प्रस्‍थान 1:6-21

रहँदा-बस्‍दा योसेफ तिनका दाजुभाइहरू र त्‍यस पिँढीका सबै मरे। तर तिनका इस्राएली सन्‍तानहरूका धेरै बालबच्‍चाहरू भए। तिनीहरू असङ्‍ख्य अनि अति शक्तिशाली भए। सारा मिश्र इस्राएलीहरूले भरियो। तब मिश्रमा योसेफको बारेमा केही नजान्‍ने एउटा नयाँ राजाले राज्‍य गर्न थाले। तिनले आफ्‍नो प्रजालाई भने, “यी इस्राएलीहरू यति धेरै शक्तिशाली भएका छन् कि अब हामीलाई डर भयो। कतै लडाइँ भइगयो भने तिनीहरू हाम्रा शत्रुहरूपट्टि लागेर हाम्रा विरुद्धमा लड्लान् र यो देशबाट भागेर जालान्। केही उपाय गरेर हामीले तिनीहरूको सङ्‍ख्‍या अझ बढ्‍नबाट रोक्‍नुपर्छ।” यसैकारण मिश्रीहरूले तिनीहरूमाथि निष्‍ठुरी मानिसहरू खटाए, जसले तिनीहरूलाई कठोर र गाह्रो काम लगाएर तिनीहरूको मनलाई मार्ने काम गर्थे। राजकीय सर-सामान भण्‍डारको लागि इस्राएलीहरूले पिताम र रामसेस सहरहरू बनाए। तर मिश्रीहरूले जति-जति इस्राएलीहरूलाई थिचोमिचो गरे, उति-उति तिनीहरूको सङ्‍ख्‍या बढ्यो र तिनीहरू देशमा झन्-झन् फैलँदै गए। मिश्रीहरू तिनीहरूसित डराउन थाले, निष्‍ठुरतासँग कमाराको काममा पेलेर इस्राएलीहरूको जीवन कष्‍टमय पारिदिए। घर निर्माण गर्ने काम र इँटाको काम अनि खेतको काममा तिनीहरूलाई मिश्रीहरूले जोत्‍दथे र केही दया गर्दैनथे। तब मिश्रका राजाले हिब्रू स्‍त्रीहरूलाई स्‍याहार्ने शिप्रा र पूआ नाम गरेका दुई सुँडेनीहरूसित कुरा गरे। उनले तिनीहरूलाई भने, “जब हिब्रू स्‍त्रीहरूले बच्‍चाहरू जन्‍माउँदा तिनीहरूलाई मद्दत गर्न तिमीहरू जान्‍छौ, तब छोरो जन्‍मियो भने त्‍यसलाई मारिदिइहाल्‍नू, छोरी जन्‍मियो भने जिउँदै छोडिदिनू।” तर ती सुँडेनीहरूले परमेश्‍वरको डर मान्‍थे र राजाको आज्ञा मानेनन्। तिनीहरूले छोराहरूलाई पनि जिउँदै छोडिदिए। यसकारण राजाले ती दुई सुँडेनीहरूलाई बोलाएर सोधे, “तिमीहरूले के गर्दै छौ? किन छोराहरू पनि जिउँदै छोड्दै छौ?” तिनीहरूले उत्तर दिए, “हिब्रू स्‍त्रीहरू मिश्री स्‍त्रीहरूजस्‍ता छैनन्; तिनीहरूले सजिलै बच्‍चा जन्‍माउँछन्, हामी पुग्‍नुभन्दा अघि नै तिनीहरूले बच्‍चाहरू जन्‍माइसक्‍छन्।” ती सुँडेनीहरूले परमेश्‍वरको भय मानेका हुनाले उहाँले तिनीहरूको कल्‍याण गर्नुभयो र तिनीहरूलाई सन्‍तान दिनुभयो। इस्राएलीहरू बढ्दै र अझै शक्तिशाली हुँदैगए।