विलाप 3:1-20
विलाप 3:1-20 सरल नेपाली पवित्र बाइबल (सरल नेपाली)
परमेश्वरको क्रोधको दण्ड पाउनु भनेको के हो, सो म जान्दछु। उहाँले मलाई उज्यालोको सट्टामा घोर अन्धकारमा धपाउनुभयो। उहाँले मेरो विरुद्ध घरीघरी हात उठाउनुभयो। उहाँले मेरो छाला र मासु चाउरी पारिदिनुभयो र मेरा हड्डीहरू भाँचिदिनुभयो। उहाँले मलाई कष्ट र वेदनाको बन्धनभित्र पार्नुभएको छ। उहाँले मलाई मृत्युको घोर अन्धकारभित्र राख्नुभएको छ। उहाँले मलाई गह्रौं साङ्लाले बाँध्नुभएको छ; उम्कने आशा नभएको म एक कैदी हुँ। सहायताको निम्ति म चिच्च्याई कराउँछु, तर मेरो बिन्ती सुन्न उहाँले इन्कार गर्नुहुन्छ। उहाँले मेरो बाटो बाङ्गो-टिङ्गो बनाइदिनुभएको छ; म जता जान्छु, त्यतै ढुङ्गाका पर्खालले मेरो बाटो थुन्नुहुन्छ। उहाँले मलाई भालुले झैँ बाटो ढुक्नुभयो अनि सिंहले जस्तै आक्रमण गर्नुभयो। उहाँले मलाई बाटोबाट तर्काई लानुभयो, अनि फहराएर टुक्रा-टुक्रा पारी मलाई छोड्नुभयो। उहाँले आफ्नो धनुमा ताँदो चढाउनुभयो र मलाई आफ्ना काँडहरूका तारो बनाउनुभयो। मेरो शरीरमा गहिरो गाड्ने गरी उहाँले काँड हान्नुभयो। दिनभरि मेरा मानिसहरूले मेरो हाँसो उडाउँछन्; म तिनीहरूका निम्ति ठट्टाको एउटा विषय भएको छु। उहाँले मलाई चिराइतो खुवाउनुभयो; पित्तले मेरो पेट भरिदिनुभयो। उहाँले मलाई धुलोमा कुल्चनुभयो; रोडा चपाउन लाएर मेरा दाँतहरू भाँचिदिनुभयो। स्वस्थ, शान्ति र सुख के कुरा हुन्, मैले भुलिसकेको छु। अब मेरो बाँच्ने दिन धेरै छैन, परमप्रभुबाट पाएको मेरो आशा हराइसक्यो। मेरो कष्टको चिन्ता, घररहितको चिन्ता तीतो विषझैँ भएको छ। ति कुरा म एकोहोरो सम्झिरहन्छु र आत्मामा हताश हुँदैजान्छु।
विलाप 3:1-20 नेपाली नयाँ संशोधित संस्करण (NNRV)
उहाँका क्रोधको लाठोको दु:ख देख्ने मानिस म नै हुँ। उहाँले मलाई खेद्नुभयो, र उज्यालोभन्दा बरु अँध्यारोमा हिँड्न लाउनुभएको छ। वास्तवमा उहाँले आफ्नो हात घरीघरी र दिनभरि नै मेरो विरुद्धमा उठाउनुभएको छ। उहाँले मेरो मासु र छाला गलाइदिनुभएको छ, र मेरा हड्डीहरू भाँचिदिनुभएको छ। दु:ख र कष्टद्वारा उहाँले मलाई घेरेर थुन्नुभएको छ। धेरै दिनदेखि मरेको मुर्दाझैँ उहाँले मलाई अँध्यारो ठाउँमा हालिदिनुभएको छ। उम्कन नसकोस् भनी उहाँले मेरा चारैतिर पर्खाल उठाउनुभएको छ। उहाँले मलाई गह्रुङ्गो साङ्लाले बाँध्नुभएको छ। सहायताको लागि म चिच्च्याएर कराउँदछु, तापनि उहाँ मेरो प्रार्थनालाई इन्कार गर्नुहुन्छ। ढुङ्गाका ढिकाहरूले उहाँले मेरो बाटो थुनिदिनुभएको छ, उहाँले मेरो बाटो बाङ्गो-टेढ़ो बनाइदिनुभएको छ। आक्रमण गर्नलाई ढुकिरहने भालू र लुकिरहने सिंहजस्तै, उहाँले मलाई बाटोदेखि तर्काइलानुभयो, र फहराएर छियाछिया पार्नुभयो। उहाँले मलाई सहाराहीन तुल्याउनुभयो। उहाँले आफ्नो धनुमा ताँदो चढ़ाउनुभयो, र मलाई नै काँड़को तारो बनाउनुभयो। आफ्नो ठोक्रोका काँड़हरूले उहाँले मेरो मुटु छेड़िदिनुभयो। मेरा सबै मानिसहरूका हाँसोको पात्र म बनेको छु, र दिनभरि नै तिनीहरूका ठट्टाको गीत बनेको छु। उहाँले मलाई तीतो जड़ीबूटी भरिदिनुभयो, र पित्त खुवाइदिनुभयो। उहाँले रोड़ा खुवाएर मेरा दाँत भाँचिदिनुभयो, र मलाई धूलोमा कुल्चीमिल्ची गर्नुभयो। शान्ति मेरो जीवनबाट दूर भएको छ। कल्याण के हो, सो मैले बिर्सेको छु। यसैले म भन्छु, “मेरो शान नष्ट भयो, परमप्रभुबाट गरेको आशा पनि टुट्यो।” तीतोपन र पित्त, मेरो दु:ख र फिरन्तेपनलाई सम्झन्छु। म निरन्तर तिनलाई सम्झिरहन्छु, र मेरो प्राण मभित्र हताश भएको छ।
विलाप 3:1-20 पवित्र बाइबल, नेपाली समकालीन संस्करण (NCV)
याहवेहको क्रोधको लाठोद्वारा दुःख भोग्ने मानिस म नै हुँ। उहाँले मलाई खेद्नुभयो, र उज्यालोको सट्टा अन्धकारमा हिँड्न लगाउनुभएको छ; वास्तवमा उहाँले आफ्नो हात दिनभरि नै घरी-घरी मेरो विरुद्धमा उठाउनुभएको छ। उहाँले मेरो छाला र मासु धुजा-धुजा पारिदिनुभएको छ; अनि मेरा हड्डीहरू भाँचिदिनुभएको छ। उहाँले मलाई तितोपना र कष्टले चारैतिर घेरेर कब्जामा पार्नुभएको छ। उहाँले मलाई धेरै अगि मरेकाहरूलाईझैँ अन्धकारमा राख्नुभएको छ। म भाग्न नसकूँ भनेर उहाँले मेरो चारैतिर पर्खालले घेर्नुभएको छ; उहाँले मलाई गह्रौँ साङ्लाले बाँध्नुभएको छ। मैले उहाँलाई सहायताको निम्ति पुकार्दा र रुँदा पनि उहाँले मेरो प्रार्थनालाई इन्कार गर्नुभयो। उहाँले ठूला-ठूला ढुङ्गाले मेरो बाटो थुनिदिनुभएको छ; उहाँले मेरो बाटो बाङ्गो-टिङ्गो बनाइदिनुभएको छ। आक्रमण गर्नलाई ढुकिरहेको भालुजस्तै र लुकिरहेको सिंहले जस्तै उहाँले मलाई बाटोबाट घिसारेर लैजानुभयो, र उहाँले मलाई टुक्रा-टुक्रा पार्नुभयो र सहाराहीन तुल्याउनुभयो। उहाँले आफ्नो धनुमा ताँदो चढाउनुभयो, र मलाई नै उहाँको काँडको निसाना बनाउनुभयो। उहाँले आफ्नो ठोक्रोको काँडले मेरो मुटु छेडिदिनुभयो। म सबै मानिसहरूको हाँसोको पात्र भएको छु; दिनभरि नै म तिनीहरूको गिल्लाको गीत भएको छु। उहाँले मलाई तितो जडीबुटीले भरिदिनुभयो र पित्त पिउन दिनुभयो। उहाँले रोडा चपाउन लगाएर मेरा दाँतहरू भाँचिदिनुभयो; उहाँले मलाई धुलोमा कुल्चीमिल्ची गर्नुभयो। मेरो आत्माबाट शान्ति खोसिएको छ; सुख के हो, त्यो मैले बिर्सिसकेको छु। यसकारण म भन्दछु, “मेरो गौरव र मैले याहवेहबाट गरेको आशा टुटिसकेको छ।” म मेरो कष्ट र मेरो घरविहीनको अवस्था, तितोपन र पित्तको स्मरण गर्दछु। म तिनीहरूलाई राम्ररी स्मरण गर्दछु, र मेरो आत्मा मभित्र हताश हुन्छ।
विलाप 3:1-20 पवित्र बाइबल (NERV)
म एक मानिस छु जसले पीडाको अनुभव गरेको छ। परमप्रभुले हामीलाई एउटा लाठ्ठीले कुट्नु भयो। अनि जे भयो मैले त्यो देखें। परमप्रभुले मलाई डोर्याउनु भयो र ज्योति नभएको कालो अँध्यारोमा ल्याउँनु भयो। परमप्रभुको हात मेरो विरूद्ध उठ्यो, उहाँले दिन भरि घरी-घरी यस्तो गर्नु भयो। उहाँले मेरो मासु र छाला तान्नु भयो। उहाँले मेरा हड्डीहरू भाँचि दिनुभो। परमप्रभुले मलाई घेर्नु भयो अनि सबै तिरबाट आक्रमण गर्नु भयो। उहाँले मेरो वरीपरी समस्या र तिक्तता ल्याउनु भयो। धेरै समय देखि मृत रहेको मानिस झैं उहाँले मलाई अँध्यारोमा बस्न बाध्या पार्नुभयो। परमप्रभुले मलाई बन्द गरेर राख्नु भयो, म उम्कनँ सकिनँ। उहाँले मलाई गह्रुँङ्गो साङ्गलाले बाँध्नुभएको थियो। मैले विलाप गर्दै गुहार मागें तर परमप्रभुले मेरो प्रार्थना सुन्नु नै भएन। उहाँले मेरो बाटो ढुङ्गाको पर्खाल बनाएर छेकिदिनु भयो। उहाँले मेरो मार्ग नष्ट गर्नु भयो। परमप्रभुले एउटा भालू सरह मलाई आक्रमण गर्न तयार हुनुहुन्थ्यो। उहाँ एक लुकि बस्ने सिंह जस्तै हुनुहुन्थ्यो। परमप्रभुले मेरो बाटो नै ढाकि दिनु भयो। उहाँले मलाई टुक्रा-टुक्रा पार्नु भयो, उहाँले मलाई उजाड ठाउँ जस्तो बनाउनु भयो। उहाँले आफ्नो धनु तयार पार्नु भयो। उहाँले आफ्नो काँडले मलाई ताँदो बनाउनुभयो। उहाँले मलाई भुँडीमा हिर्काउनु भयो। उहाँले मलाई काँडले हिर्काउनु भयो। म सारा मानिसहरूको समक्ष हाँसोको पात्र बनेको छु। सारा दिन तिनीहरूले मेरो खिल्ली उडाउँदै गीतहरू गाइरहे। परमप्रभुले मलाई दण्ड-स्वरूप विष पिउन दिनुभयो। उहाँले कपको वीटसम्म भर्नु भयो, र तितो चिराईतो मिलाएर त्यो सबै पिउन लगाउनुभयो। परमप्रभुले मेरो दाँतहरू ढुङ्गामा ठेलेर भाँचिदिनु भयो, उहाँले मलाई दलदलमा धकेली दिनुभयो। मैले सोचें अब फेरि मैले कहिल्यै शान्ति पाउने छैन्। मसँग भएका सबै राम्रा कुराहरू मैले भूलें। मैले आफैंलाई भनें, “परमप्रभुबाट सहयोग पाउने, आशा अब म गर्दिनँ।” परमप्रभु मलाई सम्झनु होस् म अति उदास छु। अनि मेरो घर छैन। त्यो तीतो विष सम्झनु होस् जुन तपाईंले मलाई दिनु भएको थियो। म राम्रो प्रकारले मेरा कष्टहरू सम्झन्छु र अति उदास छु।
विलाप 3:1-20 सरल नेपाली पवित्र बाइबल (सरल नेपाली)
परमेश्वरको क्रोधको दण्ड पाउनु भनेको के हो, सो म जान्दछु। उहाँले मलाई उज्यालोको सट्टामा घोर अन्धकारमा धपाउनुभयो। उहाँले मेरो विरुद्ध घरीघरी हात उठाउनुभयो। उहाँले मेरो छाला र मासु चाउरी पारिदिनुभयो र मेरा हड्डीहरू भाँचिदिनुभयो। उहाँले मलाई कष्ट र वेदनाको बन्धनभित्र पार्नुभएको छ। उहाँले मलाई मृत्युको घोर अन्धकारभित्र राख्नुभएको छ। उहाँले मलाई गह्रौं साङ्लाले बाँध्नुभएको छ; उम्कने आशा नभएको म एक कैदी हुँ। सहायताको निम्ति म चिच्च्याई कराउँछु, तर मेरो बिन्ती सुन्न उहाँले इन्कार गर्नुहुन्छ। उहाँले मेरो बाटो बाङ्गो-टिङ्गो बनाइदिनुभएको छ; म जता जान्छु, त्यतै ढुङ्गाका पर्खालले मेरो बाटो थुन्नुहुन्छ। उहाँले मलाई भालुले झैँ बाटो ढुक्नुभयो अनि सिंहले जस्तै आक्रमण गर्नुभयो। उहाँले मलाई बाटोबाट तर्काई लानुभयो, अनि फहराएर टुक्रा-टुक्रा पारी मलाई छोड्नुभयो। उहाँले आफ्नो धनुमा ताँदो चढाउनुभयो र मलाई आफ्ना काँडहरूका तारो बनाउनुभयो। मेरो शरीरमा गहिरो गाड्ने गरी उहाँले काँड हान्नुभयो। दिनभरि मेरा मानिसहरूले मेरो हाँसो उडाउँछन्; म तिनीहरूका निम्ति ठट्टाको एउटा विषय भएको छु। उहाँले मलाई चिराइतो खुवाउनुभयो; पित्तले मेरो पेट भरिदिनुभयो। उहाँले मलाई धुलोमा कुल्चनुभयो; रोडा चपाउन लाएर मेरा दाँतहरू भाँचिदिनुभयो। स्वस्थ, शान्ति र सुख के कुरा हुन्, मैले भुलिसकेको छु। अब मेरो बाँच्ने दिन धेरै छैन, परमप्रभुबाट पाएको मेरो आशा हराइसक्यो। मेरो कष्टको चिन्ता, घररहितको चिन्ता तीतो विषझैँ भएको छ। ति कुरा म एकोहोरो सम्झिरहन्छु र आत्मामा हताश हुँदैजान्छु।