उपदेशक 8:1-17
उपदेशक 8:1-17 नेपाली नयाँ संशोधित संस्करण (NNRV)
बुद्धिमान् मानिसजस्तै को छ र? यी कुराहरूको व्याख्या कसलाई थाहा छ र? बुद्धिले मानिसको अनुहार उज्यालो बनाउँछ, र त्यसको कठोर अनुहार बद्लिदिन्छ। म भन्दछु, राजाज्ञा पालन गर, किनभने तिमीले परमेश्वरको अगि शपथ खाएका छौ। राजाको उपस्थितिबाट बिदा हुन हतार नगर। कुनै दुष्ट कुराको पक्षमा अड़ान नलेऊ, किनभने राजालाई जे इच्छा लाग्छ, तिनले त्यही गर्दछन्। किनकि राजाको वचन सर्वमान्य हुन्छ। कसले तिनलाई भन्न सक्छ, “हजूर के गरिबक्सन्छ?” जसले राजाको आज्ञापालन गर्दछ, त्यसलाई केही हानि हुँदैन, अनि बुद्धिमान् हृदयले उचित समय र तरीका जान्नेछ। यद्यपि मानिसमाथि साह्रै दु:ख-कष्ट आए तापनि हरेक कुराको निम्ति उचित समय र तरीका हुन्छ। भविष्यबारे कसैलाई थाहा छैन, यसकारण कसले मानिसलाई पछि के हुन्छ भनी भन्न सक्छ? बतासलाई थामिराख्नु कसैको शक्ति छैन, र त्यसै गरी आफ्नो मृत्युको दिनमाथि कसैको अधिकार छैन। जसरी युद्धको समयमा कसैलाई पनि बिदा हुँदैन, त्यसरी नै खराबी गर्नेलाई त्यसले कहिल्यै छोड्नेछैन। सूर्यमुनि गरिएका सबै कुराहरूलाई मैले मन लगाएर हेर्दा यी सबै कुरा देखें। अरूमाथि प्रभुत्व गरेर आफैलाई हानि हुने एउटा समय छ। तब मैले दुष्ट गाड़िएका पनि देखें— तिनीहरू पवित्रस्थानमा आउने-जाने गर्थे र यसको निम्ति सहरमा सम्मान लिने गर्थे। यो पनि व्यर्थ हो। कुनै अपराधको दण्ड तुरुन्तै भएन भने मानिसहरूका हृदयले दुष्ट काम गर्नलाई योजनाहरू बनाउँछन्। यद्यपि दुष्ट मानिसले अनेकौँ खराबी गरेर पनि लामो समयसम्म बाँचिरहन्छ, तापनि परमेश्वरको भय मान्नेहरूलाई र उहाँको अगि श्रद्धालु हुनेहरूलाई असलै हुनेछ भन्ने मलाई थाहा छ। तर दुष्टहरूले परमेश्वरको भय नमानेका हुनाले, तिनीहरूको भलो हुँदैन र तिनीहरूका दिनहरू छायाजस्तै लामा हुनेछैनन्। संसारमा केही अर्को एउटा व्यर्थको कुरा हुँदैछ: दुष्टले पाउनुपर्ने दण्ड धर्मीले पाउँछ, र धर्मीले पाउनुपर्ने इनाम दुष्टले पाउँछ। म भन्दछु, यो पनि व्यर्थ हो। यसैले सुख-चैन गरे हुन्छ भनी म सल्लाह दिन्छु, किनभने सूर्यमुनि मानिसलाई खानु, पिउनु, र रमाइलो गर्नुभन्दा अरू असल केही रहेनछ। तब सूर्यमुनि परमेश्वरले दिनुभएको जीवनको अवधिभर त्यसको आफ्नो काममा आनन्दले साथ दिनेछ। संसारमा मानिसले आँखा चिम्म नगरी रातदिन नसुती गरेको परिश्रम हेर्न र बुद्धि के हो भनी जान्न तब मैले आफ्नो मन लगाएँ, तब परमेश्वरले गर्नुभएका सबै कुराहरू मैले देखें। सूर्यमुनि के हुँदछ, सो कसैले पनि बुझ्न सक्दैन। मानिसले यसलाई खोज्ने सारा प्रयत्न गरे तापनि यी कुराको अर्थ पहिल्याउन सक्दैन। यदि कुनै बुद्धिमान् मानिसले म जान्दछु भनी दाबी गर्छ भने पनि यथार्थमा त्यसले जानेको हुँदैन।
उपदेशक 8:1-17 पवित्र बाइबल, नेपाली समकालीन संस्करण (NCV)
बुद्धिमान् मानिसजस्तो को छ र? यी कुराहरूको व्याख्या कसले गर्न जान्दछ? मानिसको बुद्धिले उसको अनुहार उज्यालो बनाइदिन्छ, र त्यसको कठोर रूप बदलिन्छ। म भन्दछु, राजाको आज्ञापालन गर; किनकि तिमीले परमेश्वरसामु शपथ खाएका छौ। राजाको उपस्थितिबाट गइहाल्न हतार नगर। खराबीको पक्षमा खडा नहोऊ; किनकि तिनले आफूलाई जे गर्न इच्छा लाग्छ, त्यही नै गर्नेछन्। राजाको बोली आधिकारिक हुनाले कसले तिनलाई यसरी भन्न सक्ला, “हजुर यो के गर्दै हुनुहुन्छ?” जसले उहाँका आज्ञापालन गर्दछ, त्यसलाई केही हानि हुँदैन; अनि बुद्धिमान् हृदयले उचित समय र उचित प्रक्रियालाई जान्नेछ। यद्यपि मानिसमाथि धेरै दुःख-कष्ट आए तापनि सबै थोकको उचित समय र उचित प्रक्रिया हुन्छ। भविष्यको बारेमा कसैले नजानेको हुनाले; हुन आउने घटनाको बारेमा कसले उसलाई भन्न सक्छ र? जसरी कुनै मानिससित हावालाई थाम्ने शक्ति छैन; त्यसरी नै मृत्युको दिनमाथि पनि कसैको शक्ति हुँदैन। जसरी युद्धको समयमा कसैले छुट्टी पाउँदैन; त्यसरी नै दुष्टताले दुष्टलाई छोड्दैन। सूर्यमुनि गरिने सबै कामलाई विचार गरेर हेर्दा मैले यी सबै देखेँ। यस्तो एक समय हुन्छ, अर्कोमाथि कठोर शासन गर्ने मानिसले आफ्नै हानि गर्छ। मैले दुष्ट मानिसहरू आदरपूर्वक गाडिएका पनि देखेँ—जो पवित्रस्थानबाट आउने-जाने गर्दथे, र तिनले खराबी गरेकै सहरमा प्रशंसा पाउँदथे; यो पनि अर्थहीन हो। जब अपराध कार्यको निम्ति तुरुन्तै दण्ड दिइँदैन, तब मानिसको मन दुष्कर्म गर्ने इच्छाले भरिन्छ। यद्यपि एक दुष्टले एक सय अपराध गरेर पनि धेरै दिनसम्म बाँचिरहला; तापनि म यो जान्दछु, परमेश्वरको भय मान्ने र उहाँप्रति श्रद्धा गर्ने मानिसलाई असल नै हुनेछ। तर दुष्टले परमेश्वरको डर नमान्ने भएकोले त्यसलाई असल हुनेछैन; र त्यसको आयु बेलुकीको लामो छायाजस्तो हुनेछैन। यसबाहेक पृथ्वीमा हुने अर्को अर्थहीन कुरा छ: अधर्मीले पाउनुपर्ने दण्ड धर्मीले पाउँदछ, र धर्मीले पाउनुपर्ने पुरस्कार अधर्मीले पाउँदछ; मैले भनेँ, यो पनि अर्थहीन छ। यसैले म जीवनमा आनन्द गर्ने सल्लाह दिँदछु, किनकि मानिसलाई सूर्यमुनि खानु, पिउनु र रमाइलो गर्नुभन्दा अरू उत्तम कुरा केही छैन। सूर्यमुनि परमेश्वरले जति दिनहरू मानिसलाई दिनुभएको छ, उसको त्यही परिश्रमलाई नै आनन्दले साथ दिनेछ। जब मैले आफ्नो बुद्धि जान्नमा र पृथ्वीमाथि दिनरात नसुती गरिने मानिसहरूका परिश्रम हेर्नमा मन लगाएँ, तब मैले परमेश्वरका सारा कार्यहरूलाई देखेँ। सूर्यमुनि के-के हुन्छन्, ती कसैले बुझ्न सक्दैन; तिनको खोजी गर्न जति नै प्रयास गरे तापनि मानिसले तिनको अर्थ पत्ता लगाउन सक्दैन। कुनै बुद्धिमान् मानिसले म जान्दछु भनी दाबी गरे तापनि त्यसले वास्तवमा त्यो बुझेकै हुँदैन।
उपदेशक 8:1-17 पवित्र बाइबल (NERV)
ज्ञानी मानिस जस्तो को छ? कसले वस्तुहरूको अर्थ लगाउनु सक्छ? ज्ञानले चिन्तित अनुहारलाई खुशीमा बदल्न सक्छ। म भन्छु, तिमीले सधैँ राजाको आज्ञा पालन गर्नुपर्छ। किनकि तिमीले परमेश्वरलाई त्यसो गर्ने वचन दिएका छौ। यस विषयमा चिन्तित नहोऊ। जब उहाँले तिमीलाई पठाउनु हुन्छ उहाँलाई छोडिदेऊ। मामला मन नपर्ने भए पनि ढिलो नगर, किनकि राजाले उसको इच्छानुसार आज्ञा गर्नुहुन्छ। आज्ञा दिनु राजाको अधिकार हो। अनि यसो गर, उसो गर भनेर उनलाई कसैले भन्न सक्दैन। राजाको आज्ञा पालन जसले गर्छ ऊ सुरक्षित रहन्छ। तर बुद्धिमानीले यसो गर्दा उचित समय जान्दछ, अनि उचित कुरो कहिले गर्ने त्यो पनि जान्दछ। त्यहाँ धेरै कष्टहरू भए तापनि मानिससित प्रत्येक कुरा गर्ने सही समय र सही मार्ग छ। उसलाई थाहा हुदैन भविष्यमा के हुने हो, किन कि भविष्यमा के हुने हो उसलाई कसैले भन्न सक्दैन। कसैले पनि हावालाई आज्ञा दिन अथवा नियन्त्रित गर्न सक्दैन, आफ्नो मृत्यु रोक्ने शक्ति कसैको छैन। युद्धको समयमा एउटा सिपाहीलाई आफ्नो ठाउँ छोडेर आफूले भनेको ठाँउमा जाने स्वतन्त्र हुँदैन। त्यसरी नै यदि कसैले पापहरू गर्छ भने त्यो पापले उसलाई रक्षा गर्न सक्तैन। मैले यी सब कुराहरू देखें। यस संसारमा घट्ने सब कुराको बारेमा मैले खुबै गम्भिरता पूर्वक सोचें र देखें कि मानिस अरूमाथि शासन गर्ने शक्ति पाउन सदा सङ्घर्ष गरिरहन्छन् र मानिसलाई कष्ट दिइरहन्छन्। मैले दुष्ट मानिसहरूको सजि-सजाउ र विशाल शवयात्रा देखें। देह दफन-क्रिया पछि घर फर्कन लागेका मलामीहरूले त्यस दुष्ट मानिसको गुणगान गरेको पनि सुनें। यस्तो त्यसै शहरमा हुनेगर्छ, जहाँ त्यस दुष्ट मानिसले धेरै किसिमको खराब कामहरू गरेको हुनछन्। त्यो पनि अर्थहीन नै हो। कहिले काहीं मानिसहरूले खराब काम गर्छन् त्यसको लागि उसलाई चाँडै दण्ड दिइँदैन। तिनले विस्तारै-विस्तारै दण्ड पाउँदै जान्छन्। त्यसैले गर्दा अरूहरू पनि खराब काम गर्न हिच्किचाउँदैनन्। एउटा पापीले सयौं पाप-कर्म गरोस् उसको आयु पनि लामै होस्। तर म यो जान्दछु, परमेश्वरको सम्मान गर्नु असल हो। खराब मानिसहरूले परमेश्वरको सम्मान गर्दैनन्। त्यसैले त्यस्ता मानिसहरूले वास्तवमा राम्रो कुराहरू पाउँदैनन्। त्यस्ता कुकर्मीहरू लामो समय सम्म बाँच्दैनन्। घाम अस्ताउने समयको छाँयाँ झैं लामो हुँदैन। यो धर्तीमा अर्को कुरो पनि छ जुन म ठिक ठान्दिनँ। दुष्ट मानिसलाई दुष्ट कुराहरूनै घट्नु पर्थ्यो अनि असल मानिसलाई असल कुरानै। तर कहिले काहीं असल मानिसलाई दुष्ट कुराहरू घट्छ, र दुष्ट मानिसलाई असल कुराहरू। यो गल्ती भएको जस्तो लाग्छ। यसैकारण मैले निश्चय गरें जीवनको आनन्द लिनु सबैभन्दा महत्वपूर्ण कुरो रहेछ। किनकि यस जीवनमा एउटा मानिसले सबभन्दा राम्रो काम गर्नसक्छ, त्यो हो खानु, पिउनु र जीवनको आनन्द लिनु। यसले कमसेकम मानिसलाई यस भूमि उसको जीवन कालमा परमेश्वरले गर्नु भनी जो कठीन काम दिनुभएको छ त्यसको आनन्द लिनामा सहायता मिल्छ। यस जीवनमा मानिसहरूले गरेका काम मैले ध्यान पूर्वक अध्यान गरें। मैले देखें मानिसहरू अति नै व्यस्त छन्। ती रात दिन काम गर्छन र प्राय सुत्दैनन् पनि। परमेश्वरले गरेका थुप्रै कामहरू पनि मैले देखें। अनि परमेश्वरले जति काम यस भुमिमा गर्नुभयो त्यो मानिसहरूले बुझ्न सक्दैनन्। तिनीहरूले बुझ्न जति कोशिश गरून् बुझ्दैनन् कुनै ज्ञानीले परमेश्वरको काम म बुझ्छु भने पनि त्यो साँच्चो होइन। ती सब कुरा कसैले बुझ्न सक्दैनन्।
उपदेशक 8:1-17 सरल नेपाली पवित्र बाइबल (सरल नेपाली)
बुद्धिमान् मानिसले मात्रै सबै कुराको साँचो अर्थ बुझ्दछ। बुद्धिले उसको अनुहार हँसिलो बनाउँदछ र त्यसको उदासिन अनुहार हटाउँदछ। राजाले यो आज्ञा गर्छन्, त्यो गर, कारण तिमीले परमेश्वरको सामु प्रतिज्ञा गरेका छौ। तिमी अप्ठ्यारोमा पर्नुभन्दा पहिल्यै राजाको सामुबाट गइहाल किनभने उनले जे मन पर्छ, त्यही गर्छन्। राजाले आफ्ना काम अख्तियारसाथ गर्छन् र उनले गरेका काममा कसैले सवाल-जवाफ गर्न सक्दैन। उनका आज्ञापालन गरुँञ्जेल तिमीलाई केही डर हुँदैन र बुद्धिमान् मानिसले काम गर्ने ठीक समय र तरिका जान्दछ। मानिसको कष्ट ऊमाथि गह्रौं भए पनि हरेक काम गर्ने ठीक समय र उचित तरिका हुन्छ, भविष्यमा के हुन्छ, हामी कसैले जान्दैनौं र कसैले हामीलाई त्यो बताइदिन पनि सक्दैन। कसैले आफूलाई मृत्युबाट बचाउन सक्दैन वा काललाई पछि सार्न सक्दैन। लडाइँ भएको बेला बिदा पाउँदैन न त दुष्ट्याइँ गर्नेहरू त्यसका पन्जाबाट उम्कन सक्दछ। यस संसारमा भइरहेका कामहरूमाथि विचार गर्दा मैले यी सबै देखें। संसारमा कति मानिसहरूका हातमा अधिकार हुन्छ र तिनीहरूका हातमा अरू मानिसहरूले कष्ट भोग गर्नुपर्दछ। अनि मैले दुष्ट मानिसहरू गाडिएका देखेको छु। तिनीहरू पवित्रस्थानमा आउने-जाने गर्दथे र जुन सहरमा तिनीहरूले दुष्ट काम गर्दथे, त्यही सहरमा तिनीहरूको प्रशंसा गरिन्थ्यो। यो पनि व्यर्थै रहेछ। मानिसहरू किन सजिलैसित अपराध गर्छन्? किनभने तिनीहरूले अपराधको दण्ड तुरुन्तै पाइहाल्दैनन्। सयकडौं अपराध गरेर पनि पापी बुढेस-कालसम्म बाँचिरहन्छ। मानिसहरूले के भन्छन्, म जान्दछु। तिनीहरू भन्दछन्, “परमेश्वरको आज्ञापालन गरे, सबै कुरा ठीक हुनेछन्, तर दुष्टहरूको भने भलो हुँदैन। तिनीहरूले परमेश्वरको आज्ञापालन गर्दैनन् र सानै उमेरमा मरिजान्छन्। तिनीहरूको जीवन छायाजस्तो छ।” संसारमा के भइरहेछ, सो हेर, कहिलेकहीँ दुष्टले पाउनुपर्ने दण्ड धर्मीले पाउँदछ र धर्मीका कामको इनाम दुष्टले पाउँदछ। म त भन्छु कि यो पनि व्यर्थ छ। यसकारण मलाई पक्का विश्वास भएको छ कि मानिसले सुख-चैन गर्नुपर्छ किनभने जीवनमा खानु, पिउनु र मोजमज्जा गर्नुबाहेक अरू असल कुरा केही छैन। परमेश्वरले मानिसलाई यस संसारमा दिनुभएको जीवनमा परिश्रम गर्दा उसले कम-से-कम त्यति त गर्न सक्छ। जहिले-जहिले बुद्धिमान् बन्ने र संसारमा के-के भइरहेका छन्, सो जान्ने चेष्टा गरें, मैले देखें कि रात-दिन जागा बसे पनि हामी परमेश्वरका काम कहिल्यै बुझ्न सक्दैनौं। मानिसले ज्यादै चेष्टा गरे पनि त्यो जान्न सक्दैन। बुद्धिमान्हरू “हामी जान्दछौं,” भन्लान् तर तिनीहरूले जानेका हुँदैनन्।