Luke 19:37-42

ကိုယ္ေတာ္​သည္ သံလြင္​ေတာင္​၏​အဆင္း​လမ္း​အနီး​သို႔ ေရာက္​ေတာ္မူ​ေသာအခါ တပည့္​ေတာ္​အစုအေဝး​အေပါင္း​တို႔​သည္ မိမိ​တို႔​ေတြ႕ျမင္​ခဲ့​ရ​သည့္ တန္ခိုး​လကၡဏာ​အားလုံး​အတြက္ ဝမ္းေျမာက္​လ်က္ က်ယ္ေလာင္​ေသာ​အသံ​ျဖင့္ ဘုရားသခင္​ကို​ခ်ီးမြမ္း​ကာ “ထာဝရ​ဘုရား​၏​နာမ​ေတာ္​၌ ႂကြလာ​ေတာ္မူ​ေသာ​ရွင္ဘုရင္​သည္ မဂၤလာရွိ​ေစ​သတည္း။ ေကာင္းကင္​၌ ၿငိမ္သက္​ျခင္း​ရွိ​၍ အျမင့္ဆုံး​ေသာ​အရပ္​၌ ဘုန္း​ႀကီး​ေတာ္မူ​ေစ​သတည္း”​ဟု ေႂကြးေၾကာ္​ၾက​၏။ ထိုအခါ လူထု​ပရိသတ္​ထဲမွ ဖာရိရွဲ​အခ်ိဳ႕​တို႔​က “ဆရာ၊ ဆရာ့​တပည့္​မ်ား​ကို​ဆုံးမ​ပါ”​ဟု ကိုယ္ေတာ္​အား​ေလွ်ာက္​ၾက​၏။ ကိုယ္ေတာ္​က​လည္း“သင္​တို႔​အား ငါ​ဆို​မည္။ ဤ​သူ​တို႔​တိတ္ဆိတ္​စြာ​ေန​ၾက​လွ်င္ ေက်ာက္ခဲ​တို႔​သည္ ေႂကြးေၾကာ္​ၾက​လိမ့္မည္”​ဟု ျပန္​၍​မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။ ထို႔ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္​သည္ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​အနီး​သို႔​ေရာက္လာ​၍ ထို​ၿမိဳ႕​ကို​ျမင္​ေတာ္မူ​လွ်င္ ၎​အတြက္ ငိုေႂကြး​လ်က္ “သင္​သာ ၿငိမ္သက္​ျခင္း​ကို​ရ​ေစ​သည့္​အရာ​တို႔​ကို ယေန႔​ပင္​သိ​ခဲ့​လွ်င္... သို႔ရာတြင္ ထို​အရာ​သည္ ယခု​သင္​၏​မ်က္စိ​ေရွ႕မွ ကြယ္ဝွက္​ထား​ျခင္း​ခံရ​၏။

႐ွင္လုကာခရစ္ဝင္ 19:37-42