لُکَ 4:3-6

نٛ طُمْ وِنْدِرَا ندٜرْ دٜفْتٜرٜ اَنَّبِ اِشَايَ دٛوْ يَحَيَ، ‏«‏غٛطّٛ اٜ نٛدَّ ندٜرْ لَدّٜ اٜ وِعَ، ‏‹‏مٛعِّنٜىٰ طَتَلْ جٛومِرَاوٛ، ڤٛرْتٜىٰ لَاوٛلْ نغَمْ غَرٛلْ مَاکٛ؞ ڤٛغٛوجِ فُو طِ کٜبِّنْتٜىٰطِ، کٛشّٜىٰجٜ اٜ پٛولٜ فُو طٜ نَمٜتٜىٰطٜ؞ طَتٜ غُورِيطٜ طٜ دَرْتِنْتٜىٰطٜ، طَتٜ بٛنِّيطٜ طٜ مٛعِّنْتٜىٰطٜ؞ يِمْٻٜ دُونِيَارُ فُو ٻٜ نغِعَيْ کِسْندَمْ اَللَّه؞›‏ »‏