره آزمود هاکانه، بااوته: «ای اِسّا، چی هاکانِم تا اَبدی زندگی ره به دَس بیارِم؟» 26عیسی وه جِواب بااوته: «تورات دِله چی بَنوِشته بَییه؟ اونِ جِم چی فَهمِنی؟» 27جِواب هِدا: «”خِداوندْ شه خِدا ره شه تِمومِ دِل و شه تِمومِ جان و شه تِمومِ قِوَّت و شه تِمومِ فِکرِ هِمراه دوس دار“؛ و شه هَمساده ره شه جانِ واری دوس دار.“ 28عیسی وه ره بااوته: «دِرِس جِواب هِدایی. اینِ بهجا بیار که زِندِگی ره دارنی.»
29ولی وه شه توجیه هاکاردِنِ وِسه عیسی جِم بَپِرسیه: «مِ هَمساده کیِ؟» 30عیسی وه جِواب بااوته: «یِتا مَردی اورشَلیمِ جِم اَریحائه شَهر شیه. راه دِله راهزِنونِ دَس دَکِته. وِشون وه ره لِخت هاکاردِنه، کُتِک بَزونه، و وه ره نیمهجان وِل هاکاردِنه و بُوردِنه. 31اتفاقاً مَعبدِ یِتا کاهِن اونجه جِم رَد بونِسه. ولی وَختی وه چِش اون مَردی ره بَخُرده، شه راه ره وَل هاکارده و راهِ اون دَسِ جِم بُورده. 32همین طی هم مَعبِدِ یِتا خادِم هَم اونجه جِم رَد بونِسه. وَختی اونجه بَرِسیه و اون مَردی ره بَدیئه، شه راه ره وَل هاکارده و راهِ اون دَسِ جِم بُورده. 33ولی یِتا مسافر که سامری بییه وَختی اونجه بَرِسیه و اون مَردی ره بَدیئه، وه دِل وه وِسه بَسوته. 34پَس وه پَلی بُورده، وه زخمِ سَر شِراب دَشِندیه و راغون بِمالسه و دَوِسه. بعد وه ره شه خَرِ سَر سِوار هاکارده و یِتا مسافِرخانهِ دِله بَوِرده و وه جِم پَرِستاری هاکارده. 35فِردائه اون روز، مسافِرخانهِ صاحابِ دِ دینار، که دِ روزِ کارگرِ دَسمِزِ اِندا بییه، هِدا و بااوته: ”این مَردیِ جِم پَرِستاری هاکان و اگه اینِ جِم ویشتر خَرج هاکاردی، وَختی بَردَگِردِم تِ ره دِمبه.“ 36اِسا تِ نَظِر این سه تائه دِله کِدوم یِتا، اون مَردی که راهزِنون دَس دَکِته بییهِ، هَمساده بییه؟» 37اون عالِم جِواب هِدا: «اون که وه ره رَحم هاکارده.» عیسی بااوته: «بور و تِ هم این طی هاکان.»
مریِم و مارتا
38وَختی راه دِله دَیی شینه، یتا روستا بَرِسینه. اونجه یِتا زِنا که وه اسم مارتا بییه عیسی ره شه سِره دَعوِت هاکارده. 39مارتا یِتا خواخر داشته که وه اِسم مَریِم بییه. مَریِم عیسیِ لینگِ پَلی نیشته بییه و وه گَبِ گوش دائه. 40ولی مارتا سَخت پَذیراییِ مَشغول بییه، مارتا عیسی پَلی بییَمو و بااوته: «ای آقا، تِ وِسه مهم نییه که مِ خواخِر مِ ره پَذیراییِ دِله تینا بییِشته؟ وه ره بار مِ ره کُمِک هاکانه!» 41ولی عیسیِ خِداوند جِواب هِدا: «مارتا! مارتا! تِ خَله چیائه وِسه شه ره پَریشون و نِگرون کاندی، 42اِسا اون که یِتا چی اَهمیَّت دارنه؛ و مریِم خوارِ چی ره انتخاب هاکارده، که وه جِم بَییته نَوونه.»
Currently Selected:
:
Highlight
Share
ਕਾਪੀ।

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@2024 Korpu Company