न्यायकर्ताहरू 16:1-31
न्यायकर्ताहरू 16:1-31 नेपाली नयाँ संशोधित संस्करण (NNRV)
एक दिन शिमशोन गाजामा गए, र त्यहाँ तिनले एउटी वेश्यालाई देखे, र रात बिताउनलाई त्यसकहाँ गए। शिमशोन आएको खबर गाजाका मानिसहरूले पाए, र उनीहरूले तिनलाई घेरे, र त्यस रातभरि सहरको मूल ढोकामा तिनलाई ढुकिबसे। राती उनीहरूले केही गरेनन्, किनभने उनीहरूले आपसमा भने, “बिहान हामी तिनलाई मारौं।” तर शिमशोन आधारातसम्म मात्र ओछ्यानमा पल्टिरहे। तब तिनी आधारातमा उठेर सहरको मूल ढोकाका दैला र दुवै खम्बा, बार र सबै थोक तिनले उखेले, र ती आफ्नो काँधमा हालेर हेब्रोनका सामुन्नेको डाँड़ाको टाकुरामा बोकेर लगे। केही समयपछि शिमशोन सोरेकको बेँसीमा बस्ने दलीला नाउँ भएकी एउटी स्त्रीसँग प्रेममा फसे। पलिश्तीहरूका मुखियाहरू त्यस स्त्रीलाई भेट गर्नलाई गए र त्यसलाई भने, “तिनलाई फकाएर सोध कि केले तिनलाई त्यो ठूलो बल दिन्छ, र कसरी हामी तिनलाई काबूमा पारेर बाँधी तिनलाई कैद गर्न सक्छौं। हामी हरेकबाट तिमीले चाँदीका एघार-एघार सय सिक्का पाउनेछ्यौ।” यसैले दलीलाले शिमशोनलाई भनी, “मलाई भन्नुहोस्, तपाईंको महाबल केमा छ, र तपाईंलाई कसरी बाँधेर कैद गर्न सकिन्छ?” शिमशोनले जवाफ दिए, “यदि मलाई कसैले धनुका सात वटा नसुकेका ताजा ताँदाले बाँध्यो भने म अरू मानिसजस्तै निर्बल भइहाल्नेछु।” तब पलिश्तीहरूका मुखियाहरूले धनुका सात वटा नसुकेका ताजा ताँदा त्यसलाई ल्याइदिए, र दलीलाले तिनलाई बाँधी। त्यसले आफ्नो भित्री कोठामा मानिसहरू लुकाइराखेकी थिई, र त्यसले कराएर तिनलाई भनी, “शिमशोन, पलिश्तीहरू तपाईंमाथि आइलागे है।” तर तिनले ताँदाहरू आगोमा परेका सनपाटका धागाहरूजस्तै छिनाइदिए, र तिनका बलको भेद जानिएन। तब दलीलाले शिमशोनलाई भनी, “तपाईंले त मलाई बेवकूफ तुल्याउनुभयो र मलाई झूट बोल्नुभयो। यस पल्ट भन्नुहोस्, तपाईंलाई कसरी बाँध्न सकिन्छ?” तिनले त्यसलाई भने, “यदि कसैले मलाई कहिल्यै नचलाएका नयाँ डोरीहरूले कसेर बाँध्यो भने म अरू मानिसजस्तै निर्बल भइहाल्नेछु।” यसैले दलीलाले नयाँ डोरीहरू ल्याएर तिनलाई बाँधी। त्यस बेला पनि मानिसहरू भित्री कोठामा लुकिबसेका थिए। तब त्यसले कराएर भनी, “शिमशोन, पलिश्तीहरू तपाईंमाथि आइलागे है।” तर तिनले आफ्ना पाखुराका डोरीहरू धागोजस्तै चुँड़ाइदिए। फेरि दलीलाले तिनलाई भनी, “तपाईंले त अझै पनि मलाई बेवकूफ तुल्याइराख्नुभएको छ र मलाई झूट बोल्दैहुनुहुन्छ। भन्नुहोस्, तपाईंलाई कसरी बाँध्न सकिन्छ?” तिनले भने, “मेरा कपालका सात वटा लट्टालाई तानमा बुनेर कीलाले कसेर राख्यौ भने म अरू मानिसजस्तै निर्बल भइहाल्नेछु।” यसैले तिनी सुत्दा त्यसले तिनको कपालका ती सात वटा लट्टालाई तानमा बुनेर कीलाले कसेर राखी। अनि फेरि त्यसले कराएर भनी, “शिमशोन, पलिश्तीहरू तपाईंमाथि आइलागे है।” तिनी निद्राबाट जागे, र तानसमेत कीला उखेलिदिए। तब त्यसले तिनलाई भनी, “तपाईं मलाई प्रेम गर्नुहुन्छ भनी कसरी भन्नुहुन्छ, जब कि तपाईं मलाई आफ्नो कुरा बताउनुहुन्न? यो तेस्रो पल्ट पनि तपाईंले मलाई बेवकूफ तुल्याउनुभयो र तपाईंको महाबल केले दिन्छ भनी अझ बताउनुभएको छैन।” यसरी त्यसले तिनलाई यी कुराले दिनहुँ पिरोली र हैरान पारी। यसकारण आफ्नो गुप्त कुरा तिनले त्यसलाई भनिदिए। तिनले भने, “मेरो कपालमा कहिल्यै छुरा लागेको छैन, किनभने जन्मैदेखि परमेश्वरको निम्ति अलग गरिएको म एक नाजिरी हुँ। यदि मेरो कपाल खौरियो भने मेरो बल मबाट गइहाल्नेछ, र म अरू मानिसजस्तै निर्बल हुनेछु।” तिनले सबै गुप्त कुरा बताएका हुन् भनेर जब दलीलाले थाहा पाई, तब त्यसले पलिश्तीहरूका मुखियाहरूलाई डाकिपठाई, र भनी, “झट्टै आउनुहोस्, तिनले मलाई आफ्ना गुप्त कुरा बताएका छन्।” यसैले पलिश्तीहरूका मुखियाहरू आए, र आफ्ना साथमा चाँदी पनि ल्याए। त्यसले शिमशोनलाई आफ्नो काखमा सुताई, र एक जना मान्छेलाई बोलाएर सातै वटा लट्टा खौरिन लगाई। यसरी दलीलाले शिमशोनलाई काबूमा पार्न लागी अनि तिनको बल हट्यो। तब त्यसले कराएर भनी, “शिमशोन, पलिश्तीहरू तपाईंमाथि आइलागे है।” तिनी आफ्नो निद्राबाट जागे, र भने, “म सधैँझैँ आफैलाई मुक्त गर्नेछु।” तर परमेश्वरले तिनलाई छोड़िसक्नुभएको छ भनी तिनलाई थाहा थिएन। तब पलिश्तीहरूले तिनलाई पक्रे, र तिनका आँखा निकालिदिए, र गाजामा ल्याए। त्यहाँ उनीहरूले तिनलाई काँसाका साङ्लाहरूले बाँधे, र झ्यालखानमा जाँतो पिँध्न लाए। तर तिनको कपाल खौरिएपछि फेरि बढ्न लाग्यो। पलिश्तीहरूका मुखियाहरू आफ्नो देवता दागोनको निम्ति एउटा ठूलो बलिदान चढ़ाउनलाई र त्यसको अगि खुशी मनाउन भेला भए। उनीहरूले भने, “हाम्रा देवताले हाम्रो शत्रु शिमशोनलाई हाम्रा हातमा सुम्पिदिनुभयो।” मानिसहरूले जब शिमशोनलाई देखे तब कराउँदै आफ्नो देवताको स्तुति यसरी गर्न लागे, “हाम्रा देवताले हाम्रो शत्रु, हाम्रो देशको अभिशाप, लाशले हाम्रो देश भर्नेलाई हाम्रा हातमा सुम्पिदिनुभएको छ।” जब उनीहरू साह्रै आनन्दित भए तब उनीहरूले भने, “शिमशोनलाई झिकाओ, र त्यसले हामीलाई तमाशा देखाओस्।” तब उनीहरूले शिमशोनलाई झ्यालखानबाट झिकाए, र तिनले सबैका सामुन्ने तमाशा देखाए। उनीहरूले तिनलाई मूल खम्बाहरूका बीचमा उभ्याए, र शिमशोनले तिनको हात समात्ने ठिटालाई भने, “मन्दिरलाई अड़ाउने मूल खम्बाहरू मलाई छाम्न दे, र म त्यहाँ अड़ेस लाग्नेछु।” अब मन्दिर पुरुष र स्त्रीहरूले खचाखच थियो, र पलिश्तीहरूका सबै मुखियाहरू पनि त्यहाँ थिए, र तीन हजार जति पुरुष र स्त्रीहरू छतमा बसेर शिमशोनको तमाशा हेरिरहेका थिए। तब शिमशोनले परमप्रभुलाई पुकारेर भने, “हे परमप्रभु परमेश्वर, मलाई याद गर्नुहोस्! हे परमेश्वर, मलाई अझै एक पल्ट मात्र शक्ति दिनुहोस्, र म मेरा दुई आँखाका निम्ति यी पलिश्तीहरूमाथि एकै चोटि बदला लिन सकूँ।” तिनले आफ्ना हात मन्दिरलाई थामेका ती दुई बीचका मूल खम्बामा लगाए, अनि दाहिने हात एउटामा र देब्रे हात अर्कोमा बलियो गरी राखेर, तिनले भने, “मलाई पलिश्तीहरूसँगै मर्न दिनुहोस्।” तब शिमशोनले आफ्नो सम्पूर्ण शक्ति लगाएर ठेले, र मुखियाहरू र त्यसमा भएका सबै मानिसहरूमाथि मन्दिर ढल्यो। यसरी तिनले आफू मर्दा बाँचेको समयको भन्दा धेरै मानिसहरूलाई मारे। तिनका भाइहरू र तिनका बुबाका सबै परिवार तल गए, र तिनलाई लगेर तिनीहरूले तिनका बुबा मानोहको चिहानमा सोरा र एश्तोलको बीचमा तिनलाई गाड़े। पलिश्तीहरूको समयमा शिमशोन बीस वर्षसम्म इस्राएलका अगुवा भए।
न्यायकर्ताहरू 16:1-31 पवित्र बाइबल, नेपाली समकालीन संस्करण (NCV)
एक दिन शिमशोन गाजामा गए; र त्यहाँ उनले एउटी वेश्यालाई भेटे। उनी त्यससित रात बिताउनलाई त्यसकहाँ गए। गाजाका मानिसहरूलाई “शिमशोन यहाँ आएका छन्” भनी सुनाइयो। यसकारण तिनीहरूले त्यस ठाउँलाई घेरे, र रातभरि सहरको मूलढोकामा तिनलाई ढुकिबसे। तिनीहरू रातभरि यताउति नगइकन “बिहानै हामी त्यसलाई मार्नेछौँ” भन्दै बसिरहे। तर शिमशोन त्यहाँ आधा रातसम्म मात्र ढल्किरहे। तब उनी उठे, र सहरको मूलढोका र त्यसका दुई वटा खम्बाहरू पक्रेर तिनीहरूका आग्लोसमेत ती सबैलाई उखेलिदिए। उनले ती आफ्ना काँधमा हालेर हेब्रोनतिर फर्केको डाँडामा बोकेर लगे। केही समयपछि उनी सोरेकको बेँसीमा भएकी दलीला नामकी स्त्रीसित प्रेममा परे। पलिश्तीहरूका शासकहरू उनीकहाँ गएर भने, “तिमीले उनलाई आफ्नो महान् शक्तिको भेद देखाउन र हामीले कसरी उनलाई जितेर बाँधीकन उनलाई अधीनमा ल्याउन सक्छौँ, सो प्रकट गर्न फकाउनू। हामी प्रत्येकले तिमीलाई चाँदीका एघार सय सेकेल सिक्का दिनेछौँ।” यसकारण दलीलाले शिमशोनलाई भनी, “कृपया मलाई भन्नुहोस्, तपाईंको महान् शक्तिको रहस्य केमा छ, र तपाईंलाई कसरी बाँधेर वशमा पार्न सकिन्छ?” शिमशोनले त्यसलाई भने, “यदि कसैले मलाई सात वटा नसुकाएका नयाँ धनुका ताँदाले बाँध्यो भने म अरू मानिसझैँ कमजोर भइहाल्नेछु।” तब पलिश्तीका शासकहरूले त्यसलाई नसुकाएका सात वटा ताजा ताँदा ल्याइदिए, र त्यसले उनलाई तिनैले बाँधी। त्यसले कोठामा मानिसहरूलाई लुकाइराखेकी थिई। तब त्यसले कराई, “शिमशोन, पलिश्तीहरू तपाईंमाथि आइलागे!” तर उनले ताँदालाई ज्वालामा धागो हाल्दा चुँडिएझैँ सजिलैसित चुँडाइदिए। यसरी उनको बलको भेद थाहा पाउन सकिएन। तब दलीलाले शिमशोनलाई भनी, “तपाईंले मलाई मूर्ख बनाउनुभयो; तपाईंले मलाई ढाँट्नुभयो। कृपया, यस पटक मलाई भन्नुहोस्, तपाईंलाई कसरी बाँध्न सकिन्छ?” उनले भने, “यदि कसैले मलाई कहिल्यै प्रयोग नगरिएका नयाँ डोरीहरूले राम्रोसित बाँध्यो भने म अरू मानिसझैँ कमजोर भइहाल्नेछु।” यसकारण दलीलाले नयाँ डोरीहरू ल्याई, र ती डोरीहरूले उनलाई बाँधी। त्यसले कोठामा मानिसहरूलाई लुकाइराखेकी थिई। तब त्यसले कराएर भनी, “शिमशोन, पलिश्तीहरू तपाईंमाथि आइलागे!” तर उनले ती पाखुराका डोरीहरूलाई धागोझैँ चुँडाइदिए। तब दलीलाले शिमशोनलाई भनी, “तपाईंले मलाई अहिलेसम्म मूर्ख बनाउँदै र ढाँट्दै हुनुहुन्छ। तपाईंलाई कसरी बाँध्न सकिन्छ? मलाई भन्नुहोस्।” उनले जवाफ दिए, “यदि तिमीले मेरा कपालका सात वटा लट्टाहरूलाई तानमा बुनेर किलामा बाँधिदियौ भने म अरू मानिसझैँ कमजोर भइहाल्नेछु।” यसकारण त्यसले उनी सुतेको बेला उनको कपालका सात वटा लट्टाहरू लिएर बाटी; तब त्यसलाई किलामा कसिदिई। त्यसले फेरि उनलाई बोलाई, “शिमशोन, पलिश्तीहरू तपाईंमाथि आइलागे!” उनी निद्राबाट बिउँझेँ, र तानलाई किलासमेत उखेलिदिए। तब त्यसले उनलाई भनी, “तपाईंले ‘म तिमीलाई प्रेम गर्छु’ भनी कसरी भन्न सक्नुहुन्छ? जबकि तपाईंले मलाई भेद नै बताउन सक्नुहुन्न? तपाईंले मलाई मूर्ख बनाउनुभयो, र आफ्नो महान् शक्तिको भेद नबताउनुभएको यो तेस्रो पटक हो।” यस्तो कचकचले दिनदिनै वाक्क पार्दा उनलाई दिक्क लाग्यो। यसकारण उनले सबै कुरा भनिदिए। उनले भने, “मेरो शिरमा कहिल्यै छुरा परेको छैन; किनकि म आमाको गर्भदेखि नै परमेश्वरको निम्ति अलग गरिएको एउटा नाजिरी हुँ। यदि मेरो कपाल खौरियो भने मेरो शक्ति मबाट गइहाल्नेछ, र म अरू मानिसझैँ कमजोर हुनेछु।” उनले आफूलाई सबै कुरा बताइदिएका थाहा पाएर दलीलाले पलिश्तीहरूकहाँ यसरी समाचार पठाई, “फेरि एक पल्ट फर्किआउनुहोस्; उनले मलाई सबै कुरा बताएका छन्।” यसकारण पलिश्तीका शासकहरू हातमा चाँदी लिएर आए। उनलाई आफ्नो काखमा सुताएर त्यसले कपाल खौरिनको निम्ति एक जना मानिसलाई बोलाई, र तिनलाई वशमा पार्न थाली। यसरी उनको शक्ति उनीबाट गइहाल्यो। तब त्यसले बोलाई “शिमशोन, पलिश्तीहरू तपाईंमाथि आइलागे!” उनी आफ्नो निद्राबाट बिउँझेँ, र पहिलेझैँ बाहिर गएर आफूलाई स्वतन्त्र तुल्याउनेछु भनी सम्झे। तर आफूलाई याहवेहले त्यागिसक्नुभएको छ भनी उनलाई थाहै भएन। तब पलिश्तीहरूले उनलाई पक्रेर उनका आँखाहरू निकालिदिए, र उनलाई तल गाजामा लगे। उनलाई काँसोका साङ्लाहरूले बाँधेर तिनीहरूले झ्यालखानामा जाँतो पिँध्न लगाए। तर उनका खौरिसकेका शिरका केश फेरि बढ्न लाग्यो। अब आफ्नो देवता दागोनकहाँ एउटा महान् बलि चढाउन भनी पलिश्तीहरूका शासकहरू यसो भन्दै उत्सव मनाउन भेला भए, “हाम्रा देवताले हाम्रो शत्रु शिमशोनलाई हाम्रो हातमा सुम्पिदिनुभएको छ।” जब मानिसहरूले उनलाई देखे, तब तिनीहरूले यसो भन्दै आफ्ना देवताको प्रशंसा गरे, “हाम्रा देवताले हाम्रा शत्रुलाई हाम्रा हातमा सुम्पिदिएका छन्। हाम्रो देशलाई उजाड पारिदिने र हाम्रा धेरैलाई मार्नेलाई।” तिनीहरू साह्रै उत्साहित भएको बेला तिनीहरू यसो भनेर कराए, “हामीलाई खेलतमाशा देखाउन शिमशोनलाई ल्याओ।” यसकारण तिनीहरूले शिमशोनलाई झ्यालखानाबाट झिकाए, र उनले तिनीहरू सबैको सामु खेलतमाशा देखाए। तिनीहरूले उनलाई खम्बाहरूको बीचमा उभ्याए, अनि शिमशोनले आफ्ना हात समात्ने नोकरलाई भने, “मलाई मन्दिरलाई अडाउने खम्बाहरूमा राखिदे, र म त्यहाँ अडेस लाग्न सकूँ।” त्यो मन्दिरचाहिँ पुरुष र स्त्रीहरूले खचाखच भरिएको थियो। अनि पलिश्तीहरूका सबै शासकहरू पनि त्यहाँ थिए। छतमा चाहिँ प्राय: तीन हजार जति पुरुष र स्त्रीहरू शिमशोनको तमाशा हेरिरहेका थिए। तब शिमशोनले याहवेहसित प्रार्थना गरे, “हे प्रभु याहवेह, मलाई सम्झनुहोस्! हे परमेश्वर, मलाई एकै पल्ट मात्र सामर्थी तुल्याउनुहोस्! मेरा आँखाहरूका निम्ति पलिश्तीहरूलाई एकै प्रहारमा बदला लिन दिनुहोस्।” तब शिमशोन मन्दिरलाई थामिराख्ने दुई वटा खम्बाहरूका बीचमा पुगे। तिनीहरूमा बलियोसित अडेसिएर आफ्नो दाहिने हात एउटामाथि र देब्रे हात अर्कोमाथि राखे; अनि उनले भने, “मलाई पलिश्तीहरूसितै मर्न दिनुहोस्!” तब शिमशोनले आफ्नो पूरा शक्ति लगाएर ठेले, र मन्दिर ती शासकहरू र त्यसमा भएका मानिसहरूमाथि ढल्यो। यसरी उनले आफू बाँचेको समयको भन्दा झन् धेरै मानिसहरूलाई मारे। तब उनका दाजुभाइहरू र उनका बुबाका सम्पूर्ण परिवार उनलाई लिन तल झरे। तिनीहरूले उनको लास लगे, र सोरा र एश्तोलको बीचमा उनका बुबा मानोहको चिहानमा गाडे। उनले इस्राएलमाथि बीस वर्षसम्म नेतृत्व गरे।
न्यायकर्ताहरू 16:1-31 पवित्र बाइबल (NERV)
एकदिन शिमशोन गाजा शहर तिर गए। तिनले त्यहाँ एउटी वेश्यालाई देखे। तिनी त्यो रात त्यससित बस्न गए। कसैले गाजाका मानिसहरूलाई भने, “शिमशोन यहाँ आएका छन्।” तिनीहरूले शिमोशोनलाई मार्न चाहन्थे, यसर्थ तिनीहरूले शहर घेरे। तिनीहरू शहर-द्वारको नजिकमा लुके अनि रातभरि शिमशोनलाई पर्खिरहे। रातभरि तिनीहरू अत्यन्त चूपचापसित बसे। तिनीहरूले एका-अर्कालाई भने, “जब बिहान हुन्छ हामी शिमशोनलाई मार्नेछौं।” तर शिमशोन त्यस वेश्यासित आधा रातसम्म मात्र बसे। शिमशोन आधारातमा उठे। शिमशोनले शहर-द्वार अठ्याए र तिनले पर्खालबाट दुवै चौकट निकाले। शिमोशनले ढोकाको, दुइवटा स्तम्भहरू अनि ढोका बन्द राख्ने बारहरू भत्काइ दिए। शिमशोनले ती वस्तुहरूलाई आफ्ना काँधमा हाले अनि तिनीहरूलाई बोकेर हेब्रोन शहर नजिकको डाँडको टापुमा लगे। पछि, शिमशोन दलीला नाउँ भएकी स्त्रीसँगको प्रेममा फँसे। उनी सोरेक बेंसीकी थिइन्। पलिश्ती मानिसहरूका शासकहरू दलीला कहाँ गए। तिनीहरूले भने, “हामी जान्न चाहन्छौं के चिजले शिमशोनलाई यति बलवान तुल्याउँछ। त्यो रहस्य तिनलाई भन्न लगाऊ र उसलाई छल। तब हामी तिनलाई कसरी पक्रिनु अनि बाँध्नु त्यो जान्ने छौं। तब हामी तिनलाई नियन्त्रण गर्न सामर्थ हुनेछौं। यदि तिमीले यसो गरि दियौ भने हामी प्रत्येकले तिमीलाई एघार सय चाँदीका सिक्का गरी दिनेछौं।” यसर्थ दलीलाले शिमशोनलाई भनिन्, “तिमी किन यस्तो बलवान छौ मलाई भन। कसैले बाँधेर तिमीलाई असहाय तुल्याउन सक्छ?” शिमशोनले उत्तर दिए, “कुनै व्यक्तिले मलाई सातवटा ताजा धनुका नसुकेका बलियो ताँदोले बाँध्नु पर्थ्यो यदि कसैले त्यति गरे म कुनै अन्य मानिस जस्तै कमजोर हुनेछु।” तब पलिश्ती मुखियाहरूले सातवटा ताजा, नयाँ ताँदो दलीला कहाँ ल्याइदिए। दलीलाले शिमशोनलाई ताँदोहरूद्वारा बाँधि दिइन्। केही मानिसहरू अर्को कोठामा लुकिरहेका थिए। दलीलाले शिमशोनलाई भनिन्, “शिमशोन, पलिश्ती मानिसहरूले तिमीलाई पक्रिन्छन्।” तर शिमशोनले सजिलैसित ती ताँदोहरू चुँडाइदिए। ती ज्वालाको नजिक परेको धागो जस्तै टुक्रिए। यसकारण ती पलिश्ती मानिसहरूले शिमशोनको शक्तिको भेद पाएनन्। तब दलीलाले शिमशोनलाई भनिन्, “तिमीले मलाई ढाँट्यौ। तिमीले मलाई मूर्ख पार्यौ। कृपया मलाई साँचो भन, कसैले तिमीलाई कसरी बाँध्न सक्छ?” शिमशोनले भने, “कसैले मलाई नयाँ डोरीले बाँध्नु पर्छ। तिनीहरूले मलाई ती डोरीहरूले बाँध्नु पर्छ जसलाई पहिला प्रयोग नगरिएको हुनुपर्छ। यदि कसैले त्यो गर्यो भने म अन्य कुनै मानिसजस्तै कमजोर हुनेछु।” यसर्थ दलीलाले केही नयाँ डोरीहरू लिइन् अनि शिमशोनलाई बाँधिन्। कोही मानिसहरू अर्को कोठामा लुकिरहेका थिए। तब दलीलाले तिनलाई भनिन्, “शिमशोन, पलिश्ती मानिसहरू तिमीलाई पक्रिन आइरहेछन्।” तर तिनले धागो चुँडाएको जस्तै ती डोरीहरू सजिलै चुँडाए। तब दलीलाले शिमशोनलाई भनिन्, “तिमीले फेरि मलाई ढाँट्यौ। तिमीले मलाई मूर्ख पार्यौ। अब मलाई भन कसैले तिमीलाई कसरी बाँध्न सक्छ?” शिमशोनले भने, “यदि तिमीले मेरो टाउकोका सातवटा कपालको लट्टालाई ताँनमा बुनेर एउटा काँटाले कस्यौ भने म अन्य कुनै मानिस जस्तै कमजोर हुनेछु।” पछि, शिमशोन सुत्न गए। यसर्थ दलीलाले तिनको टाउकोका कपालबाट सात लट्टा बुन्नका निम्ति तानको प्रयोग गरिन्। तब दलीलाले पालको कीलाले तानलाई भूइँमा कसिदिइन्। फेरि तिनले उसलाई बोलाईन्, “शिमशोन पलिश्ती मानिसहरू तिमीलाई पक्रिन आइरहेछन्।” शिमशोनले पालको कीला, र तान उखेलि दिए। तब दलीलाले शिमशोनलाई भनिन्, “‘म तिमीलाई प्रेम गर्छु’ भनी तिमी कसरी भन्न सक्छौ जब तिमीले म माथि विश्वास नै गर्दैनौ भने? तिम्रो भेद मलाई बताउन तिमी अस्वीकार गर्छौ। तिमीले मलाई मूर्ख तुल्याएको यो तेस्रो पल्ट हो। तिम्रो महान शक्तिको भेद तिमीले मलाई भनेका छैनौ।” उसले शिमशोनलाई दिनहुँ दिक्दारी बनाईन रहिन्। आफ्नो भेदको बारेमा उसको सोधाइद्वारा तिनी यति थकित भए कि तिनलाई अब मर्छु जस्तो लाग्न थाल्यो। अन्तमा, शिमशोनले दलीलालाई सबै कुरा भने। तिनले भने, “मैले कहिले पनि मेरो कपाल काटेको छुइनँ। म जन्मनु अघिबाट नै मलाई परमेश्वर प्रति समर्पण गरिएको थियो। यदि कसैले मेरो कपाल काटिदिए म मेरो शक्ति गुमाउनेछु। म अन्य कुनै पनि मानिस जस्तै कमजोर हुनेछु।” दलीलाले बुझिन् कि शिमशोनले उसलाई तिनको भेद बताए भनी। उसले पलिश्ती मानिसहरूका शासकहरूलाई एक सन्देश पठाइन्। उसले भनिन्, “फेरि फर्की आऊ। शिमशोनले मलाई सबै कुरा भनेकाछन्।” यसर्थ पलिश्ती मानिसहरूका शासकहरू दलीला कहाँ फर्केर आए। तिनीहरूले चाँदिका सिक्का ल्याए जो उसलाई दिन्छौं भनी तिनीहरूले वचन दिएका थिए। जब शिमशोन तिनको काखमा पल्टिरहेका थिए, दलीलाले उनलाई सुत्ने तुल्याईन र एउटा मानिसलाई शिमशोनको कपालका सातवटा लट्टा काट्नलाई भित्र बोलाइन्। यसप्रकार उसले शिमशोनलाई कमजोर तुल्याइन्। शिमशोनको शक्तिले उसलाई छोड्यो। तब दलीलाले तिनलाई भनिन्, “शिमशोन, पलिश्ती मानिसहरू तिमीलाई पक्रन आइरहेछन्।” तिनी ब्यूँझिए अनि सोचे, “मैले अघि गरे जस्तै म भाग्ने छु अनि स्वयंलाई मुक्त तुल्याउनेछु।” तर शिमशोनलाई थाहा भएन कि परमप्रभुले तिनलाई त्यागी सक्नु भएको थियो। पलिश्ती मानिसहरूले शिमशोनलाई पक्रे। तिनीहरूले तिनका आँखा निकालिदिए अनि तिनलाई गाजा शहरमा लगे। त्यसपछि उनीहरूले भागेर जान नदिनलाई तिनलाई काँसाका साङ्गलाहरूले बाँधिदिए। तिनीहरूले शिमशोनलाई झ्यालखानमा हाले अनि जाँतो चलाउन लगाए। तर शिमशोनको कपाल फेरि उम्रन थाल्यो। पलिश्ती मानिसका शासकहरू उत्सव मनाउन एकत्रित भए। तिनीहरू आफ्ना देवता दागोनलाई एउटा महान बलिदान अर्पण गर्दैछन्। तिनीहरूले भने, “हाम्रो देवताले हाम्रो शत्रु शिमशोनलाई पराजित गर्नमा सहायता गर्नु भयो।” जब पलिश्ती मानिसहरूले शिमशोनलाई देखे, तिनीहरूले आफ्नो देवताको स्तुति गरे। तिनीहरूले भने, “यो मानिसले हाम्रा मानिसहरूलाई नष्ट गर्यो! यो मानिसले हाम्रा धेरै मानिसहरूलाई मार्यो! तर हाम्रो देवताले हाम्रो शत्रुलाई पक्रिन, हामीलाई सहायता गर्नुभयो।” उत्सवमा मानिसहरू आनन्द मनाइरहेका थिए। यसर्थ तिनीहरूले भने, “शिमशोनलाई बाहिर ल्याऊ। हामी तिनको खिल्ली उडाउन चाहन्छौं।” यसकारण तिनीहरूले शिमशोनलाई झ्यालखानबाट ल्याए अनि तिनको खिल्ली उडाउन लागे। तिनीहरूले शिमशोनलाई दागोन देवताको मन्दिरमा खम्बाहरूको माझमा उभ्याए। एकजना सेवकले शिमशोनको हात समातेको थियो। शिमशोनले त्यसलाई भन्यो, “जहाँ यो मन्दिरलाई अड्याउने खम्बालाई म छुन सक्छु, मलाई त्यहाँ राख। म त्यसमा अडेसलाग्न चाहन्छु।” मन्दिरमा पुरूष अनि स्त्रीहरूको भीड थियो। पलिश्ती मानिसका समस्त शासकहरू त्यहाँ थिए। मन्दिरको छतमा प्रायः तीन हजार पुरूष अनि स्त्रीहरू थिए। तिनीहरू हाँस्दै अनि शिमशोनको खिल्ली उडउँदै थिए। तब शिमशोनले परमप्रभुसित एउटा प्रार्थना गरे। तिनले भने, “हे सर्वशक्तिमान परमप्रभु, मलाई याद गर्नुहोस्। हे परमेश्वर, कृपया अझ एक पल्ट मात्र मलाई शक्ति दिनुहोस्। मेरा दुइ आँखाहरू निकालि दिने यी पलिश्ती मानिसहरूलाई दण्ड दिनका निम्ति मलाई यो एउटा कुरा गर्न दिनुहोस्।” त्यसपछि शिमशोनले मन्दिर माझका दुइ खम्बाहरू समाते। यी दुइ खम्बाहरूले सम्पूर्ण मन्दिरलाई आड दिएको थियो। तिनले स्वयंलाई ती दुइ खम्बाहरू माझ दह्रिलो राखे। एउटा खम्बा तिनको दाहिने तर्फ अर्को देब्रे तर्फ थियो। शिमशोनले भने, “मलाई पनि यी पलिश्तीहरूसित मर्न दिनुहोस्।” तब तिनले सकेसम्म जोडले धकेले र त्यो मन्दिर त्यहाँ भएका शासकहरू अनि सबै मानिसहरू माथि ढल्यो। यस प्रकारले शिमशोन आफू जीवित हुँदा भन्दा मरणको बेला धेरै पलिश्ती मानिसहरूलाई मारे। शिमशोनका भाइहरू र तिनका बाबुका परिवारका सबै मानिसहरू तिनको मृतदेह लिन गए। तिनीहरूले तिनलाई फर्काइ ल्याए अनि तिनका बाबुलको चिहानमा तिनलाई गाडे। त्यो चिहान सोरा अनि एश्तोल शहर माझमा छ। शिमशोन बीस बर्षसम्म इस्राएलका मानिसहरूका न्यायकर्ता रहे।
न्यायकर्ताहरू 16:1-31 सरल नेपाली पवित्र बाइबल (सरल नेपाली)
एक दिन शिमशोन पलिश्तीहरूको सहर गाजामा गए। त्यहाँ उनले एउटी वेश्यालाई भेटे र त्योसँग रात बिताए। शिमशोन त्यहाँ छ भनी गाजाका मानिसहरूले थाहा पाए। तिनीहरूले त्यो घर घेरे र रातभरि सहरको मूल-ढोकामा उनलाई ढुकेर बसे। तिनीहरू रातभरि चुपचाप त्यही सोची बसिरहे, “बिहानसम्म हामी पर्खनेछौं र त्यस बेला त्यसलाई मार्नेछौं।” तर आधा रातसम्म मात्र शिमशोन ओछ्यानमा लडिरहे। तब उठेर सहरको मूल-ढोका, दैला, दुवै खाँबा, बार र सबै थोक उनले उखेले र ती काँधमा हालेर हेब्रोनमाथिको डाँडाको टुप्पासम्म बोकी लगे। त्यसपछि शिमशोन एउटी दलीला नाम गरेकी स्त्रीसँग प्रेममा फसे। त्यो स्त्री सोरेकको बेसीमा बस्थी। पलिश्तीहरूका पाँच जना राजाहरूले त्यसकहाँ गई भने, “चलाकीसँग शिमशोन कसरी यति बलियो छ अनि कसरी हामी उसलाई काबुमा ल्याउन सक्छौं, पत्ता लगाऊ र त्यसलाई बाँधेर पक्र। हामी प्रत्येकले तिमीलाई एघार-एघार सय चाँदीका सिक्का दिनेछौं।” तब दलीलाले शिमशोनलाई भनी, “तिमी कसरी यति बलियो भयौ, मलाई भन न। कसरी तिमीलाई बाँधेर पक्रन सकिन्छ?” शिमशोनले भने, “मलाई नसुकेका ताजा सात वटा नयाँ धनुका ताँदोले बाँध्यो भने म अरूजस्तै निर्बल हुनेछु।” ती पलिश्ती राजाहरूले सात वटा नयाँ नसुकेका धनुका ताँदाहरू ल्याइदिए र दलीलाले ताँदोले शिमशोनलाई बाँधी। अर्को कोठामा त्यसले केही मानिसहरू पर्खाइराखेकी थिई र कराएर भनी, “शिमशोन, पलिश्तीहरू आउँदै छन्!” तर आगोले छोएको धागोजस्तै उनले ताँदोहरू चुँडाइदिए। यसरी उनको बल केमा थियो, सो भेद तिनीहरूले बुझ्न सकेनन्। दलीलाले शिमशोनलाई भनी, “हेर, तिमीले मलाई मूर्ख बनायौ र साँचो कुरा भनेनौ। कसरी तिमीलाई बाँधेर राख्न सकिन्छ, भन न।” उनले भने, “कहिले नचलाएको नयाँ डोरीहरूले बाँध्यौ भने म अरूजस्तै निर्बल हुनेछु।” यसकारण दलीलाले नयाँ डोरीहरू ल्याएर उसलाई बाँधी। तब त्यो कराई, “शिमशोन, पलिश्तीहरू आए है!” ती मानिसहरू अर्को कोठामा पर्खिरहेका थिए। तर धागोजस्तै ती डोरीहरू उनले चुँडाइदिए। दलीलाले शिमशोनलाई भनी, “तिमीले अझै मलाई मूर्ख बनाउँदै छौ र साँचो कुरा बताएका छैनौ। तिमीलाई कसरी बाँध्न सकिन्छ, मलाई भन न।” उनले भने, “मेरा केशका सात वटा लट्टाहरू तानमा बुनेर किला ठोकेर राख्यौ भने म अरू मानिसजस्तै निर्बल हुनेछु।” दलीलाले उसलाई फकाएर सुताई र उसका केशका सात वटा लट्टा लिएर तानमा बुनी र बसेर किला ठोकिदिई। तब त्यो कराई, “शिमशोन, पलिश्तीहरू आए है!” शिमशोन उठे र तानबाट सजिलै किला उखेलेर आफ्नो केश छुटाए। त्यसले शिमशोनलाई भनी, “तिमी कसरी ‘मलाई प्रेम गर्छु’ भन्न सक्छौ, जब तिमीले मलाई साँचो कुरा भन्दैनौ? तीनपल्ट तिमीले मलाई मूर्ख बनायौ र अझसम्म तिम्रो शक्ति केमा छ भनेका छैनौ।” दिनहुँ त्यसले शिमशोनलाई सोधिरही। त्यसले सोधिरहेकैले गर्दा हैरान र विरक्त भएर उनले एक दिन साँचो कुरा भनिदिए। “मेरो केश कहिल्यै काटिएको छैन,” उनले भने, “जन्मेको दिनदेखि परमेश्वरको लागि अलग छुट्याएर म ‘नाजिरी’ बनाइएको छु। मेरो केश काटियो भने मेरो बल हराउनेछ र म अरूजस्तै निर्बल हुनेछु।” यसरी साँचो कुरा शिमशोनले भनेपछि दलीलाले पलिश्ती राजाहरूलाई खबर पठाई, “अरू एकपल्ट तपाईंहरू आउनुहोस्। शिमशोनले मलाई साँचो कुरा भनेको छ।” तिनीहरू रुपियाँ लिएर आए। दलीलाले शिमशोनलाई फकाएर काखमा सुताई र एक जना मानिस बोलाएर उसका केशको सातै वटा लट्टाहरू काट्न लगाई। तब शिमशोनको बल हरायो र दलीलाले सताउन थाली। तब त्यसले भनी, “शिमशोन, पलिश्तीहरू आउँदै छन्!” उनी उठे र सोच्न लागे, “म सधैँजस्तो छुट्नेछु र फुक्का हुनेछु।” परमप्रभुले उनलाई छोडिसक्नुभएको छ भनी उनले थाहा पाएनन्। पलिश्तीहरूले उनलाई पक्रे र उनका आँखा निकालिदिए। तिनीहरूले उनलाई गाजामा लगे, काँसाका साङ्लाले बाँधे र झ्यालखानमा ठूल्ठूला जाँतोहरू पिँध्ने काममा जोते। तर बिस्तारै उनको केश बढ्न लाग्यो। पलिश्ती राजाहरू आफ्ना देवता दागोनलाई एउटा ठूलो बलिदान चढाउन र उत्सव मनाउन भेला भए। तिनीहरूले यसरी गीत गाए, “हाम्रा देवताले हाम्रो शत्रु शिमशोनलाई हाम्रा हातमा पारिदिएका छन्!” तिनीहरूले आनन्द मनाइरहेका थिए र यसो भने, “शिमशोनलाई ल्याओ, त्यसले हामीलाई खेल तमाशा देखाओस्।” तिनीहरूले शिमशोनलाई झ्यालखानबाट झिकाए, खेल तमाशा देखाउन लगाए र भवनका मूल खम्बाहरूका बीचमा उभ्याए। शिमशोनलाई देखेर मानिसहरूले आफ्ना देवताको प्रशंसा यसरी गाए, “हाम्रो धेरै भाइ-बन्धुलाई त्यसले मार्यो तर हाम्रा देवताले त्यस शत्रुमाथि हामीलाई विजय दिएका छन्!” शिमशोनले उनको हात समातेर डोर्याउने केटालाई भने, “भवनलाई थामी राख्ने मूल खम्बा मलाई छुन दे, म त्यसमा अडेस लाग्न चाहन्छु।” भवन नर-नारीहरूले भरिएको थियो। पाँच जना पलिश्ती राजाहरू त्यहाँ थिए। छानामाथि शिमशोनको खेल तमाशा हेर्दै, प्राय: तीन हजार नर-नारीहरू बसेका थिए। तब शिमशोनले प्रार्थना गरे, “सार्वभौम परमप्रभु, मलाई सम्झनुहोस्। परमेश्वर, कृपा गरी मलाई यो एकपल्ट बल दिनुहोस् र मेरा दुई आँखा फुटाइदिएको सट्टामा यी पलिश्तीहरूसँग म एकै पल्टमा बदला लिन सकूँ।” शिमशोनले दुई मूल खाँबाहरूलाई समाते, जसले भवनलाई थामेका थिए। दाहिने हातले एउटा र देब्रे हातले अर्को खाँबालाई पूरा बलले ठेले र उनले भने, “म पलिश्तीहरूसँग मर्नेछु।” शिमशोनले आफ्नो पूरा बलले ती खाँबाहरूलाई ठेले र त्यो भवन ढलेर पाँच जना राजा र अरू सबै मानिसहरूमाथि खस्यो। आफ्नो जीवनभरि जति मानिस मारेका थिए, त्योभन्दा बढ्ता मानिसहरू शिमशोनले आफू मर्ने बेलामा मारे। उनका दाजुभाइहरू र परिवारका अरू मानिसहरू उनको लाश लिन आए। तिनीहरूले उनको लाश लगे र सोरा र एश्तोलका बीच उनका बुबा मानोहका चिहानमा गाडे। उनी बीस वर्षसम्म इस्राएलका अगुवा थिए।