उपदेशक 9:11-18
उपदेशक 9:11-18 नेपाली नयाँ संशोधित संस्करण (NNRV)
सूर्यमुनि एउटा अर्को कुरा मैले देखेको छु: चाँड़ो दगुर्नेले दौड़ जित्दैन, न शक्तिशालीले युद्ध जित्छ, न त बुद्धिमान्लाई भोजन आउँछ, न तीव्र ज्ञानीलाई धन-सम्पत्ति आउँछ, वा न त पढ़ेकाले निगाह प्राप्त गर्छ। तर समय र मौका नै तिनीहरू सबैले पाउँछन्। त्यसबाहेक आफ्नो काल कहिले आउँछ भनी कुनै मानिसले जान्दैन। माछा निर्दयी जालमा र चरा पासोमा परेझैँ मानिसहरू पनि नसोच्दै दुर्दशामा फेला पर्छन्। मैले सूर्यमुनि बुद्धिको पनि एउटा नमूना देखें, जसले मलाई साह्रै प्रभावित पार्यो। एक पल्ट थोरै बासिन्दा भएको एउटा सानो सहर थियो। त्यसलाई शक्तिशाली राजाले आक्रमण गरे। तिनले त्यसलाई घेरेर त्यसको चारैतिर घेरा-मचान बनाए। त्यस सहरमा एउटा गरीब तर बुद्धिमान् मानिस थियो, र त्यसले आफ्नो बुद्धिले त्यो सहर बचायो। तर त्यस गरीब मानिसलाई कसैले सम्झेन। तब मैले भनें, “बलभन्दा बुद्धि श्रेष्ठ हो।” तर त्यस गरीब मानिसको बुद्धिको अवहेलना भयो, र त्यसको वचनको केही वास्ता छैन। कराएर भन्ने मूर्खहरूको शासकको वचनभन्दा बुद्धिमान्को नम्र वचनको वास्ता गर्नु असल हो। युद्धका हातहतियारभन्दा बुद्धि असल हो, तर एउटा पापीले धेरै असल कामलाई सर्वनाश गर्छ।
उपदेशक 9:11-18 पवित्र बाइबल, नेपाली समकालीन संस्करण (NCV)
मैले सूर्यमुनि अर्को एउटा कुरा देखेको छु: न त दौड चाँडो दगुर्नेको निम्ति हुन्छ, अथवा न त युद्ध बलियाका निम्ति नै हुन्छ, न बुद्धिमान्ले भोजन पाउँछ; न त प्रतिभाशालीले धनसम्पत्ति; वा ज्ञानी पुरुषले कृपादृष्टि नै पाउँछ; तर ती सबै जनाले समय र मौका पाउँदछन्। यसबाहेक कुनै पनि मानिसले आफ्नो समय कहिले आउनेछ भनी जान्दैन; माछा निर्दयी जालमा परेझैँ, अथवा चराचुरुङ्गीहरू पासोमा फसेझैँ, मानिसहरू दुर्दशाको पासोमा पर्दछन्; ती दुर्दशा नचिताएका बेलामा आइलाग्दछन्। मैले सूर्यमुनि अर्को बुद्धिको उदाहरण पाएँ, जसले ममाथि ठूलो प्रभाव पार्यो: थोरै जनसंख्या भएको एउटा सानो सहर थियो; अनि एउटा शक्तिशाली राजाले त्यसलाई आक्रमण गर्न आए। तिनले चारैपट्टिबाट त्यसलाई घेरे, र त्यसका विरुद्धमा चारैतिर घेराबन्दी पर्खाल बनाए। अनि त्यसै सहरमा एक जना गरिब, तर बुद्धिमान् मानिस बास गर्थ्यो; र त्यसले आफ्नो बुद्धिले त्यस सहरलाई बचायो। तर त्यस गरिबलाई कसैले स्मरण गरेनन्। त्यसैले मैले भनेँ, “बुद्धि बलभन्दा असल हो।” तर गरिबको बुद्धिको अवहेलना हुन्छ, त्यसपछि त्यसका कुरामा कसैले ध्यान दिँदैनन्। मूर्ख राजाको उच्च सोरभन्दा बुद्धिमान्का शान्त वचनमा धेरै ध्यान दिनुपर्छ। युद्धका हातहतियारभन्दा बुद्धि उत्तम हो; तर एक जना पापीले धेरै असल कामलाई नाश पार्दछ।
उपदेशक 9:11-18 पवित्र बाइबल (NERV)
यो जीवनमा मैले त्यो चाँडै दगुर्नेले सधैँ दौडमा जितेको देखेको छैन् शक्तिशाली सेनाले नै युद्ध सधैँ जित्दैन, महान ज्ञानी मानिसले आफ्नो कमाई सधैँ खान पाउँदैन, ज्ञानी मानिसले सधैँ सम्पत्ति पाउँदैन; अनि विवेकशील मानिसले सधैँ प्रशंसा पाउँदैन जुन उसले पाउनु पर्थ्यो। समय र अवसर प्रत्येकका निम्ति आउँछ। कसैले जान्दैन, यसपछि उसलाई के हुन्छ, ऊ त जालमा परेको माछा जस्तौ हो माछाले जान्दैन उसलाई के हुने हो। ऊ त पाशोमा परेको चरा जस्तौ हो चराले जान्दैन उसलाई के हुने हो। यस्तो प्रकारले मानिसलाई पनि भाग्यले फसाँउछ जो उसमाथि अचानक आइपर्छ। मानिसले जीवनमा विवेकपूर्ण काम गरेको पनि मैले देखेको छु। अनि त्यो मलाई खुबै महत्वपूर्ण लागेको छ। एउटा सानो शहर थियो जहाँ थोरै मानिसहरू बस्थे। एक जना ठूला राजाले त्यस शहरमा आक्रमण गर्न शहरका चारैतिर आफ्ना सेना तैनाथ गरे। तर त्यो शहरमा एकजना ज्ञानी मानिस बस्थे उनी गरीब थिए। आफ्नो शहर बचाउन उनले आफ्नो ज्ञान प्रयोग गरे। जब शहरमा आपत्ति टर्यो मानिसहरूले गरीब मानिसलाई पनि भुले। तर म अझै पनि भन्छु, बल भन्दा बुद्धि श्रेष्ठ हो। ती मानिसहरूले गरीब मानिसको ज्ञानको बारेमा भुले अनि उनले भनेका कुराहरू सुन्न छोडे। ज्ञानीले शान्तसित बोलेका थोरै शब्द, मूर्ख शासकले चिच्च्याएको शब्दभन्दा धेरै राम्रो। ज्ञान युद्धको हात हतियार भन्दा धेरै असल हो। तर मूर्खले थुप्रै असल कुराहरूलाई नष्ट गर्दछ।
उपदेशक 9:11-18 सरल नेपाली पवित्र बाइबल (सरल नेपाली)
मैले अर्को एउटा कुरा देखेको छु। दौडमा सधैँ चाँडो दगुर्नेहरूले दौड जित्दैनन् र वीरहरूले सधैँ लडाइँ जित्दैनन्। बुद्धिमान् मानिसहरूले सधैँ पेटपालनको मेलो गर्न सक्दैनन्, चतुर मानिसहरूले सधैँ धन कमाउन सक्दैनन् र योग्य मानिसहरू सधैँ उच्च दर्जामा पुग्दैनन्। बेला र मौका सबैमाथि आउन सक्छ। त्यो समय कहिले आइपर्छ, तिमी जान्दैनौ। आफूले नचिताएको बेला चरा पासोमा परेझैँ वा माछा जालमा परेझैँ अचानक हामीमाथि दुर्दशा आइपर्छ। मैले अर्को एउटा कुरा पनि देखेको छु, यस संसारमा बुद्धिको कस्तो कदर हुन्छ, त्यसको एउटा असल उदाहरण देखेको छु। एउटा सानो सहर छ, त्यस सहरमा थोरै मानिसहरू छन्। एउटा बलियो राजाले सहरमाथि आक्रमण गरे। सहरलाई घेरामा हाली पर्खाल तोडेर त्यसभित्र पस्ने तयारी हुन लाग्यो। एउटा गरीब मानिस त्यहाँ बस्थ्यो तर त्यो यति चतुर थियो कि त्यसले सहर बचायो। तर कसैले त्यसलाई सम्झेन। बलभन्दा बुद्धि ठूलो हो भनी म सधैँ भन्दछु तर दरिद्र पनि बुद्धिमान् हुन सक्छ भनी कसैले सोच्दैन वा उसका कुरामा कसैले ध्यान दिँदैन। मूर्खहरूका बीचमा चिच्च्याएर बोल्ने शासकको कुरा सुन्नुभन्दा त शान्त भावले बोल्ने बुद्धिमान् मानिसको वचन सुन्नु असल हो। बुद्धिले हात-हतियारभन्दा धेरै असल काम गर्दछ तर एक जना पापीले धेरै असल कुराहरू सर्वनाश गर्न सक्छ।