ေ႐ွာလမုန္သီခ်င္း 5:1-16
ေ႐ွာလမုန္သီခ်င္း 5:1-16 MSBZ
“အို ငါ့ႏွမ၊ ငါ့သတို႔သမီး၊ ငါ့ဥယ်ာဥ္ထဲသို႔ ငါလာၿပီ။ မုရန္ႏွင့္ အေမႊးနံ႔သာတို႔ကို ငါစုသိမ္းၿပီ။ ပ်ားလပို႔မွပ်ားရည္တို႔ကို ငါစားၿပီ။ စပ်စ္ဝိုင္ႏွင့္ ႏို႔ကိုလည္း ငါေသာက္ရၿပီ။” “အို မိတ္ေဆြတို႔၊ စားၾကပါ။ အို ခ်စ္သူတို႔၊ ေသာက္၍ ယစ္မူးၾကပါ။” “အကြၽႏ္ုပ္သည္ အိပ္ေသာ္လည္း စိတ္မွာႏိုးလ်က္ေန၏။ အကြၽႏ္ုပ္ခ်စ္သူက ‘ငါ့ႏွမ၊ ငါ့ခ်စ္သူေလး၊ ငါ့ခ်ိဳးငွက္၊ ျပစ္မ်ိဳးမွဲ႔မထင္သူ၊ ငါ့ကို တံခါးဖြင့္ေပးပါ။ ငါ့ေခါင္းသည္ ႏွင္းစက္တို႔ႏွင့္ ႐ႊဲနစ္ေနပါၿပီ။ ငါ့ဆံပင္သည္ ညႏွင္းရည္တို႔ႏွင့္ ႐ႊဲနစ္ေနပါၿပီ’ဟု ဆိုလ်က္ တံခါးေခါက္ေနပါသည္တကား။ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ဝတ္႐ုံကိုခြၽတ္ၿပီးပါၿပီ၊ ျပန္ဝတ္ရမည္ေလာ။ ေျခကိုေဆးၿပီးပါၿပီ၊ ညစ္ေပေအာင္ ျပန္လုပ္ရမည္ေလာ။ အကြၽႏ္ုပ္ခ်စ္သူသည္ တံခါးေပါက္မွ လက္လွမ္းလွ်ိဳလိုက္ေသာအခါ အကြၽႏ္ုပ္၏အသဲႏွလုံး တုန္ခါသြားပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္ခ်စ္သူကို တံခါးဖြင့္ေပးဖို႔ ထလိုက္ေသာအခါ အကြၽႏ္ုပ္လက္ၾကားမွ မုရန္ဆီတို႔ယို၍ လက္ေခ်ာင္းမ်ားၾကားမွ တံခါးလက္ကိုင္ေပၚသို႔ စီးက်လာပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္ခ်စ္သူကို တံခါးဖြင့္ေပးေသာ္လည္း ခ်စ္သူမွာ ထြက္သြားႏွင့္ေလၿပီ။ သူစကားေျပာေသာအခါ အကြၽႏ္ုပ္ရင္ခုန္လြန္းလွပါ၏။ သူ႔ကိုရွာေသာ္လည္း မေတြ႕ပါ။ ေခၚေသာ္လည္း မထူးပါ။ ၿမိဳ႕လွည့္ကင္းေစာင့္ေသာသူတို႔သည္ အကြၽႏ္ုပ္ကိုေတြ႕ေသာအခါ ႐ိုက္ႏွက္ၾကသျဖင့္ အကြၽႏ္ုပ္ဒဏ္ရာရပါ၏။ ၿမိဳ႕႐ိုးအေစာင့္တို႔သည္လည္း အကြၽႏ္ုပ္ၿခဳံပဝါကို လုယူၾကပါ၏။ အို ေဂ်႐ုဆလင္သမီးပ်ိဳတို႔၊ အကြၽႏ္ုပ္ခ်စ္သူကိုေတြ႕လွ်င္ အကြၽႏ္ုပ္အခ်စ္နာက်ေနသည္ကို သူ႔အားေျပာျပေပးပါမည္ဟု က်ိန္ဆိုၾကပါေလာ့။” “မိန္းမတကာတို႔ထက္ အဆင္းလွေသာမိန္းကေလး၊ သင့္ခ်စ္သူသည္ အျခားသူတို႔၏ခ်စ္သူထက္ မည္မွ်သာသနည္း။ သင္သည္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို က်ိန္ဆိုေစရေလာက္ေအာင္ သင့္ခ်စ္သူသည္ အျခားသူတို႔၏ခ်စ္သူထက္ မည္မွ်သာသနည္း။” “အကြၽႏ္ုပ္ခ်စ္သူသည္ စိုျပည္နီျမန္းေသာအသားအေရာင္ရွိပါ၏။ လူတစ္ေသာင္းအလယ္တြင္ပင္ ထင္းကနဲေပၚလြင္သူျဖစ္ပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္ခ်စ္သူ၏ဦးေခါင္းမွာ ေ႐ႊစင္ႏွင့္တူပါ၏။ ဆံပင္မွာ က်ီးကန္းကဲ့သို႔ မည္းနက္ၿပီး လႈိင္းတြန႔္ပုံျဖစ္ပါ၏။ သူ႔မ်က္လုံးမ်ားကား ႏို႔ရည္ခ်ိဳးၿပီး ေရျပည့္လွ်ံသည့္ေခ်ာင္းနံေဘးတြင္ေနေလ့ရွိေသာ ခ်ိဳးငွက္၏မ်က္လုံးႏွင့္တူ၏။ သူ႔ပါးျပင္တို႔သည္ ေမႊးႀကိဳင္ေသာအိပ္ရာ၊ အေမႊးနံ႔သာထုံသင္းေသာရဲတိုက္ႏွင့္တူ၏။ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းသည္လည္း မုရန္ဆီယိုစီးေသာ ႏွင္းပန္းႏွင့္တူ၏။ သူ၏လက္မ်ားသည္လည္း ေက်ာက္မ်က္႐ြဲစီျခယ္ထားေသာ ေ႐ႊလက္စြပ္ႏွင့္တူ၏။ ဝမ္းဗိုက္သည္လည္း နီလာေက်ာက္စီျခယ္ထားေသာ ေျပာင္လက္သည့္ဆင္စြယ္ႏွင့္တူ၏။ သူ႔ေျခေထာက္မ်ားသည္ ေ႐ႊစင္အုတ္ခုံေပၚတြင္ စိုက္ထူထားေသာ စက်င္ေက်ာက္တိုင္ႏွင့္တူ၏။ သူ႔႐ုပ္သြင္သည္လည္း အေကာင္းဆုံးသစ္ကတိုးပင္မ်ားေပါက္ရာ လက္ဘႏြန္ေတာင္ႏွင့္တူ၏။ ႏႈတ္ခ်ိဳ၍ သူ႔တစ္ကိုယ္လုံး ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးဖြယ္ျဖစ္၏။ အို ေဂ်႐ုဆလင္သမီးပ်ိဳတို႔၊ ဤသူကား အကြၽႏ္ုပ္၏ခ်စ္သူ၊ ဤသူသည္ အကြၽႏ္ုပ္မိတ္ေဆြ ျဖစ္၏။”