ေ႐ွာလမုန္သီခ်င္း 7:1-13
ေ႐ွာလမုန္သီခ်င္း 7:1-13 MSBZ
အို မင္းသမီး၊ ေျခနင္းစီးထားေသာသင့္ေျခေထာက္မ်ားသည္ အလြန္လွပပါသည္တကား။ သင္၏တင္သည္ လက္မႈပညာသည္ကဖန္တီးလိုက္ေသာ အႏုပညာလက္ရာႏွင့္တူပါ၏။ သင္၏ခ်က္သည္ စပ်စ္ဝိုင္အၿမဲျဖည့္ထားသည့္ လုံးဝန္းေသာဖလားႏွင့္တူပါ၏။ ဝမ္းဗိုက္သည္ ႏွင္းပန္းရံထားေသာဂ်ဳံစပါးပုံႏွင့္တူပါ၏။ သင့္ရင္သားႏွစ္ႁမႊာသည္ သမင္ငယ္ေလးႏွစ္ေကာင္၊ အႁမႊာဒရယ္ငယ္ေလးႏွစ္ေကာင္ႏွင့္တူပါ၏။ သင့္လည္တိုင္သည္ ဆင္စြယ္ေမွ်ာ္စင္ႏွင့္တူပါ၏။ သင့္မ်က္လုံးမ်ားသည္ ဗာသရဗၺိမ္တံခါးနားရွိ ေဟရွဘုန္ေရကန္တို႔ႏွင့္တူပါ၏။ သင့္ႏွာေခါင္းသည္ ဒမတ္စကပ္ၿမိဳ႕ကို မ်က္ႏွာမူထားေသာလက္ဘႏြန္ေမွ်ာ္စင္ႏွင့္တူပါ၏။ သင့္ဦးေခါင္းသည္ ကရေမလေတာင္ႏွင့္တူၿပီး ဦးေခါင္းရွိဆံႏြယ္မ်ားသည္ ပိတုန္းေရာင္သန္းလ်က္ရွိပါ၏။ ထိုဆံႏြယ္စုမ်ားသည္ ရွင္ဘုရင္ကို ရစ္ပတ္ေႏွာင္တြယ္ထားေလၿပီ။ အို အခ်စ္ေလး၊ သင္သည္ အလြန္အဆင္းလွပါ၏။ အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ေကာင္းပါ၏။ အလြန္စြဲမက္စရာေကာင္းလွပါ၏။ သင္၏အရပ္အေမာင္းသည္ စြန္ပလြံပင္ႏွင့္တူ၍ ရင္သားတို႔သည္လည္း စြန္ပလြံသီးႁပြတ္ႏွင့္တူပါ၏။ ‘ငါသည္ စြန္ပလြံပင္ေပၚတက္ၿပီး အကိုင္းကိုကိုင္မည္’ဟု ငါဆို၏။ သင့္ရင္သားတို႔သည္ စပ်စ္သီးခိုင္ကဲ့သို႔၊ သင္အသက္ရႉထုတ္ေသာေလသည္ ပန္းသီးရနံ႔ကဲ့သို႔ ျဖစ္ပါေစ။ သင့္ႏႈတ္သည္ အေကာင္းစားစပ်စ္ဝိုင္ျဖစ္ပါေစ။” “အကြၽႏ္ုပ္ခ်စ္သူအဖို႔ ထိုစပ်စ္ဝိုင္သည္ ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္ သြားမ်ားမွတစ္ဆင့္ ေခ်ာေမြ႕စြာစီးဆင္းပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္ခ်စ္သူသည္ အကြၽႏ္ုပ္ကိုပိုင္၍ အကြၽႏ္ုပ္ကိုသာ လိုအပ္ပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္ခ်စ္သူ၊ လာပါ။ ေက်းလက္မ်ားသို႔ သြားၾကစို႔။ ေတာ႐ြာမ်ားတြင္ ညအိပ္နားၾကစို႔။ ေစာေစာထ၍ စပ်စ္ၿခံသို႔သြားၾကစို႔။ စပ်စ္ပင္တို႔ အၫြန႔္ထြက္မထြက္၊ အပြင့္ ပြင့္မပြင့္၊ သလဲပင္ ပြင့္မပြင့္ သြားၾကည့္ၾကစို႔။ ထိုေနရာတြင္ အကြၽႏ္ုပ္၏ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို အရွင့္အား ေပးအပ္ပါမည္။ ဒူးဒဲပင္တို႔ ရနံ႔ေမႊးႀကိဳင္ေလၿပီ။ အို အကြၽႏ္ုပ္ခ်စ္သူ၊ သင့္အဖို႔ အရသာရွိေသာ သစ္သီးအစိမ္းအမွည့္အမ်ိဳးမ်ိဳးကို တံခါးနားတြင္ အကြၽႏ္ုပ္သိုထားပါၿပီ။