१ राजाहरू 21:1-29
१ राजाहरू 21:1-29 नेपाली नयाँ संशोधित संस्करण (NNRV)
केही समयपछि यिजरेली नाबोतको एउटा दाखबारीका सम्बन्धको एउटा घटना घट्यो। त्यो दाखबारी यिजरेलमा सामरियाका राजा आहाबको महलनेर थियो। आहाबले नाबोतलाई भने, “मलाई तिम्रो दाखबारी मेरो सागबारी बनाउन देऊ, किनभने त्यो मेरो राजमहलको छेउमा नै छ। त्यसको बदलीमा म तिमीलाई एउटा अर्को त्योभन्दा राम्रो दाखबारी दिनेछु, अथवा तिम्रो इच्छा भए त्यसको जति दाम लाग्छ म दिनेछु।” तर नाबोतले जवाफ दिए, “परमप्रभुले यस्तो हुन नदेऊन् कि मेरो पैतृक सम्पत्ति तपाईंलाई दिऊँ।” यसैले आहाब ठुस्स परी रिसाएर घर गए, किनभने यिजरेली नाबोतले भनेका थिए, “तपाईंलाई म आफ्नो पैतृक-सम्पत्ति दिनेछैनँ।” तिनी आफ्नो ओछ्यानमा ठुस्स परेर सुतिरहे र खान इन्कार गरे। तिनकी पत्नी ईजेबेल तिनीकहाँ आएर तिनलाई सोधिन्, “तपाईं किन यसरी ठुस्किनु भएको? तपाईं किन केही खानुहुन्न?” तिनले ईजेबेललाई भने, “मैले यिजरेली नाबोतलाई भने, ‘तिम्रो दाखबारी मलाई बेच, अथवा तिमीलाई मन लागे त्यसको सट्टामा अर्को दाखबारी म तिमीलाई दिनेछु’। तर त्यसले भन्यो, ‘म तपाईंलाई मेरो दाखबारी दिनेछैनँ’।” तिनकी पत्नी ईजेबेलले भनिन्, “इस्राएलमाथि राजा हुने तपाईं यसरी काम गर्नुहुन्छ? उठेर खानपान गर्नुहोस्। खुशी हुनुहोस्। यिजरेली नाबोतको दाखबारी म तपाईंलाई दिनेछु।” तब ईजेबेलले आहाबको नाउँमा चिट्ठीहरू लेखिन्, त्यसमा राजाको मोहोर लगाइन्, र नाबोतको सहरमा तिनीसँग बस्ने धर्म-गुरुहरू र भारदारहरूकहाँ पठाइन्। यी चिट्ठीहरूमा तिनले यसो भनेर लेखिन्: “उपवासको एक दिन घोषणा गर, र नाबोतलाई मानिसहरूका बीचमा इज्जतको स्थानमा बसाओ। तर दुई जना नीच मानिसलाई त्यसको विपरीत बसाएर त्यसले परमेश्वर र राजालाई सरापेको छ भनी प्रमाण गर्न लाओ। त्यसपछि त्यसलाई बाहिर लगेर ढुङ्गाले हानेर मार।” तब ईजेबेलले तिनीहरूलाई लेखेका चिट्ठीहरूमा आदेश दिएबमोजिम नाबोतको सहरमा बस्ने धर्म-गुरुहरू र भारदारहरूले गरे। तिनीहरूले उपवासको घोषणा गरे, र नाबोतलाई मानिसहरूका बीचमा इज्जतको स्थानमा बसाले। तब ती दुई नीच मानिस आएर तिनको विपरीत बसे, र परमेश्वर र राजालाई तिनले सरापेका छन् भनी मानिसहरूका सामुन्ने तिनलाई खुल्लमखुल्ला अभियोग लाए। यसकारण तिनीहरूले नाबोतलाई सहरबाहिर लगेर ढुङ्गाले हानेर मारे। तब तिनीहरूले ईजेबेललाई यो खबर पठाइदिए, “नाबोत ढुङ्गाले हानेर मारियो।” नाबोत ढुङ्गाले हानेर मारिए भन्ने कुरा ईजेबेलले सुन्ने बित्तिकै तिनले आहाबलाई भनिन्, “उठेर यिजरेली नाबोतले तपाईंलाई बेच्न इन्कार गरेको दाखबारी दखल गर्नुहोस्। त्यो अब जीवित छैन, तर मर्यो।” नाबोत मर्यो भनी जब आहाबले सुने तब तिनी उठेर नाबोतको दाखबारी दखल गर्न गए। तब परमप्रभुको यो वचन तिश्बी एलियाकहाँ आयो: “सामरियामा शासन गर्ने इस्राएलको राजा आहाबलाई भेट गर्न तल जा। नाबोतको दाखबारीमा अधिकार गर्न त्यो त्यहाँ गएको छ। त्यसलाई भन्, ‘परमप्रभु यसो भन्नुहुन्छ: के तैंले एक जना मानिसको हत्या गरेर त्यसको सम्पत्ति कब्जा गरेको छैनस् र?’ तब त्यसलाई भन्, ‘परमप्रभु यसो भन्नुहुन्छ: नाबोतको रगत कुकुरहरूले चाटेकै ठाउँमा तेरो रगत पनि कुकुरहरूले चाट्नेछन्— हो, तेरै रगत’!” आहाबले एलियालाई भने, “ए मेरो शत्रु, तैंले मलाई फेला पारिस् त?” तिनले जवाफ दिए, “हो, मैले तँलाई फेला पारें, किनभने तैंले परमप्रभुको दृष्टिमा जे कुरो खराब थियो त्यो गर्न आफैलाई बेचिस्। ‘अब म तँमाथि सर्वनाश ल्याइरहेछु। म तेरो साख-सन्तानलाई भस्म पार्नेछु र इस्राएलमा आहाबका घरानाको हरेक पुरुषलाई नाश गर्नेछु— कमारा होस्, कि फुक्का होस्। तैंले मलाई रीस उठाएको र इस्राएललाई पाप गर्न लगाएको कारण म तेरो घरानालाई नबातको छोरा यारोबाम र अहियाहको छोरो बाशालाई गरेझैँ गर्नेछु। “ईजेबेलको विषयमा चाहिँ परमप्रभु भन्नुहुन्छ: “यिजरेलको पर्खालनेर ईजेबेललाई कुकुरहरूले खानेछन्।’ “आहाबको घरानाका सहरमा मर्नेहरूलाई चाहिँ कुकुरहरूले खानेछन्, र वनमा मर्नेहरूलाई आकाशका पक्षीहरूले खानेछन्।” आफ्नी पत्नी ईजेबेलले उक्साएकीले गर्दा परमप्रभुको दृष्टिमा खराब काम गर्नलाई आफूलाई बेच्ने आहाबझैँ कुनै मानिस कहिल्यै भएन। झूटा देवताहरूलाई पछ्याएर इस्राएलको सामु परमप्रभुले धपाउनुभएका एमोरीहरूले जस्तै तिनले सबैभन्दा घृणित व्यवहार गरे। जब आहाबले यी कुरा सुने, तब तिनले आफ्ना लुगा च्याते, भाङ्ग्रा ओढ़े, र उपवास बसे। तिनी भाङ्ग्रा लाएरै सुते, र विनम्र भएर हिँड़े। तब परमप्रभुको यो वचन तिश्बी एलियाकहाँ आयो: “आहाबले मेरो सामुन्ने आफूलाई दीन तुल्याएको के तैंले ध्यान दिइस्? त्यसले आफूलाई दीन तुल्याएकोले गर्दा म त्यसको समयमा यो सर्वनाश ल्याउनेछैनँ, तर त्यसको छोराको पालोमा त्यसको घरानामाथि त्यो ल्याउनेछु।”
१ राजाहरू 21:1-29 पवित्र बाइबल, नेपाली समकालीन संस्करण (NCV)
केही समय बितेपछि यिजरेली नाबोतको दाखबारीको विषयलाई लिएर एउटा घटना घट्यो। त्यो दाखबारी यिजरेलमा सामरियाका राजा आहाबको महलको छेउमा थियो। आहाबले नाबोतलाई भने, “तिम्रो दाखबारी मेरो दरबारको छेउमा भएकोले त्यो मलाई मेरो करेसाबारी बनाउनलाई देऊ। त्यसको सट्टामा म तिमीलाई अझ उत्तम दाखबारी दिनेछु, अथवा यदि तिमी चाहन्छौ भने त्यसको जति मूल्य पर्छ, सो म तिर्नेछु।” तर नाबोतले जवाफ दिए, “आफ्ना पुर्खाहरूको पैतृक सम्पत्ति तपाईंलाई दिन सक्दिनँ। याहवेहले यसो हुन नदेऊन्।” यिजरेली नाबोतले “म आफ्ना पुर्खाहरूको पैतृक सम्पत्ति तपाईंलाई दिनेछैनँ” भनेको सुनेर आहाब उदास र क्रोधित भएर घर गए। तिनी खिन्न भई आफ्नो ओछ्यानमा ढल्किरहे, र केही पनि खाएनन्। तिनकी पत्नी ईजेबेलले भित्र आएर तिनलाई सोधिन्, “तपाईं किन उदास हुनुहुन्छ? तपाईं किन केही खानुहुन्न?” तिनले उनलाई जवाफ दिए, “किनकि मैले यिजरेली नाबोतलाई भनेँ, ‘मलाई तिम्रो दाखबारी बेच, अथवा यदि तिमी चाहन्छौ भने त्यसको सट्टामा म अर्को दाखबारी दिनेछु।’ तर त्यसले भन्यो, ‘म तपाईंलाई मेरो दाखबारी दिन्नँ।’ ” तिनकी पत्नी ईजेबेलले भनिन्, “के तपाईंले इस्राएलमा यसरी नै राजा भएर काम गर्नुहुन्छ? उठेर खानुहोस्। प्रसन्न रहनुहोस्। म तपाईंलाई यिजरेली नाबोतको दाखबारी दिलाउनेछु।” यसकारण उनले आहाबको नाममा चिट्ठीहरू लेखिन्, र त्यसमा मोहर लगाइन्; अनि ती चिट्ठीहरू नाबोतको सहरमा तिनीसित बस्ने प्रधानहरू र भारदारहरूकहाँ पठाइन्। ती चिट्ठीहरूमा तिनले यसरी लेखिन्: “उपवासको एक दिन घोषणा गर्नू, र नाबोतलाई मानिसहरूका बीचमा प्रमुख स्थानमा राख्नू। तर त्यसको सामु दुई जना दुष्ट व्यक्तिहरूलाई बसाउनू। अनि त्यसले परमेश्वर र राजा दुवैलाई सरापेको छ भनी तिनीहरूलाई साक्षी दिन लगाउनू। त्यसपछि त्यसलाई बाहिर लगेर ढुङ्गाले हानेर मार्नू।” यसकारण नाबोतको सहरमा बस्ने ती प्रधानहरू र भारदारहरूले ईजेबेलले तिनीहरूलाई लेखेका चिट्ठीहरूमा हुकुम दिएअनुसार गरे। तिनीहरूले उपवासको दिन घोषणा गरे; अनि नाबोतलाई मानिसहरूका बीचमा प्रमुख स्थानमा बसाए। तब दुई नीच व्यक्तिहरू आएर त्यसका सामु बसे; अनि “नाबोतले परमेश्वर र राजा दुवैलाई सरापेको छ” भनेर नाबोतको विरुद्धमा अभियोग लगाए। यसकारण तिनीहरूले नाबोतलाई सहरबाहिर लगेर ढुङ्गाले हानेर मारे। तब तिनीहरूले ईजेबेलकहाँ यसो भनी खबर पठाइदिए, “नाबोतलाई ढुङ्गाले हानेर मारियो।” नाबोतलाई ढुङ्गाले हानेर मारियो भन्ने ईजेबेलले सुन्नेबित्तिकै तिनले आहाबलाई भनिन्, “उठ्नुहोस् र यिजरेली नाबोतले तपाईंलाई बेच्न इन्कार गरेको त्यसको दाखबारीमाथि अधिकार गर्नुहोस्। ऊ अब जीवित छैन।” जब आहाबले नाबोत मरेको सुने, तब तिनी उठेर यिजरेली नाबोतको दाखबारीमाथि अधिकार गर्न गए। तब याहवेहको वचन तिश्बी एलियाकहाँ आयो: “सामरियामा राज्य गर्ने इस्राएलका राजा आहाबकहाँ जानू। त्यो अहिले नाबोतको दाखबारीमाथि अधिकार गर्नलाई त्यहीँ गएको छ। त्यसलाई भन्नू, ‘याहवेह यसो भन्नुहुन्छ: के तँलाई नाबोतको हत्या गरेर पुगेन र त्यसको सम्पत्ति पनि खोसिस्?’ त्यसपछि त्यसलाई भन्नू, ‘याहवेह यसो भन्नुहुन्छ: जहाँ कुकुरहरूले नाबोतको रगत चाटेका थिए, त्यही ठाउँमा तेरो पनि रगत कुकुरहरूले चाट्नेछन्!’ ” आहाबले एलियालाई भने, “ए मेरो शत्रु, के तैँले मलाई भेट्टाइस्?” तिनले जवाफ दिए, “मैले तपाईंलाई भेट्टाएँ; किनकि याहवेहको दृष्टिमा दुष्टता गर्नलाई तपाईंले आफैँलाई बेच्नुभयो। तिनले भने, ‘अब म तपाईंमाथि विपत्ति ल्याउनेछु। म तपाईंका सन्तानहरूलाई भस्म पार्नेछु र कमारा होस् कि फुक्का, आहाबका प्रत्येक पुरुषलाई नाश गर्नेछु। म तपाईंका घरानालाई नबातका छोरा यारोबाम र बाशाका छोरा अहीयाहको जस्तै बनाउनेछु। किनकि तपाईंले मलाई रिस उठाउनुभयो र इस्राएललाई पाप गर्न लगाउनुभयो।’ “ईजेबेलको विषयमा पनि याहवेह भन्नुहुन्छ: ‘यिजरेलको पर्खालको छेउमा ईजेबेललाई कुकुरहरूले खानेछन्।’ “आहाबका जति जना सहरमा मर्छन्, तिनीहरूलाई कुकुरहरूले खानेछन्, र गाउँमा मर्नेहरूलाई आकाशका पक्षीहरूले खानेछन्।” (आहाबजस्तो आफ्नी पत्नी ईजेबेलद्वारा उक्साइएर याहवेहको दृष्टिमा दुष्टता गर्न आफैँलाई बेच्ने अर्को मानिस कहिल्यै कोही थिएन। एमोरीहरूलेझैँ आहाबले मूर्तिहरूको पछि लागेर तिनले अति नै नीच काम गरे। ती एमोरीहरूलाई याहवेहले इस्राएलीहरूका सामुबाट धपाउनुभएको थियो।) यो कुरा सुनेपछि आहाबले आफ्ना वस्त्र च्याते, भाङ्ग्रा लगाए, र उपवास बसे। तिनी भाङ्ग्रा लगाएरै सुते, र उदास भई हिँडे। तब याहवेहको वचन तिश्बी एलियाकहाँ आयो, “आहाबले आफूलाई मेरो सामु विनम्र तुल्याएको के तैँले ध्यान दिइस्? त्यसले आफूलाई विनम्र तुल्याएकोले म त्यसको समयमा यी विपत्ति ल्याउनेछैनँ, तर त्यसको छोराको समयमा त्यसको घरानामाथि त्यो ल्याउनेछु।”
१ राजाहरू 21:1-29 पवित्र बाइबल (NERV)
राजा आहाबको महल सामरिया शहरमा थियो। महलको छेवैमा दाखबारी थियो। नाबोत नाउँ भएको मानिस यस बारीको मालिक थियो। उ यिज्रेलबाट आएको थियो। एक दिन आहाबले नाबोतलाई भने, “तिम्रो दाखबारी मलाई देऊ। म यसलाई सब्जीको बगैंचा बनाउन चाहन्छु। तिम्रो बारी मेरो महलको छेऊमा छ। म यसको बदलीमा राम्रो दाखबारी दिनेछु। अथवा, यदि तिमी चाहन्छौ भने यसको दाम रूपियाँ दिनेछु।” नाबोतले उत्तर दिए, “परमप्रभुले यस्तो हुन रोकुन् म यसो गर्नेछु। म मेरो भूमि तपाईंलाई दिने छैन किनभने यो मेरो पिता-पुर्खाको सम्पत्ति हो।” यसकारण आहाब घर फर्किए। उनी नाबोतसित रिसाएका थिए अनि उदास थिए। यिज्रेलको मानिसले भनेको कुरा उनलाई मन परेनन्। (नाबोतले भनेका थिए, “म मेरो परिवारको जग्गा दिने छैन्।”) आहाब आफ्नो ओछ्यानमा पल्टिएका थिए। उनले आफ्नो मुख अर्कोतिर पारे अनि केही नखाने भए। आहाबकी पत्नी ईजेबेल उनी समक्ष गइन्। ईजेबेलले उनलाई भनिन्, “तिमी किन उदास छौ? तिमीले किन खान मानेनौ?” आहाबले उत्तर दिए, “यिज्रेलबाट आएको मानिस नाबोतलाई मैले उसको बारी दिनु भनी बिन्ती गरें। उसलाई मैले भने, म उसलाई भनेको दाम दिनेछु। अथवा उसले चाहेको खण्डमा उसलाई म अर्को बारी दिनेछु। तर नाबोतले बारी मलाई दिन मानेन।” ईजेबेलले भनिन, “तर तिमी इस्राएलका राजा हौ! ओछ्यानबाट उठ। केही खाऊ अनि तिमीलाई राम्रो लाग्ने छ। नाबोतको बारी म तिमीलाई उपलब्ध गराउने छु।” तब ईजेबेलले केही पत्रहरू लेखिन्। उनले पत्रमा आहाबको नाउँमा सही गरिन्। उनले पत्रहरू बन्द गर्नका लागि आहाबको मोहर प्रयोगगरिन्। त्यसपछि उनले अगुवाहरू र विशेष मानिसहरूलाई पत्र पठाइन् जो नाबोत बसेकै शहरमा बस्ने गर्दथे। पत्र यस्तो लेखिएको थियो। “घोषणा गर एउटा यस्तो हुनेछ जब मानिसहरूले केही खाने छैनन्। तब शहरका सबै मानिसहरूलाई एउटा सभामा बोलाऊ। सभामा नबोतलाई मानिसहरूको अघि इज्जतको स्थान देऊ। केही यस्ता मानिसहरू खोज जो नाबोतको लागि असत्य बोल्नेछन्। ती मानिसहरूले भन्ने छन्, तिनीहरूले नाबोतले राजा र परमेश्वरको विरोधमा बोलेको सुनेका छन्। तब नाबोतलाई शहरदेखि बाहिर निकाल अनि उसलाई ढुङ्गाले हिर्काएर मार।” यसकारण बूढा-प्रधानहरू अनि मुख्य मानिसहरूले ईजेबेलले तिनको पत्रमा बताए जस्तैं गरे। अगुवाहरूले घोषणा गरे, एक दिन यस्तो हुनेछ जब सबै मानिसहरूले केही खाने छैनन्। त्यस दिन तिनीहरूले सबै मानिसहरूलाई एउटा सभामा बोलाए। तिनीहरूले नाबोतलाई मानिसहरूको अघि विशेष स्थानमा राखे। तब दुइ जना बेइमान मानिसहरूले जनगणलाई भने, तिनीहरूले नाबोतलाई परमेश्वर र राजाको विरोधमा बोलेको सुनेका थिए। यसकारण मानिसहरूले नाबेतलाई शहर बाहिर लगे। तब तिनीहरूले उसलाई ढुङ्गाले मारे। तिनीहरूले ईजेबेललाई एउटा खबर पठाए। खबर थियोः “नाबोत ढुङ्गाले हानेर मारियो।” जब ईजेबेलले यो सुनिन्, तिनले आहाबलाई भनिन्, “यिज्रेलीबाटका मानिस नाबोत जसले तपाईंलाई उसको भूमि बेच्न इन्कार गरेका थिए उ मर्यो। अब तपाईं जानु सक्नुहुन्छ अनि तपाईंले चाहेको दाखबारी अधिकार लिनु सक्नुहुन्छ।” जब आहाबले भनेको नाबोत मर्यो। सुन्यो ऊ नाबोतको दाखबरीम गयो जुन दाखबारी यिज्रेलीबाट पाएको थियो अनि त्यसको मालिक बनियो। त्यस समयमा परमप्रभुले एलियासँग बोल्नु भयो। (एलिया तिश्बीका अगमवक्ता थिए।) “इस्राएलको राजा आहाब कहाँ जाऊ। उनी नाबोतको दाखबारीमा हुनेछन्। उसले त्यहाँ बारीको आफ्नो अधिकार लिइरहेको हुनेछ। आहाबलाई भन, म परमप्रभु उसलाई भन्छु, ‘आहाब! तिमीले नाबोत नाउँ भएको मानिसलाई मार्यौ। अहिले तिमी उसको भूमि लिइरहेका छौ। यसकारण म तिमीलाई भन्दैछु! त्यही ठाउँमा तिमी पनि मर्ने छौ जहाँ नाबोत मरे। त्यही ठाउँमा कुकुरहरूले जसरी नाबोतको रगत चाटेका थिए, त्यसरी नै तिम्रो रगत पनि चाट्ने छन्।’” यसकारण एलिया आहाब भए कहाँ गए। आहाबले एलियालाई देखे र भने, “मेरा शत्रु! तिमीले फेरि मलाई भेट्यौ।” एलियाले उत्तर दिए, “हो, मैले फेरि तपाईंलाई भेटाएको छु। तपाईंले तपाईंको सम्पूर्ण जीवन परमप्रभुको विरूद्ध पापहरू गरेर विताउनु भयो। यसकारण परमप्रभुले तिमीलाई भन्नुभएको छ, ‘म तिमीलाई नष्ट पार्ने छु। म तिम्रो परिवारको पुरूष सदस्य सबैलाई नष्ट गर्ने छु, चाहे तिनीहरू तपाईंका आफान्ताहरू हुन अथवा तपाईंका दासहरू। म तिम्रो परिवारलाई नबातको छोरा यारोबामको परिवार जस्तैं अनि अहियाका छोरा बाशाको परिवार जस्तैं बनाउनेछु। म तिमीलाई यस्तो गर्नेछु किनभने तिमीले मलाई रीस उठाएकाछौ। तिमीले इस्राएलका मानिसहरूलाई पाप गर्न लगायौ।’ अनि ईजेबेलको विषयमा परमप्रभुले यसो भन्नुभयो, ‘कुकुरहरूले यिज्रेलको किल्लाको घेरा-भित्तानेर ईजेबेललाई खानेछ।’ अनि परमप्रभुले यस्तो पनि भन्नुभएको छ, ‘तिम्रा परिवारका सदस्यहरूमा कोही शहरमा मरे उसको लाश कुकुरहरूले खानेछन्। यदि कोही खेतमा मरे चरा-चुरूङ्गीले उसको लाश खानेछ।’” तिम्रो परिवारमा कुनै पनि मानिस मर्दा त्यसलाई कुकुरले खाने छ। कोही मानिस चऊरमा मर्दा त्यसलाई चराहरूले खानेछन्। आहाबले बेकामे मूर्तिहरू पूजेर नराम्रो पाप गरे। यो आम्मोरीहरूले गरेकै व्यवहार हो। यसर्थ परमप्रभुले तिनीहरूबाट भूमि लिए अनि यसलाई इस्राएलका मानिसहरूलाई दिए। जब एलियाले उसको भाषण शेष गरे, आहाबले उसको खिन्नता प्रगट गर्नका निम्ति आफ्नो वस्त्रहरू च्याते। तब उनले विशेष शोकको लुगा लगाए। उसले उपबास गरे अनि ती विशेष लुगाहरूमा सुते। आहाब साँच्चै साह्रै खिन्न अनि उदास थिए। परमप्रभुले अगमवक्ता जो तिस्बीबाट आएका थिए एलियालाई भन्नुभयो, “के तिमी देख्छौ, आहाब मेरो सामु कति विनम्र भएको छ। किनभने उसले आफैंलाई मेरो अघि नम्र बनाएको हुनाले, उसको जीवन कालमा ऊ माथि कष्ट ल्याउँदिन। उसको छोरा राजा नहुन्जेलसम्म म पर्खिने छु। तब आहाबको परिवारमा म कष्ट ल्याउनेछु।”
१ राजाहरू 21:1-29 सरल नेपाली पवित्र बाइबल (सरल नेपाली)
यिजरेलमा आहाब राजाको महलको छेउमा एक जना नाबोत नाम गरेको मानिसको दाखबारी थियो। एक दिन आहाबले नाबोतलाई भने, “मलाई तिम्रो दाखबारी देऊ। त्यो मेरो महलको छेउमा छ र म त्यहाँ सागसब्जी लाउनेछु। त्यसको सट्टामा म तिमीलाई अझ असल एउटा दाखबारी दिनेछु अथवा तिमी माग्छौ भने म त्यसको उचित दाम दिनेछु।” “यो दाखबारी मैले पिता-पुर्खाबाट पाएको मेरो पैतृक-सम्पत्ति हो र तपाईंलाई दिन सक्दिनँ। परमप्रभुले त्यसो हुन पनि नदेऊन्!” नाबोतले जवाफ दिए। नाबोतले भनेको कुरा सुनेर उदास र क्रोधित भई आहाब घर गए। उनी भित्तापट्टि मुख फर्काएर ओछ्यानमा लडिबसे र केही खाएनन्। उनकी स्वास्नी ईजेबेलले गएर सोधिन्, “किन उदास हुनुहुन्छ। किन केही कुरा खानुहुन्न?” उनले उत्तर दिए, “नाबोतको कुरा सुनेर नि! मैले त्यसको दाखबारी किन्ने कुरा गरें अथवा त्यसले इच्छा गरे, त्यसको सट्टामा अर्को एउटा दाखबारी दिन्छु भनें तर त्यसले दाखबारी बेच्न नै इन्कार गर्यो!” “तपाईं राजा हुनुहुन्छ, हो कि होइन?” ईजेबेलले उत्तर दिइन्, “ओछ्यानबाट उठ्नुहोस्, खुसी हुनुहोस् र भोजन गर्नुहोस्। म नाबोतको दाखबारी तपाईंलाई दिलाउनेछु!” त्यसपछि तिनले केही चिठीहरू लेखेर आहाबका नाममा सही गरिन्, उनकै सिल-मोहोर लगाइन् र यिजरेलका मुख्य-मुख्य मानिस र अधिकृतहरूकहाँ पठाइन्। चिठीमा यस्तो लेखिएको थियो, “एउटा उपवास राख्ने दिन घोषणा गर, मानिसहरू सबैलाई भेला गर र मान गरेर नाबोतलाई आसनमा बस्न लाऊ। दुई जना खराब मानिसहरू पनि ल्याएर बस्न लगाओ। नाबोतले राजा र परमेश्वरलाई सरापे भनी उनकै सामुन्ने उनलाई ती दुईले दोष लगाऊन्। त्यसपछि उनलाई सहरबाहिर लगी ढुङ्गाले हानेर मार।” ईजेबेलको आदेशअनुसार यिजरेलका मुख्य मानिस र भारदारहरूले गरे। तिनीहरूले एउटा उपवासको दिन घोषणा गरे, सबै मानिसहरूलाई एकसाथ भेला गरे र नाबोतलाई मानको आसनमा राखे। दुई जना निच मानिसहरूले जनसाधारणको अघि उनीहरूले राजा र परमेश्वरलाई सरापे भनी दोष लगाए अनि उनलाई सहरबाहिर लगी ढुङ्गाले हानेर मारे। त्यसपछि ईजेबेललाई यस्तो खबर पठाए, “नाबोत मारियो।” त्यो खबर पाउनेबित्तिकै ईजेबेलले आहाबलाई भनिन्, “नाबोत मर्यो। अब गएर त्यसले बेच्न राजी नभएको दाखबारी लिनुहोस्।” आहाब झट्टै दाखबारी अधिकार गर्न गए। तब परमप्रभुले तिश्बीका अगमवक्ता एलियालाई भन्नुभयो, “सामरियाका आहाब राजाकहाँ जा। त्यसलाई नाबोतको दाखबारीमा भेट्। त्यसले दाखबारी आफ्नो अधिकारमा लिन आँटेको छ। म परमप्रभु त्यसलाई यसो भन्दै छु भनी सुनाइदे ‘नाबोतको हत्या गरेर अब त्यसको जमिन पनि लिन खोज्दै छस्? नाबोतको रगत जुन-जुन ठाउँमा कुकुरहरूले चाटेका छन्, त्यस-त्यस ठाउँमा तेरो रगत पनि कुकुरहरूले चाट्नेछन्।” एलियालाई देखेर आहाबले भने, “ए मेरो शत्रु, तिमीले मलाई भेट्टाइहाल्यौ नि?” एलियाले उत्तर दिए, “हो, भेट्टाएँ। परमप्रभुको दृष्टिमा जे कुरा खराब छन्, त्यही कुराहरू गर्न तपाईंले आफैंलाई बेचिसक्नुभएको छ। यसकारण परमप्रभुले तपाईंलाई भन्नुहुन्छ ‘म तँमाथि सर्वनाश ल्याउनेछु र तेरा परिवारका सबै पुरुषहरू कमारा वा फुक्का होस्, सबैलाई मार्नेछु। तेरो परिवारको गति नबातको छोरो यारोबाम राजा र अहियाहको छोरो बाशा राजाका परिवारको गतिजस्तै हुनेछ किनभने इस्राएललाई पाप गर्न लाएर तैँले मेरो रिस जगाएको छस्।’ अनि ईजेबेलका बारेमा परमप्रभु भन्नुहुन्छ, ‘त्यसको शरीर कुकुरहरूले यिजरेल सहरमा खानेछन्।’ सहरमा मर्ने तपाईंका कुटुम्बहरू कुकुरको आहार बन्नेछन् र सहरबाहिर मर्नेहरूचाहिँ गिद्धको आहार हुनेछन्।” (परमप्रभुको दृष्टिमा खराब काम गर्न आहाबले झैँ अरू कसैले आफैंलाई पूर्णरूपले बेचेका थिएनन्। आफ्नी स्वास्नी ईजेबेलको ढिपीले उनले त्यसो गरेका थिए। एमोरीहरूले झैँ मूर्तिपूजा गरेर उनले सबैभन्दा घिनलाग्दो पाप गरे। इस्राएलका मानिसहरू विजयी गर्दै अघि बढ्दा परमप्रभुले ती एमोरीहरूलाई त्यस देशबाट धपाउनुभएको थियो।) एलियाले बोलिसकेपछि आहाबले आफ्ना वस्त्र च्याते र ती फुकालेर भाङ्ग्रा लाए। उनले खान छोडे, भाङ्ग्रा लाएरै सुते अनि उदास र निराश भएर हिँडडुल गर्न थाले। परमप्रभुले एलिया अगमवक्तालाई भन्नुभयो, “आहाबले कसरी आफैंलाई मेरो सामु दीन तुल्याएको छ, तैँले देखिस्? त्यसले त्यस्तो गरेको कारणले म त्यसको जीवनकालमा त्यसमाथि विनाश ल्याउनेछैनँ। त्यसका छोराका जीवनमा म आहाबका परिवारमा विनाश ल्याउनेछु।”