Openbaring 7:9-14
ထို႔ေနာက္ ငါၾကည့္လိုက္ရာ တိုင္းႏိုင္ငံ၊ မ်ိဳးႏြယ္စု၊ လူမ်ိဳးႏွင့္ ဘာသာစကားအသီးသီးတို႔မွ မည္သူမွ်မေရတြက္ႏိုင္သည့္မ်ားစြာေသာလူအစုအေဝးသည္ ျဖဴေသာဝတ္လုံကိုဝတ္ဆင္ထားလ်က္ သူတို႔လက္၌ စြန္ပလြံခက္မ်ားကိုင္ေဆာင္ကာ ပလႅင္ေတာ္ႏွင့္သိုးသငယ္ေတာ္ေရွ႕တြင္ ရပ္ေနၾက၏။ သူတို႔က “ကယ္တင္ျခင္းသည္ ပလႅင္ေတာ္ေပၚတြင္ထိုင္ေတာ္မူေသာ ငါတို႔၏ဘုရားသခင္ႏွင့္ သိုးသငယ္ေတာ္၌ရွိ၏”ဟု က်ယ္ေလာင္ေသာအသံျဖင့္ေႂကြးေၾကာ္ၾက၏။ ေကာင္းကင္တမန္အေပါင္းတို႔သည္ ပလႅင္ေတာ္၊ သက္ႀကီးဝါႀကီးတို႔ႏွင့္ သတၱဝါေလးပါးတို႔၏ပတ္လည္၌ ရပ္ေနၾက၏။ သူတို႔သည္လည္း ပလႅင္ေတာ္ေရွ႕၌ပ်ပ္ဝပ္လ်က္ ဘုရားသခင္ကိုရွိခိုးကာ “အာမင္။ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာ၊ ဘုန္းအသေရ၊ ဉာဏ္ပညာ၊ ေက်းဇူးေတာ္ခ်ီးမြမ္းျခင္း၊ ဂုဏ္သေရ၊ တန္ခိုးႏွင့္ အစြမ္းသတၱိတို႔သည္ ငါတို႔ဘုရားသခင္၌ ကမာၻအဆက္ဆက္ရွိပါေစေသာ။ အာမင္”ဟု ႁမြက္ဆိုၾက၏။ ထို႔ေနာက္ သက္ႀကီးဝါႀကီးတို႔ထဲမွတစ္ပါးက “ျဖဴေသာဝတ္လုံကိုဝတ္ဆင္ထားေသာဤသူတို႔သည္ မည္သူတို႔နည္း။ မည္သည့္အရပ္မွလာၾကသနည္း”ဟု ငါ့အားေမး၏။ ငါကလည္း “သခင္၊ ကိုယ္ေတာ္သိပါ၏”ဟု ျပန္ေလွ်ာက္လွ်င္ ထိုသူက “ဤသူတို႔သည္ ႀကီးစြာေသာဆင္းရဲဒုကၡထဲမွ ထြက္လာေသာသူမ်ားျဖစ္ၾက၏။ သူတို႔သည္ မိမိတို႔၏ဝတ္လုံမ်ားကို သိုးသငယ္ေတာ္၏ေသြးေတာ္အားျဖင့္ ေလွ်ာ္ဖြပ္လ်က္ ျဖဴေဖြးေစၾက၏။
ဗ်ာဒိတ္က်မ္း 7:9-14