کُوطٜ لِلَاٻٜ 17:9-18
کُوطٜ لِلَاٻٜ 17:9-18 FUV
ندٜنْ حَنَانِيَ يَحِ، نَتِّ وُرٛ نغٛ شَاوُلُ وٛنِ، يٛوِ جُوطٜ مُوطُمْ دٛوْ مَاکٛ، وِعِمٛ، «بَنْدِرَاوٛ اَمْ شَاوُلُ، يٜىٰسُ جٛومِرَاوٛ وَنْغَنْطٛمَ دٛوْ لَاوٛلْ نغٛلْ نغَرْدُطَا، اٛ لِلٛيِييَمْ نغَمْ مبُمْتَا، کٜٻَا رُوحُ اَللَّه؞» طٛنْ اٜ طٛنْ، غٛطُّمْ بٛ کٛٻٜ مبُرْتِي ندٜرْ غِتٜ شَاوُلُ؞ اٛ وُمْتِ، اٛ اُمِّي، اٛ وَطَنَا بَڤْتِسْمَ؞





