गन्ती 13:1-33
गन्ती 13:1-33 नेपाली नयाँ संशोधित संस्करण (NNRV)
परमप्रभुले मोशालाई भन्नुभयो, “कनान देशभित्र गुप्तचरहरू पठा। त्यो देश म इस्राएलीहरूलाई दिनेछु। आ-आफ्नो पुर्खाको कुलबाट एक-एक जना नायक पठा।” यसकारण परमप्रभुको आज्ञाअनुसार मोशाले पारानको मरुभूमिबाट तिनीहरूलाई पठाए। ती सब इस्राएलीहरूका नायकहरू थिए। तिनीहरूका नाउँ यी नै हुन्: रूबेनको कुलबाट जक्कूरका छोरा शम्मूअ, शिमियोनको कुलबाट होरीका छोरा शाफात, यहूदाको कुलबाट यपुन्नेका छोरा कालेब, इस्साखारको कुलबाट योसेफका छोरा यिगाल, एफ्राइमको कुलबाट नूनका छोरा होशिया, बेन्यामीनको कुलबाट रफूका छोरा पलती, जबूलूनको कुलबाट सोदीका छोरा गद्दीएल, योसेफको कुलबाट, अर्थात् मनश्शेको कुलबाट सूसीका छोरा गेद्दी, दानको कुलबाट गमल्लीका छोरा अम्मीएल, आशेरको कुलबाट मिखाएलका छोरा सतूर, नप्तालीको कुलबाट वोफ्सीका छोरा नहबी, गादको कुलबाट माकीका छोरा गूएल। मोशाले देशको भेद लिन पठाएका मानिसहरूका नाउँ यी नै हुन्। नूनका छोरा होशियाको नाउँ मोशाले यहोशू राखे। मोशाले तिनीहरूलाई कनान देशको भेद लिन पठाएर तिनीहरूलाई भने, “यहाँबाट लागेर नेगेव भनिने दक्षिण क्षेत्रबाट पहाड़तिर जाओ, र देश कस्तो छ, त्यहाँ बस्ने मानिसहरू बलिया छन् कि निर्धा छन्, धेरै छन् कि थोरै छन् सो पत्ता लगाओ। उनीहरू बसेको देश असल कि खराब, कस्तो छ, र उनीहरू छाउनीमा कि किल्लामा, कस्ता सहरमा बस्दारहेछन्? जमिन कस्तो छ, मलिलो कि रूखो, त्यहाँ जङ्गल छ कि छैन सो हेर। साहस गर, र त्यहाँको केही फलफूल ल्याओ।” त्यस बेला प्रथम दाख पाक्ने ऋतु थियो। यसैले तिनीहरू उक्लेर गई जीनको उजाड़-स्थानबाट लेबो-हमाततिरको रहोबसम्म त्यस देशको भेद लिए। तिनीहरू नेगेवतिरबाट उक्लेर हेब्रोनमा पुगे, जहाँ अनाकका सन्तान अहीमन, शेशै र तल्मै बस्थे। हेब्रोनचाहिँ मिश्रको सोअन सहरभन्दा सात वर्ष पहिले निर्माण गरिएको थियो। त्यसपछि तिनीहरू एश्कोलको बेँसीमा गए, र त्यहाँबाट दाखका हाँगाको एक झुप्पा काटेर एउटा घोचोमा हाली दुई जनाले बोकेर ल्याए। तिनीहरूले अनार र नेभारा पनि ल्याए। इस्राएलीहरूले त्यहाँबाट त्यो झुप्पा काटेको हुनाले त्यस ठाउँको नाउँ एश्कोलको बेँसी राखिएको हो। चालीस दिनको अन्तमा त्यस देशको भेद लिइसकेपछि तिनीहरू फर्के। तिनीहरू फर्केर पारानको मरुभूमि भएको कादेशमा मोशा, हारून र इस्राएलीका सारा समुदायकहाँ आए, र सारा समुदायलाई सम्पूर्ण वृत्तान्त बताइदिए, र तिनीहरूलाई त्यस देशका फलफूल देखाए। तिनीहरूले मोशालाई यसो भने, “तपाईंले पठाउनुभएको ठाउँमा हामी पुग्यौं। साँच्ची नै त्यहाँ दूध र मह बग्दारहेछन्, अनि त्यसको फलफूल यही हो। तर त्यहाँ बस्ने मानिसहरू बलिया रहेछन् र सहरहरू पर्खालले घेरिएका र ज्यादै ठूला-ठूला रहेछन्। त्यसबाहेक हामीले त्यहाँ अनाकका सन्तानहरू पनि देख्यौं। नेगेव भनिने दक्षिण क्षेत्रमा अमालेकीहरू, र पहाड़ी क्षेत्रमा हित्ती, यबूसी र एमोरीहरू, अनि समुद्रको नजिक र यर्दन नदीको किनारमा कनानीहरू बस्दारहेछन्।” तब कालेबले मोशाको सामु मानिसहरूलाई शान्त गराएर भने, “हामी तुरुन्त त्यहाँ गएर त्यो देश कब्जा गरौं, किनभने त्यो हामी अवश्य जित्न सक्छौं।” तर तिनीसँग जाने मानिसहरूले भने, “ती मानिसहरूका विरुद्धमा जान हामी सक्नेछैनौं, किनकि ती हामीभन्दा बलिया छन्।” भेद लिन गएको देशबाट नराम्रो खबर सुनाएर तिनीहरूले इस्राएलीहरूलाई भने, “हामीले भेद लिएर आएको देशले त आफ्नै बासिन्दाहरूलाई निलिहाल्दोरहेछ, र हामीले त्यहाँ देखेका मानिसहरू दैत्यजस्ता रहेछन्। त्यहाँ हामीले नेफिलीमहरू देख्यौं, जसबाट अनाकका सन्तान आएका छन्। उनीहरूका सामु त हामी आफैलाई फटेङ्ग्राजस्तै लाग्यो। तिनीहरूका नजरमा हामीहरू त्यस्तै देखिन्थ्यौं।”
गन्ती 13:1-33 पवित्र बाइबल, नेपाली समकालीन संस्करण (NCV)
याहवेहले मोशालाई भन्नुभयो, “मैले इस्राएलीहरूलाई दिन लागेको कनान देशको बारेमा जासुसी गर्नलाई केही मानिसहरू पठा। इस्राएलीहरूका पुर्खाहरूका हरेक कुलबाट एक-एक जना अगुवा पठा।” यसकारण याहवेहको आज्ञाअनुसार मोशाले तिनीहरूलाई पारानको मरुभूमिबाट पठाए। तिनीहरू सबै जना इस्राएलीहरूका अगुवाहरू थिए। तिनीहरूका नाम यिनै हुन्: रूबेनको कुलबाट जक्कूरका छोरा शम्मूअ; शिमियोनको कुलबाट होरीका छोरा शापात; यहूदाको कुलबाट यपून्नेका छोरा कालेब; इस्साखारको कुलबाट योसेफका छोरा यिगाल; एफ्राइमको कुलबाट नूनका छोरा होशे; बेन्यामीनको कुलबाट रफूका छोरा पल्ती; जबूलूनको कुलबाट सोदीका छोरा गद्दीएल; योसेफको एउटा कुल अर्थात् मनश्शेको कुलबाट सूसीका छोरा गद्दी; दानको कुलबाट गमल्लीका छोरा अम्मीएलओ; आशेरको कुलबाट मिखाएलका छोरा सतूर; नप्तालीको कुलबाट वोप्सीका छोरा नहबी; गादको कुलबाट माकीकका छोरा गूएल। मोशाले कनान देशको जासुस गर्न पठाएका मानिसहरूका नाम यिनै हुन्। (मोशाले नूनका छोरा होशियालाई यहोशू नाम दिए।) मोशाले तिनीहरूलाई कनान देशको बारेमा जासुस गर्न पठाउँदा तिनीहरूलाई भने, “दक्षिणतिर हुँदै अगि बढेर पहाडी मुलुकमा जानू। त्यो देश कस्तो रहेछ, र त्यहाँ बस्ने मानिसहरू बलिया छन् कि कमजोर; थोरै छन् कि धेरै छन्, हेर। तिनीहरू बस्ने देश कस्तो प्रकारको छ? त्यो असल छ कि खराब छ? तिनीहरू बसेका सहरहरू कस्ता प्रकारका छन्? ती पर्खालविनाका छन् कि बलियो किल्ला भएका छन्, हेर। त्यो देशको माटो कस्तो छ? त्यहाँको माटो मलिलो छ कि रुखो छ? त्यहाँ रूखपातहरू छन् कि छैनन्? तिमीहरूले त्यस देशका केही फलफूलहरू ल्याउनलाई सक्दो कोसिस गर।” (त्यो समयचाहिँ अङ्गुरको पहिलो फसलको समय थियो।) यसकारण तिनीहरू उक्लेर गए। अनि जीनको मरुभूमिबाट लेबो हमाततिरको रहोबसम्म त्यस देशको बारेमा जाजुसी गरे। तिनीहरू दक्षिणतिर हुँदैगए। अनि अनाकीहरूका सन्तानहरू; अहीमन, शेशै र तल्मै बस्ने ठाउँ हेब्रोनमा आइपुगे। (हेब्रोनचाहिँ इजिप्टमा भएको सोअनभन्दा सात वर्ष अगाडि निर्माण गरिएको थियो।) जब तिनीहरू एश्कोलको बेँसीमा आइपुगे। अनि तिनीहरूले अङ्गुरको एउटा मात्र झुप्पा भएको एउटा हाँगा काटे। तिनीहरूमध्ये दुई जनाले त्यसलाई एउटा घोचामा झुन्ड्याएर बोके। साथै, तिनीहरूले केही अनार र नेभाराका फलहरू पनि ल्याए। इस्राएलीहरूले अङ्गुरको झुप्पा काटेको कारण त्यस ठाउँलाई एश्कोलको बेँसी भनिन्थ्यो। चालीस दिनको अन्त्यमा तिनीहरू त्यस कनान देशको बारेमा जाजुसी गरेर फर्के। कनान देशको भेद लिन गएकाहरू पारानको मरुभूमिमा भएको कादेशमा मोशा, हारून र इस्राएलीहरूका सारा समुदायकहाँ फर्केर आए। त्यहाँ तिनीहरूले सारा समुदायलाई सम्पूर्ण कुरा बताए। अनि तिनीहरूलाई त्यस देशका फलफूल देखाए। तिनीहरूले मोशालाई यसरी वर्णन गरे: “तपाईंले हामीलाई पठाउनुभएको देशमा हामी गयौँ। साँच्चै त्यो देशमा दूध र मह बग्दो रहेछ! त्यहाँको फल यही हो। तर त्यस देशमा बस्ने मानिसहरू शक्तिशाली छन्। तिनीहरूका सहरहरू धेरै ठूला र पर्खालले घेरिएका छन्। त्यसबाहेक हामीले त्यहाँ अनाकका सन्तति पनि देख्यौँ। अमालेकीहरू दक्षिणमा बस्दा रहेछन्। हित्तीहरू, यबूसीहरू र एमोरीहरूचाहिँ पहाडी मुलुकमा बस्दा रहेछन्। कनानीहरूचाहिँ समुद्रको नजिक र यर्दन नदीको किनारहुँदो बस्दा रहेछन्।” त्यसपछि कालेबले मोशाको सामु मानिसहरूलाई शान्त गराएर भने, “हामी त्यो देशमा जानुपर्छ, र त्यस देशमाथि अधिकार गर्नुपर्छ। किनकि हामीले निश्चय नै विजय हासिल गर्न सक्छौँ।” तर तिनीसित जासुस गर्न जाने मानिसहरूले भने, “हामीले ती मानिसहरूलाई आक्रमण गर्न सक्दैनौँ; किनकि तिनीहरू हामीहरूभन्दा बलिया छन्।” तिनीहरूले जासुसी गरी आएको देशको बारेमा इस्राएलीहरूका बीचमा नकारात्मक कुराहरू फैलाए। तिनीहरूले भने, “हामीले जासुसी गरेर आएको देशले आफ्नै बासिन्दाहरूलाई निल्दोरहेछ। हामीले त्यहाँ देखेका सबै मानिसहरू ठूला-ठूला कदका छन्। हामीले त्यहाँ नेफिलीमहरूलाई देख्यौँ (अनाकका सन्ततिहरू नेफिलीमहरूबाट आएका हुन्)। हामी आफ्नै दृष्टिमा फट्याङ्ग्राझैँ देखिन्थ्यौँ। अनि तिनीहरूले पनि पक्कै हामीलाई त्यस्तै ठान्छन्।”
गन्ती 13:1-33 पवित्र बाइबल (NERV)
परमप्रभुले मोशालाई भन्नुभयो, “केही मानिसहरूलाई कनान देशको जासूस गर्नु पठाऊ। त्यही भूमि म इस्राएलका मानिसहरूलाई दिनेछु। बाह्र कुल समूहहरूको प्रत्येक कुलसमूहबाट एकजना नायक पठाऊ।” यसकारण मोशाले परमप्रभुको आज्ञा पालन गरे। पारान मरुभूमिमा मानिसहरू छाउनी हालेर बसेको समय मोशाले यी नायकहरू पठाए। ती नायकहरूको नाम यी नै हुन्; रूबेनको कुलबाट जक्करको छोरो शम्मू, शिमोनको कुलबाट होरीको छोरो साफात, यहूदाको कुलबाट यपून्नेको छोरो कालेब, इस्साकारको कुलबाट यूसुफको छोरो यिगाल, एप्रैमको कुलबाट नूनको छोरो होशे (यहोशू), बिन्यामीन कुलबाट रफूको छोरो पलती, जबूलूनको कुलबाट सोदीको छोरो गद्दीएल, मनश्शे कुलबाट सूसीको छोरो गद्दी, दानको कुलबाट गमल्लीको छोरो अम्मीएल, आशेरको कुलबाट माइकलको छोरो सतूर, नप्तालीका कुलबाट वोफ्सीको छोरो नहबी, गादको कुलबाट माकीको छोरो गूएल। मोशाले भूमि हेर्न र अध्ययन गर्न पठाएको मानिसहरूको नाम यी नै हुन्। (मोशाले नूनको छोरो होशेलाई यहोशू भनी बोलाउँथे।) यद्यपि तिनीहरूलाई कनान देश जासूस गर्न पठाउँदा मोशाले भन्यो, “तिमीहरू पहाडतिर जाऊ। अनि हेर, भूमि हेर्दा कस्तो देखिन्छ। त्यहाँ बस्ने मानिसहरू बलिया छन् अथवा दुर्वल, अथवा कम्ती छन् अथवा ठूलो जनसँख्यामा तिनीहरू बस्ने जग्गा राम्रो छ अथवा खराब, हेर र बुझ। कस्तो शहरमा तिनीहरू बसेका छन्? तिनीहरू राम्रो कि नराम्रो छन्? तिनीहरू कस्तो किसिमका शहर भित्र बस्छन्? शहरहरू अत्यन्तै सुरक्षित छन्। तिनीहरू खुल्ला गाउँहरूमा बस्छन् अथवा किल्लाहरूमा बस्छन् हेर? अनि जमीन मलिलो छ वा रूखा छ, त्यहाँ रूखहरू छन् कि छैनन्? त्यस भूमिबाट केही फलहरू ल्याउनु जतिसक्दो कोशिस गर।” (त्यस समय दाखको प्रथम उलको कटनीको समय थियो।) यसकारण तिनीहरू सीनको मरुभूमि देखि रहोबद्वारा लेबो हमात तिर चढे अनि त्यस भूमिको जाँज गरे। तिनीहरू नेगेवबाट उँभो चढेर अहीमन, शैशै अनि तल्मै हुँदै हेब्रोन पुगे, जहाँ अनाकका सन्तति बस्ने गर्थे। हेब्रोन शहर मिश्रमा सोआना शहर बनिनु भन्दा सात बर्ष अघि बनिएको थियो। त्यस पछि तिनीहरू एश्कोल बेंसीमा आए। तिनीहरूले त्यहाँ एक झुप्पा दाख काटी एउटा घोचोमा दुइजनाले बोकेर ल्याए। तिनीहरूले अनार र नेभारा पनि ल्याए। इस्राएलका मानिसहरूले त्यस ठाँउबाट दाखको झुप्पा काटेको हुनाले त्यस ठाँउको नाम नै एश्कोल बेंसी रह्यो। चालीस दिनको अन्तमा तिनीहरू त्यो भूमिको बारेमा खोजी गरी फर्के। पारान मरुभूमिको कादेश भन्ने ठाँउमा जहाँ मोशा, हारून र सबै इस्राएली मानिसहरूलाई भेला भएर बसेका थिए अनि तिनीहरूको खबर तिनीहरूकहाँ ल्याए अनि तिनीहरूलाई त्यस भूमिको फल देखाए। तिनीहरूले मोशालाई भने, “हामीलाई तपाईंले पठाउनु भएको भूमिमा गयौं। साँच्चै नै यो भूमि दूध र मह बगिरहेको भूमि रहेछ। अनि त्यस भूमिबाट हामीले ल्याएको फलहरू यी नै हुन्। जो मानिसहरू त्यस भूमिमा बसेकाछन् तिनीहरू बलिया छन् अनि शहरहरू अत्यन्तै विशाल र पर्खालले घेरिएका छन्। त्यहाँ हामीले अनाकको सन्तानहरू अनाकीहरूलाई पनि देख्यौं। नेगेव भूमिमा अमालेकीहरूले बसो-बास गरेको पायौं भने पहाडी क्षेत्रमा हित्ती, यबूसी अनि एमोरीहरू, अनि समुद्रको किनार र यर्दन नदीको किनारमा कनानीहरू बसो-बास गर्दा रहेछन्।” त्यसपछि कालेबले मोशाकै नजीक मानिसहरूलाई शान्त गराएर भने, “हामी त्यहाँ तुरून्त जानु पर्छ र यसलाई लिनु पर्छ। किनभने निश्चय नै त्यसमाथि हामीले विजय हासील गर्नेछौं।” तर मानिसहरू जो ऊसित गएका थिए भने, “तिनीहरू माथि आक्रमण गर्नु हामी सक्षम हुनेछैनौं किनभने तिनीहरू हामी भन्दा बलिया छन्।” यसकारण तिनीहरूले त्यस भूमिको विषयमा खोजी गरेर नैराश्यपूर्ण वृतान्त इस्राएली मानिसहरूको निम्ति ल्याएका थिए। तिनीहरूले भने, “त्यस भूमिमा धेरै बलिया-बलिया मानिसहरू रहेछन् र त्यस भूमिमा जाने कुनै पनि मानिसहरूलाई तिनीहरूले सजिलै जित्न सक्छन्। हामीले त्यहाँ नपीलीहरू अनाकका सन्तान देख्यौं र तिनीहरूको अगाडी हामीहरू त मसिनो फट्यांग्राहरू झैं देखिन्थ्यौं। साँच्चै तिनीहरूको सामुन्ने हामी फट्यांग्राहरू झैं लाग्थ्यौं।”
गन्ती 13:1-33 सरल नेपाली पवित्र बाइबल (सरल नेपाली)
परमप्रभुले मोशालाई भन्नुभयो, “इस्राएलका बाह्रै कुलबाट एक-एक जना अगुवा चुनेर तिनीहरूलाई कनान देशको भेद लिनलाई जासूसहरू पठा। म इस्राएलीहरूलाई कनान देश दिँदै छु।” मोशाले त्यो आज्ञापालन गरे र पारानको उजाड-भूमिबाट यी अगुवाहरूलाई पठाए– रूबेन जक्कूरको छोरो शम्मूअ शिमियोन होरीको छोरो शाफात यहूदा यपुन्नेको छोरो कालेब इस्साखार योसेफको छोरो यिगाल एफ्राइम नूनको छोरो होशिया बेन्यामीन रफूको छोरो पलती जबूलून सोदीको छोरो गद्दीएल, मनश्शे सूसीको छोरो गेद्दी दान गमल्लीको छोरो अम्मीएल आशेर मिखाएलको छोरो सतूर नप्ताली वोफ्सीको छोरो नहबी गाद माकीको छोरो गूएल। त्यस देशको भेद लिन मोशाले पठाएका जासूसहरू यिनै हुन्। तिनले नूनको छोरो होशियाको नाम बदलेर यहोशू राखे। तिनीहरूलाई पठाउँदा मोशाले यसो भने, “यहाँबाट उत्तरतर्फ गएर कनान देशको दक्षिण भागमा जाओ। त्यसपछि त्यहाँका पहाडी मुलुकमा जाओ। त्यो कस्तो देश छ, त्यहाँ कति मानिसहरू छन् र तिनीहरू कति बलिया छन्, जमिन असल छ कि खराब, ती मानिसहरू खुल्ला सहरमा बस्छन् कि पर्खाल लाएका सुरक्षित सहरहरूमा बस्छन्, माटो मलिलो छ कि छैन, बन-जङ्गल छ कि छैन, यी सबै बुझेर आओ। त्यहाँ फलेका केही फलहरू लिएर आउन नभुल।” (त्यो अङ्गुर पाक्ने समय थियो।) ती मानिसहरू उत्तरतर्फ लागे। त्यस देशका दक्षिणमा सीनैको वनबाट पसेर उत्तरमा लेबो-हमात घाटीको छेउमा रहोबसम्म गई तिनीहरूले त्यहाँको भेद लिए। पहिले तिनीहरू त्यो देशको दक्षिण भागमा पसे र हेब्रोन पुगे। त्यहाँ अनाक वंशका अहीमन, शेशै र तल्मै वंशका मानिसहरू बस्थे। तिनीहरू दैत्यहरूजस्ता अग्ला र बलिया थिए। (मिश्रको सोअन सहरभन्दा सात वर्षअघि हेब्रोन सहर बसालिएको थियो।) तिनीहरू एश्कोलको बेसीमा पुगे र त्यहाँ अङ्गुरको एक झुप्पा भएको एउटा हाँगा काटे। ती अङ्गुर अत्यन्त गह्रौँ भएको हुनाले एउटा घोचा लाएर दुई जनाले त्यो हाँगा बोके। तिनीहरूले केही अनार र नेभाराका फल पनि ल्याए। (त्यस ठाउँको नाम एश्कोलको बेँसी राखियो किनभने त्यहाँ इस्राएलीहरूले अङ्गुरको त्यो झुप्पा काटेका थिए।) चालीस दिनसम्म त्यस देशको भेद लिएर जासूसहरू फर्के। तिनीहरू पारानको बनमा मोशा, हारून र इस्राएलका सारा समुदाय बसेका कादेश भन्ने ठाउँमा आए। तिनीहरूले आफूले देखेका सबै कुरा तिनीहरूलाई सुनाए र ल्याएका फलहरू देखाए। तिनीहरूले मोशालाई भने, “हामीले त्यो देश घुमेर खोजी गर्यौं, देश धनी र मलिलो छ, त्यसका केही फलहरू यहाँ छन्। तर त्यहाँ बास गर्ने मानिसहरू बलवान् छन् र तिनीहरूका सहरहरू ठूला-ठूला पर्खाल र किल्लाले सुरक्षित गरिएका छन्। त्यस बाहेक त्यहाँ हामीहरूले अनाकका सन्तान देख्यौं। देशको दक्षिण भागमा अमालेकीहरू बस्छन्, हित्ती, यबूसी र एमोरीहरू पहाडमा बस्छन्। अनि कनानीहरूचाहिँ भूमध्य सागरको नजिक र यर्दन नदीको किनारमा बस्दा रहेछन्।” मोशाको विरुद्धमा कुरा गर्न मानिसहरूलाई चुप गराएर कालेबले भने, “हामीहरूले तुरुन्तै हमला गरेर त्यो देश लिनुपर्छ। हामीमा त्यो देश जित्ने शक्ति छ।” तर कालेबसित जाने अरू मानिसहरूले भने, “होइन, तिनीहरूमाथि हमला गर्ने शक्ति हामीसित छैन। त्यहाँका मानिसहरू हामीभन्दा शक्तिमान् रहेछन्।” यसरी तिनीहरूले आफूले खोजी गरी आएका देशको बारेमा इस्राएलीहरूका माझमा झूटा वर्णन दिए। तिनीहरूले भने, “त्यस देशमा त्यहाँ बस्ने मानिसहरूलाई खान पुग्ने गरी अन्न-पानी उब्जँदैन। हामीले त्यहाँ देखेका मानिसहरू सबै अग्ला-अग्ला थिए। अनि त्यहाँ हामीले दैँत्यहरूजस्ता पनि देख्यौं, तिनीहरू अनाकका सन्तान रहेछन्। हामी आफैंलाई त फट्याङ्ग्राजस्ता साना पो लाग्यो। तिनीहरूका नजरमा हामीहरू सायद फट्याङ्ग्राजस्तै देखिन्थ्यौं।”