اوّلین نامه قُرِنتیانِ وِسه 11
11
1پَس، مِ جِم سَرمَخش بَیرین، هَمون طی که مِن مَسیحِ جِم سَرمَخش گِرمه.
سَرِ دَپوشِندیِن
2اِسا شِمه تَعریفِ کامبه که همه چیِ دِله مِ ره شهیاد یارنِنی و حَتّی اون رَسم و رسومایی که شِما ره بِسپارِسِمه ره حِفظ کاندینی.
3ولی خوامبه بَدونین که هر مَردِ سَر، مَسیحِ و هر زِنائه سَر، وه مَردیِ، و مَسیحِ سَر خِدائه. 4هر مَردی که شه سرِ دَپوشونه دِعا یا نبوّت هاکانه، شه سَرِ بی حِرمت هاکارده. 5ولی هر زِنایی که سَر لِخت، دِعا یا نَبِوّت هاکانه، شه سَرِ بی حِرمت هاکارده؛ وه این کار، دِرِس اینِ واریِ که شه سَرِ بِتِراشی بوئه. 6چوون که اگه یِتا زِنا شه سَرِ لِخت کانده، پَس وِنه شه می ره کِتاه هاکانه. ولی از اونجه که زِنائه وِسه عارِ شه می ره کِتاه هاکانه یا بِتِراشه، پَس وِنه شه سَرِ یه چی بییِلّه. 7مَرد نَوِسه شه سَرِ دَپوشونه، چوون وه، خِدائه دیم و جِلالِ؛ ولی زَن، مَردِ جِلالِ. 8چوون مَرد، زِنِ جِم به وجود نییَمو، بلکه زَن مَردِ جِم به وجود بَییَمو؛ 9و مَرد، زِنِ وِسه خَلق نَییه، بلکه زَن مَردِ وِسه خَلق بَییه. 10اینِ وِسه، و فرشته هائه خاطِری، زَن وِنه اِقتدارِ جِم نشونی شه سَر داره. 11با این وجود، خِداوندِ دِله، نا زَن مَردِ جِم سیوائه، نا مَرد زِنِ جِم. 12هَمون طی که زَن مَردِ جِم به وجود بییَمو، مَرد هم زِنِ طَریقِ جِم به وجود اِنه. و همه این چیا خِدائه جِم هَسه. 13شه قِضاوِت هاکانین: زِنِ وِسه دِرِسِ که سَر لِخت خِدائه حِضور دِعا هاکانه؟ 14مگه طبیعت، شه، شِما ره یاد نَدِنه که اگه یِتا مَرد بِلِندِ می داره، وه وِسه عارِ، 15ولی اگه یِتا زِنا بِلِند می داره، وه وِسه اِفتخارِ؟ چوون بِلِندِ می دَپوشِندییَنِ وِسه زَنِ هِدا بَییه. 16اگه یه نَفِر بِخوائه شه سازِ بَزِنه، وِنه بارِم که اِما و خِدائه کلیساها ره این طی رسمی دَنییه.
خِداوندِ شوم
17ولی اونچی که اَلان شِما ره حِکم کامبه، اَصلِاً شِمه تَعریفِ نَکامبه، چوون مووقه ای که شِما دور هم جَمع بونِنی، فایده که نِدارنه هیچ، ضرر هم دارنه. 18اَوِّل اینکه اِشنُمبه وَختی که کلیسائه وِسه دور هم جَمع بونِنی، شِمه میون دِ دَسِگی دَره، و اینِ، اَت کم باوِر کامبه. 19چوون وِنه این دِ دَسِگی شِمه میون دَووه تا این طی اونایی که شِمه میون راس راسی ایمون دارنِنه مَعلوم بَووِن. 20مووقه ای که شِما یِتا جا دور هم جَمع بونِنی، خِداوندِ شومِ بَخُردِنِ وِسه نییه. 21چوون غِذا بَخُردِنِ مووقه، هر کِدوم از شِما، بدون این که یه نَفِرِ دییه منتظِر بوئه شه شومِ خارنه، جوری که یه نَفِر وِشنا موندِنه، و یِتا دییه مَست بونه. 22مگه سِره نِدارنِنی که اونِ دِله بَخُرین و بَنوشین؟ یا اینکه خِدائه کلیسا ره بی حِرمت کاندینی و فَقیرِ آدِمونِ کِچیک اِشمارِنِنی؟ شِما ره چی بارِم؟ این کارِ وِسه شِمه جِم تَعریف هاکانِم؟ نا نَکامبه.
23چوون مِن اونچی که شِما ره بِسپارِسِمه ره، خِداوندِ جِم بَییتِمه، که عیسیِ خِداوند اون شویی دِله که وه ره دِشمِنِ تَسلیم هاکاردِنه، نونِ بَییته 24و شِکر هاکارده، تیکه هاکارد و بااوته: «اینِ مِ تَن، شِمه وِسه. اینِ مِ یاد به جا بیارین.» 25همین طی هم، بعد از شوم، پیاله ره بَییته و بااوته: «این پیاله، مِ خونِ دِله تازه عَهدِ. هر کَش که اونِ جِم نوشِنِنی، مِ یاد این طی هاکانین.» 26چوون هر وَخت این نونِ بَخُرین و این پیالهِ جِم بَنوشین، خِداوندِ بَمِردِنِ اِعلام کاندینی تا وَختی که بَردَگِرده.
27پَس هر کی اون طی که دِرِس نییه، نونِ بَخُره و خِداوندِ پیالهِ جِم بَنوشه، عیسیِ خِداوندِ خونِ خاطِری تَقصیرکار بونه. 28هر کی قبل از اون که نونِ جِم بَخُره و پیاله جِم بَنوشه، شه ره آزمود هاکانه. 29پَس هر کی بدونِ اینکه که خِداوندِ تَنِ تَشخیص هاده، بَخُره و بَنوشه، در اصل شه محکومیتِ بَخُرده و بَنوشیه. 30اینِ وِسه ئه که شِمه جِم خَیلیا ضَعیف و مَریضِنه و بَعضیا هم بَمِردِنه. 31ولی اگه شه وِسه حِکم کاردیمی، اَمه وِسه هم حِکم نَوونِسه. 32ولی اون مووقه که خِداوند اَمه سَر حِکم کانده، اَدِب بومبی تا دِنیائه هِمراه مَحکوم نَوویم.
33پَس اِی مِ بِرارون، وَختی بَخُردِنِ وِسه دور هم جَمع بونِنی، هَمدییه مُنتظر بَمونین. 34اگه یه نَفِرِ وِشنائه، شه سِره دِله غِذا بَخُره تا شِمه دورِ هم جَمع بَیِّن، مَحکومیتِ باعث نَووه. وَختی شِمه پَلی بِیّم، بَقیه چیائه خَوِری، گامبه که چی هاکانین.
Currently Selected:
اوّلین نامه قُرِنتیانِ وِسه 11: EMB
Highlight
Share
ਕਾਪੀ।
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@2024 Korpu Company
اوّلین نامه قُرِنتیانِ وِسه 11
11
1پَس، مِ جِم سَرمَخش بَیرین، هَمون طی که مِن مَسیحِ جِم سَرمَخش گِرمه.
سَرِ دَپوشِندیِن
2اِسا شِمه تَعریفِ کامبه که همه چیِ دِله مِ ره شهیاد یارنِنی و حَتّی اون رَسم و رسومایی که شِما ره بِسپارِسِمه ره حِفظ کاندینی.
3ولی خوامبه بَدونین که هر مَردِ سَر، مَسیحِ و هر زِنائه سَر، وه مَردیِ، و مَسیحِ سَر خِدائه. 4هر مَردی که شه سرِ دَپوشونه دِعا یا نبوّت هاکانه، شه سَرِ بی حِرمت هاکارده. 5ولی هر زِنایی که سَر لِخت، دِعا یا نَبِوّت هاکانه، شه سَرِ بی حِرمت هاکارده؛ وه این کار، دِرِس اینِ واریِ که شه سَرِ بِتِراشی بوئه. 6چوون که اگه یِتا زِنا شه سَرِ لِخت کانده، پَس وِنه شه می ره کِتاه هاکانه. ولی از اونجه که زِنائه وِسه عارِ شه می ره کِتاه هاکانه یا بِتِراشه، پَس وِنه شه سَرِ یه چی بییِلّه. 7مَرد نَوِسه شه سَرِ دَپوشونه، چوون وه، خِدائه دیم و جِلالِ؛ ولی زَن، مَردِ جِلالِ. 8چوون مَرد، زِنِ جِم به وجود نییَمو، بلکه زَن مَردِ جِم به وجود بَییَمو؛ 9و مَرد، زِنِ وِسه خَلق نَییه، بلکه زَن مَردِ وِسه خَلق بَییه. 10اینِ وِسه، و فرشته هائه خاطِری، زَن وِنه اِقتدارِ جِم نشونی شه سَر داره. 11با این وجود، خِداوندِ دِله، نا زَن مَردِ جِم سیوائه، نا مَرد زِنِ جِم. 12هَمون طی که زَن مَردِ جِم به وجود بییَمو، مَرد هم زِنِ طَریقِ جِم به وجود اِنه. و همه این چیا خِدائه جِم هَسه. 13شه قِضاوِت هاکانین: زِنِ وِسه دِرِسِ که سَر لِخت خِدائه حِضور دِعا هاکانه؟ 14مگه طبیعت، شه، شِما ره یاد نَدِنه که اگه یِتا مَرد بِلِندِ می داره، وه وِسه عارِ، 15ولی اگه یِتا زِنا بِلِند می داره، وه وِسه اِفتخارِ؟ چوون بِلِندِ می دَپوشِندییَنِ وِسه زَنِ هِدا بَییه. 16اگه یه نَفِر بِخوائه شه سازِ بَزِنه، وِنه بارِم که اِما و خِدائه کلیساها ره این طی رسمی دَنییه.
خِداوندِ شوم
17ولی اونچی که اَلان شِما ره حِکم کامبه، اَصلِاً شِمه تَعریفِ نَکامبه، چوون مووقه ای که شِما دور هم جَمع بونِنی، فایده که نِدارنه هیچ، ضرر هم دارنه. 18اَوِّل اینکه اِشنُمبه وَختی که کلیسائه وِسه دور هم جَمع بونِنی، شِمه میون دِ دَسِگی دَره، و اینِ، اَت کم باوِر کامبه. 19چوون وِنه این دِ دَسِگی شِمه میون دَووه تا این طی اونایی که شِمه میون راس راسی ایمون دارنِنه مَعلوم بَووِن. 20مووقه ای که شِما یِتا جا دور هم جَمع بونِنی، خِداوندِ شومِ بَخُردِنِ وِسه نییه. 21چوون غِذا بَخُردِنِ مووقه، هر کِدوم از شِما، بدون این که یه نَفِرِ دییه منتظِر بوئه شه شومِ خارنه، جوری که یه نَفِر وِشنا موندِنه، و یِتا دییه مَست بونه. 22مگه سِره نِدارنِنی که اونِ دِله بَخُرین و بَنوشین؟ یا اینکه خِدائه کلیسا ره بی حِرمت کاندینی و فَقیرِ آدِمونِ کِچیک اِشمارِنِنی؟ شِما ره چی بارِم؟ این کارِ وِسه شِمه جِم تَعریف هاکانِم؟ نا نَکامبه.
23چوون مِن اونچی که شِما ره بِسپارِسِمه ره، خِداوندِ جِم بَییتِمه، که عیسیِ خِداوند اون شویی دِله که وه ره دِشمِنِ تَسلیم هاکاردِنه، نونِ بَییته 24و شِکر هاکارده، تیکه هاکارد و بااوته: «اینِ مِ تَن، شِمه وِسه. اینِ مِ یاد به جا بیارین.» 25همین طی هم، بعد از شوم، پیاله ره بَییته و بااوته: «این پیاله، مِ خونِ دِله تازه عَهدِ. هر کَش که اونِ جِم نوشِنِنی، مِ یاد این طی هاکانین.» 26چوون هر وَخت این نونِ بَخُرین و این پیالهِ جِم بَنوشین، خِداوندِ بَمِردِنِ اِعلام کاندینی تا وَختی که بَردَگِرده.
27پَس هر کی اون طی که دِرِس نییه، نونِ بَخُره و خِداوندِ پیالهِ جِم بَنوشه، عیسیِ خِداوندِ خونِ خاطِری تَقصیرکار بونه. 28هر کی قبل از اون که نونِ جِم بَخُره و پیاله جِم بَنوشه، شه ره آزمود هاکانه. 29پَس هر کی بدونِ اینکه که خِداوندِ تَنِ تَشخیص هاده، بَخُره و بَنوشه، در اصل شه محکومیتِ بَخُرده و بَنوشیه. 30اینِ وِسه ئه که شِمه جِم خَیلیا ضَعیف و مَریضِنه و بَعضیا هم بَمِردِنه. 31ولی اگه شه وِسه حِکم کاردیمی، اَمه وِسه هم حِکم نَوونِسه. 32ولی اون مووقه که خِداوند اَمه سَر حِکم کانده، اَدِب بومبی تا دِنیائه هِمراه مَحکوم نَوویم.
33پَس اِی مِ بِرارون، وَختی بَخُردِنِ وِسه دور هم جَمع بونِنی، هَمدییه مُنتظر بَمونین. 34اگه یه نَفِرِ وِشنائه، شه سِره دِله غِذا بَخُره تا شِمه دورِ هم جَمع بَیِّن، مَحکومیتِ باعث نَووه. وَختی شِمه پَلی بِیّم، بَقیه چیائه خَوِری، گامبه که چی هاکانین.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
ਕਾਪੀ।
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@2024 Korpu Company