Марк 7
7
Инсанды не зат арам этеди?
1Бир кере Ерусалимнен парисейлер мен дин аьлимлерининъ бирерлери келдилер, Исадынъ тоьгерегинде йыйылдылар. 2Сонда олар, Исадынъ сокталарынынъ кайбирлери ювылмаган, сол себепли арам болган коллары ман ас ишетаганларын коьрип, бетледилер. 3А ювытлар, боьтен де парисейлер, бурынгылардынъ аьдетлерине коьре, ярастырылган кепте кол ювмай, аска олтырмаслар. 4Олар базардан келгеннен сонъ, ювынмай, ас ишпейдилер. Олардынъ тостакайларды, шоьлмеклерди, казанларды, орынларды ювмага керекли деп саналган баска коьп туьрли аьдетлери де бар.
5Сонынъ уьшин парисейлер эм дин аьлимлери Исадан: «Сенинъ сокталарынъ бурынгылардынъ аьдетлерин неге тутпайдылар? Олар, колларын ювмай, неге ас ишедилер?» – деп сорадылар.
6Иса оларга булай яваплады: «Ешая пайхамбар сизинъ, экиюзлилердинъ, акында туьз соьзин айткан. Ол язганша: „Бу халк Мени тиллерининъ ушы ман оьрметлейди, а олардынъ юреклери Меннен алыста. 7Олардынъ Мага табынувлары маьнесиз; окувлары – аьдем буйырыклары“. 8Сиз Алладынъ парызын таслагансыз эм тек аьдем аьдетлерин тутасыз. Казанларды, тостакайларды ювасыз эм сосындай коьп затлар да этесиз».
9Сонъ Иса: «Оьз аьдетлеринъизди тутар уьшин Алладынъ парызын кылыплы бузып билесиз. 10Муса: „Атанъ ман ананъды оьрметле“, „Атасы ман анасына яман соьйлеген оьлтирилмеге тийисли“, – деп, буйырган. 11Сиз болсанъыз, эгер аьдем ата-анасына: „Меннен алаякларынъыздынъ баьриси курман – Аллага берилген“, – деп айтса, тувра этеди, дейсиз. 12Оннан сонъ сиз ога ата-анасына бир зат та этпеге ызын бермейсиз. 13Соьйтип сиз Алла соьзин оьзинъиздинъ аьдетинъиз бен куватсыз этесиз, сондай коьп затлар да этесиз», – деп косты.
14Иса тагы да, халкты оьз янына шакырып, айтты: «Барынъыз, тынъланъыз да анъламага куьресинъиз. 15Аьдемнинъ тысыннан ишине кирген эш бир зат та оны арам эталмаяк. Аьдемди эне сол онынъ ишиннен шыгатаган зат арам этеди. 16Тынълаяк болган тынъласын!»
17Иса халктан кетип уьйге киргенде, сокталары, Оннан бу таварых пан неди айтпага суьйгенин, анълатпага тиледилер. 18Иса оларга булай деди: «Аьше, сиз де бир зат та анъламадынъызба? Эслемединъизбе? Аьдемнинъ авызыннан кирген эш бир зат та оны арам эталмайды. 19Ол аьдемнинъ юрегине кирмей, асказанына кирип, сонъ аякйолга оьтип кетеди». Иса бу соьзлер мен баьри аслардынъ алал болганын айтты.
20Иса: «Аьдемди эне сол онынъ ишиннен шыгатаганлар арам этедилер», – деп косты. 21-22«Неге десе яман ойлар, зиналык, каьхпелик, кырсызлык, аьдем оьлтируьв, сыклык, огырсызлык, кылып, аьдепсизлик, куьнлев, яманлав, коькиреклик, акылсызлык аьдемнинъ ишиннен, юрегиннен шыгадылар. 23Бу яман затлардынъ баьриси де аьдемнинъ ишиннен шыгып, оны арам этедилер».
Сирия-Финикияшы хатыннынъ иманы
24Иса оннан шыгып, Тирдинъ эм Сидондынъ тоьгерегиндеги якларга йолланды. Ол бир уьйге кирди, ким де болсын бирев Онынъ келгени акында билгенин суьймеди, ама Ол оны ясыралмады. 25Исадынъ келгенин кызын кара йин соккан бир хатын билди. Ол келди де Исадынъ аягына йыгылды. 26Бу хатын ювыт тувыл эди, асылы Сирия-Финикиядан эди. Ол Исадан кызыннан йинди кувып шыгарувын тиледи.
27Иса ога: «Кой, бас деп, балалар тойсынлар, оьтпекти балалардан алып, ийтлерге аткан ийги тувылды да», – деди.
28«Аьше, Бийим, – деп явап берди хатын, – тек ийтлер де сыпырадынъ туьбине балалар туьсирген оьтпек увакларын ашайдылар».
29«Сен аьруьв явапладынъ, – деди ога Иса, – бар, кызынънан йин шыккан».
30Хатын уьйине барганда, кызы йиннен кутылып, тоьсекте ятып турганын коьрди.
Иса сакавды сав этеди
31Иса Тир ериннен кетип, Сидоннан оьтип, Декаполис арасы ман тагы да Галилея коьлине етти. 32Сонда Исага санъырав, тылкав бир аьдемди алып келдилер де ога кол тийдирмеге тиледилер.
33Иса оны халктан бир якка аькетти, бармакларын онынъ кулакларына сукты, туькирди эм онынъ тилине тийди. 34Сонъында коьзин коькке коьтерип, авыр куьрсинди де: «Эффата!» (Эффата деген «Ашыл!») – деп буйырды. 35Аьдемнинъ кулаклары сол саьатлей ашылдылар, ол тилин байлаган заттан кутылды эм тувра соьйлеп баслады.
36Иса, болган затты эш биревге де айтпанъыз деп, буйырды. Ама Ол не шаклы оларга буйырса да, сол шаклы хабарын яятаган эдилер. 37Олардынъ сейирсинуьвлерининъ сонъы болмай эди. «Ол неди этсе де, баьриси ийгилик, – дейтаган эдилер. – Ол санъыравды эситтиреди, сакавды да соьйлеттиреди!»
अहिले सेलेक्ट गरिएको:
Марк 7: NOG
हाइलाइट
शेयर गर्नुहोस्
कपी गर्नुहोस्
तपाईंका हाइलाइटहरू तपाईंका सबै यन्त्रहरूमा सुरक्षित गर्न चाहनुहुन्छ? साइन अप वा साइन इन गर्नुहोस्
© Институт перевода Библии, Москва, 2011
Марк 7
7
Инсанды не зат арам этеди?
1Бир кере Ерусалимнен парисейлер мен дин аьлимлерининъ бирерлери келдилер, Исадынъ тоьгерегинде йыйылдылар. 2Сонда олар, Исадынъ сокталарынынъ кайбирлери ювылмаган, сол себепли арам болган коллары ман ас ишетаганларын коьрип, бетледилер. 3А ювытлар, боьтен де парисейлер, бурынгылардынъ аьдетлерине коьре, ярастырылган кепте кол ювмай, аска олтырмаслар. 4Олар базардан келгеннен сонъ, ювынмай, ас ишпейдилер. Олардынъ тостакайларды, шоьлмеклерди, казанларды, орынларды ювмага керекли деп саналган баска коьп туьрли аьдетлери де бар.
5Сонынъ уьшин парисейлер эм дин аьлимлери Исадан: «Сенинъ сокталарынъ бурынгылардынъ аьдетлерин неге тутпайдылар? Олар, колларын ювмай, неге ас ишедилер?» – деп сорадылар.
6Иса оларга булай яваплады: «Ешая пайхамбар сизинъ, экиюзлилердинъ, акында туьз соьзин айткан. Ол язганша: „Бу халк Мени тиллерининъ ушы ман оьрметлейди, а олардынъ юреклери Меннен алыста. 7Олардынъ Мага табынувлары маьнесиз; окувлары – аьдем буйырыклары“. 8Сиз Алладынъ парызын таслагансыз эм тек аьдем аьдетлерин тутасыз. Казанларды, тостакайларды ювасыз эм сосындай коьп затлар да этесиз».
9Сонъ Иса: «Оьз аьдетлеринъизди тутар уьшин Алладынъ парызын кылыплы бузып билесиз. 10Муса: „Атанъ ман ананъды оьрметле“, „Атасы ман анасына яман соьйлеген оьлтирилмеге тийисли“, – деп, буйырган. 11Сиз болсанъыз, эгер аьдем ата-анасына: „Меннен алаякларынъыздынъ баьриси курман – Аллага берилген“, – деп айтса, тувра этеди, дейсиз. 12Оннан сонъ сиз ога ата-анасына бир зат та этпеге ызын бермейсиз. 13Соьйтип сиз Алла соьзин оьзинъиздинъ аьдетинъиз бен куватсыз этесиз, сондай коьп затлар да этесиз», – деп косты.
14Иса тагы да, халкты оьз янына шакырып, айтты: «Барынъыз, тынъланъыз да анъламага куьресинъиз. 15Аьдемнинъ тысыннан ишине кирген эш бир зат та оны арам эталмаяк. Аьдемди эне сол онынъ ишиннен шыгатаган зат арам этеди. 16Тынълаяк болган тынъласын!»
17Иса халктан кетип уьйге киргенде, сокталары, Оннан бу таварых пан неди айтпага суьйгенин, анълатпага тиледилер. 18Иса оларга булай деди: «Аьше, сиз де бир зат та анъламадынъызба? Эслемединъизбе? Аьдемнинъ авызыннан кирген эш бир зат та оны арам эталмайды. 19Ол аьдемнинъ юрегине кирмей, асказанына кирип, сонъ аякйолга оьтип кетеди». Иса бу соьзлер мен баьри аслардынъ алал болганын айтты.
20Иса: «Аьдемди эне сол онынъ ишиннен шыгатаганлар арам этедилер», – деп косты. 21-22«Неге десе яман ойлар, зиналык, каьхпелик, кырсызлык, аьдем оьлтируьв, сыклык, огырсызлык, кылып, аьдепсизлик, куьнлев, яманлав, коькиреклик, акылсызлык аьдемнинъ ишиннен, юрегиннен шыгадылар. 23Бу яман затлардынъ баьриси де аьдемнинъ ишиннен шыгып, оны арам этедилер».
Сирия-Финикияшы хатыннынъ иманы
24Иса оннан шыгып, Тирдинъ эм Сидондынъ тоьгерегиндеги якларга йолланды. Ол бир уьйге кирди, ким де болсын бирев Онынъ келгени акында билгенин суьймеди, ама Ол оны ясыралмады. 25Исадынъ келгенин кызын кара йин соккан бир хатын билди. Ол келди де Исадынъ аягына йыгылды. 26Бу хатын ювыт тувыл эди, асылы Сирия-Финикиядан эди. Ол Исадан кызыннан йинди кувып шыгарувын тиледи.
27Иса ога: «Кой, бас деп, балалар тойсынлар, оьтпекти балалардан алып, ийтлерге аткан ийги тувылды да», – деди.
28«Аьше, Бийим, – деп явап берди хатын, – тек ийтлер де сыпырадынъ туьбине балалар туьсирген оьтпек увакларын ашайдылар».
29«Сен аьруьв явапладынъ, – деди ога Иса, – бар, кызынънан йин шыккан».
30Хатын уьйине барганда, кызы йиннен кутылып, тоьсекте ятып турганын коьрди.
Иса сакавды сав этеди
31Иса Тир ериннен кетип, Сидоннан оьтип, Декаполис арасы ман тагы да Галилея коьлине етти. 32Сонда Исага санъырав, тылкав бир аьдемди алып келдилер де ога кол тийдирмеге тиледилер.
33Иса оны халктан бир якка аькетти, бармакларын онынъ кулакларына сукты, туькирди эм онынъ тилине тийди. 34Сонъында коьзин коькке коьтерип, авыр куьрсинди де: «Эффата!» (Эффата деген «Ашыл!») – деп буйырды. 35Аьдемнинъ кулаклары сол саьатлей ашылдылар, ол тилин байлаган заттан кутылды эм тувра соьйлеп баслады.
36Иса, болган затты эш биревге де айтпанъыз деп, буйырды. Ама Ол не шаклы оларга буйырса да, сол шаклы хабарын яятаган эдилер. 37Олардынъ сейирсинуьвлерининъ сонъы болмай эди. «Ол неди этсе де, баьриси ийгилик, – дейтаган эдилер. – Ол санъыравды эситтиреди, сакавды да соьйлеттиреди!»
अहिले सेलेक्ट गरिएको:
:
हाइलाइट
शेयर गर्नुहोस्
कपी गर्नुहोस्
तपाईंका हाइलाइटहरू तपाईंका सबै यन्त्रहरूमा सुरक्षित गर्न चाहनुहुन्छ? साइन अप वा साइन इन गर्नुहोस्
© Институт перевода Библии, Москва, 2011