अय्यूब 29:7-17
अय्यूब 29:7-17 नेपाली नयाँ संशोधित संस्करण (NNRV)
चोकमा बस्नलाई जब म सहरको मूल ढोकाबाट भएर जान्थें जवान मानिसहरू मलाई देखेर बाटो छोड़िदिन्थे, र वृद्ध मानिसहरू खड़ा हुन्थे। अधिकारी वर्गको मुखै बन्द हुन्थ्यो, र आफ्नो मुख हातले छोप्थे। भारदारहरूको बोली नै बन्द हुन्थ्यो, तिनीहरूको जिब्रो तालुमा टाँसिन्थ्यो। मैले बोलेको सुन्नेहरूले मेरो गुणगान गर्थे, र मलाई देख्नेहरू मेरै योग्यताको साक्षी दिन्थे। किनभने सहायताको लागि पुकारा गर्दा गरीब मानिसहरूलाई, र रक्षाहीन पितृहीनहरूलाई मैले बचाएँ। मर्न लागेको मानिसले मलाई आशीर्वाद दिन्थ्यो, र मैले विधवाको मन आनन्दले गाउने पारिदिन्थें। धार्मिकतालाई मैले आफ्नो लुगाजस्तै लगाएँ, इन्साफलाई मैले मेरो पोशाक र फेटाझैँ लगाएँ। अन्धाको लागि म आँखा भएँ, र लङ्गड़ाको निम्ति खुट्टा भएँ। दरिद्रको लागि म बुबाझैँ थिएँ, र विदेशीको पक्षमा म मुद्दामा खड़ा हुन्थें। अधर्मीको शक्तिलाई मैले नाश गरें र त्यसको मुखबाट मैले शिकार खोसें।
अय्यूब 29:7-17 पवित्र बाइबल, नेपाली समकालीन संस्करण (NCV)
“जब म सहरको मूलढोकामा जान्थेँ, र सार्वजनिक चोकमा आफ्नो आसन ग्रहण गर्थेँ। जवान मानिसहरू मलाई देखेर बाटो छोड्थे, र वृद्ध मानिसहरू आदरसाथ बसेको ठाउँबाट उठ्थे; सहरका प्रमुख मानिसहरू बोल्न छोड्थे, र तिनीहरूले आफ्ना मुख हातले छोप्थे; शासकहरूका आवाज मन्द हुन्थ्यो, र तिनीहरूको जिब्रो तिनीहरूको तालुमा टाँसिन्थ्यो। मलाई सुन्नेहरूले मेरो विषयमा राम्रो कुरा गर्थे, र मलाई देख्नेहरूले मेरो गुणगान गर्थे; किनकि सहायताको लागि गुहार्ने गरिब, र सहायता गर्ने कोही नभएका अनाथहरूलाई म छुटाउथेँ। मर्न आँटेको मानिसले मलाई आशिष् दिन्थ्यो; मैले विधवाको हृदयलाई आनन्दले गाउन सक्ने तुल्याउँथेँ। मैले धार्मिकतालाई मेरो लुगाझैँ पहिरने गर्दथेँ; न्याय मेरो लवेदा र मेरो फेटा थियो। म अन्धाका निम्ति आँखा, र लङ्गडाका निम्ति पाउहरूझैँ थिएँ। खाँचोमा परेकाहरूका निम्ति म बुबा थिएँ; म परदेशीहरूको पक्षमा मुद्दा लिन्थेँ। मैले दुष्ट मनिसहरूका बङ्गारा तोडिदिएँ, र तिनीहरूका दाँतहरूबाट पीडितहरूलाई खोसेँ।
अय्यूब 29:7-17 पवित्र बाइबल (NERV)
“त्यस्ता दिनहरू थिए जब म शहरको द्वारमा जान्थें अनि शहरका मुखियाहरूसँग सभा-गृहमा बस्दथें। सारा मानिसहरूले मलाई त्यहाँ आदर गर्दथे युवाहरूले म आउँदै गरेको देख्दा पाइला सारेर मलाई बाटो छोडिदिन्थे। आफ्नो श्रद्धा म प्रति प्रर्दशन गर्नलाई वृद्ध मानिसहरू बसेको ठाउँबाट उठ्दथे। जनसमूहका नेताहरू बोल्न बन्द गर्दथे अनि हातहरू मुखमा राखेर अन्य मानिसहरूलाई चुपचाप बस्न लगाउँथे। प्रमुख नेताहरू पनि बोल्दा आफ्ना आवाजहरू सानो पार्दथे। हो, मानौ तिनीहरूका जिब्रोहरू मुखको तालुमा टाँसिएको झैं भान हुन्थ्यो। मैले के भन्दैछु ती कुराहरू मानिसहरूले ध्यान दिएर सुन्थे, अनि मेरो बारेमा असल कुराहरू गर्थे। मैले गरेका कुराहरूलाई तिनीहरू विचार्थे अनि तिनीहरूले मेरो प्रशंसा गर्थे। किनभने जब गरीब मानिसले गुहार्थ्यो, म सहायता गर्थें। अनि माता-पिता नभएका नानीहरू र रक्षाहीनहरूको म हेरचाह गर्थें। मर्दै गरेका मानिसले मलाई आशीर्वाद दिन्थे दुःख पाएका विधवाहरूलाई म सहयोग गर्थें। धार्मिकता मेरो लागि पोषाक थियो, निष्पक्षता मेरो लुगा र फेटा थियो। म अन्धा मानिसहरूको लागि आँखा थिएँ, तिनीहरू जहाँ जान रूचाउथें म त्यतै डोर्याउँथे। म लङ्गडो मानिसहरूका लागि खुट्टा थिएँ, तिनीहरू जहाँ चाहन्छन् त्यतै बोकेर लान्थें। म गरीबहरूको लागि पिता समान थिएँ। यदि मैले नजानेको विषयका कुनै मामला मेरो सामु आए, मैले त्यस मामलाको विषयमा विस्तृत रूपमा खोजी गर्ने गर्थें। म दुष्ट मानिसहरूलाई आफ्नो शक्ति दुरउपयोग गर्न रोक्थें अनि म उसलाई गल्ती तरीकाले जे लिने चेष्टा गरेको हुन्थ्यो, त्यो फर्काउन लगाउथें।
अय्यूब 29:7-17 सरल नेपाली पवित्र बाइबल (सरल नेपाली)
जब सहरका ढोकामा बुढापाकाहरू भेला हुन्थे र म तिनीहरूसित बस्थें, तब युवा ठिटाहरूले मलाई देखेर ठाउँ छोड्थे र बुढाहरू मलाई सम्मान् देखाउँदै खडा हुन्थे। अगुवाहरूले कुरा गर्न बन्द गर्थे र ठूला-ठालुहरूसमेत चुप हुन्थे। ज-जसले मलाई देख्थे, तिनीहरूले मेरो तारिफ गर्थे, मेरो बारेमा सुन्नेहरूले मेरो गुण गाउँथे। गरीबहरूले पुकार्दा मैले तिनीहरूलाई सहायता दिन्थें, मैले असहाय टुहुरा-टुहुरीहरूलाई सहारा दिन्थें। दु:खले मर्न लागेकाहरूले मलाई आशीर्वाद दिन्थे। मैले विधवाहरूलाई आनन्दले गाउने तुल्याइदिन्थें। म धार्मिकतालाई वस्त्रझैँ पहिरन्थें र इन्साफ फेटाझैँ लाउँथें। म अन्धाको आँखा थिएँ र लङ्गडाको खुट्टा थिएँ। म दरिद्रको बुबाझैँ थिएँ र म मुद्दामा नचिनेको, नजानेको मानिसको पक्ष लिन्थें। मैले निर्दयीको शक्तिलाई नाश पार्थें। र तिनीहरूले गाँजेका शिकारलाई तिनीहरूकै मुखबाट खोस्थें।