Romans 4:1-8
ထိုသို႔ျဖစ္လွ်င္ ေသြးသားဇာတိအားျဖင့္ ငါတို႔အဖအာျဗဟံ ခံစားရရွိသည့္အရာႏွင့္ပတ္သက္၍ မည္သို႔ဆိုရမည္နည္း။ အာျဗဟံသည္ အက်င့္အားျဖင့္ ေျဖာင့္မတ္သည္ဟုအသိအမွတ္ျပဳျခင္းခံရသည္မွန္လွ်င္ သူ၌ဝါႂကြားစရာအေၾကာင္းရွိ၏။ သို႔ရာတြင္ ဘုရားသခင္ေရွ႕ေတာ္၌ ထိုသို႔မဟုတ္ေပ။ က်မ္းစာက မည္သို႔ဆိုထားသနည္း။ “အာျဗဟံသည္ ဘုရားသခင္ကိုယုံၾကည္သျဖင့္ ထိုယုံၾကည္ျခင္းကို သူ၏ေျဖာင့္မတ္ျခင္းအျဖစ္ သတ္မွတ္ေတာ္မူ၏”ဟု ဆိုထား၏။ အလုပ္လုပ္ေဆာင္ေသာသူအတြက္ လုပ္အားခသည္ ေက်းဇူးျပဳျခင္းအျဖစ္မဟုတ္ဘဲ သူရသင့္ရထိုက္ေသာအရာအျဖစ္ မွတ္ယူရ၏။ သို႔ရာတြင္ လုပ္ေဆာင္မႈမရွိေသာ္လည္း ဘုရားတရားမဲ့ေသာသူအား ေျဖာင့္မတ္သည္ဟုအသိအမွတ္ျပဳေတာ္မူေသာအရွင္ကို ယုံၾကည္ေသာသူအတြက္မူကား ထိုယုံၾကည္ျခင္းကို သူ၏ေျဖာင့္မတ္ျခင္းအျဖစ္ သတ္မွတ္ေတာ္မူ၏။ ထို႔အတူ ဒါဝိဒ္သည္လည္း ဘုရားသခင္က အက်င့္ကိုမေထာက္ဘဲ ေျဖာင့္မတ္သည္ဟုသတ္မွတ္ေတာ္မူေသာသူ၏မဂၤလာကို ေျပာဆိုရာတြင္ “တရားမဲ့ေသာအမႈမ်ားကို ခြင့္လႊတ္ျခင္းခံရေသာသူ၊ အျပစ္မ်ားကို ဖုံးအုပ္ျခင္းခံရေသာသူတို႔သည္ မဂၤလာရွိၾက၏။ ထာဝရဘုရားအျပစ္မယူေသာသူသည္ မဂၤလာရွိ၏”ဟု ဆို၏။
ေရာမဩဝါဒစာ 4:1-8