ေ႐ွာလမုန္သီခ်င္း 4:1-16
ေ႐ွာလမုန္သီခ်င္း 4:1-16 MSBZ
“ၾကည့္ပါ။ ငါ့ခ်စ္သူေလး၊ သင္သည္ အဆင္းလွေပ၏။ ၾကည့္ပါ။ သင္သည္ အဆင္းလွေပ၏။ မ်က္ႏွာလႊားေအာက္မွ သင့္မ်က္လုံးမ်ားသည္ ခ်ိဳးငွက္မ်က္လုံးႏွင့္ တူပါ၏။ သင့္ဆံေကသာေလးမ်ားသည္လည္း ဂိလဒ္ေတာင္ေပၚမွ ခုန္ေပါက္၍ဆင္းလာေသာ ဆိတ္အုပ္ႏွင့္ တူပါ၏။ သင့္သြားမ်ားသည္လည္း အေမြးညႇပ္ၿပီးေရခ်ိဳးရာမွတက္လာေသာ သိုးအုပ္ႏွင့္ တူပါ၏။ ထိုသိုးတို႔သည္ တစ္ေကာင္မွ်သားမေလွ်ာ၊ အႁမႊာသာ ဖြားတတ္ၾကပါ၏။ သင့္ႏႈတ္ခမ္းမ်ားသည္လည္း အနီေရာင္ဖဲႀကိဳးႏွင့္ တူပါ၏။ သင့္ႏႈတ္သည္လည္း ခ်စ္စရာေကာင္းလွပါ၏။ မ်က္ႏွာလႊားေအာက္မွ သင့္ပါးျပင္သည္လည္း ထက္ျခမ္းခြဲထားေသာသလဲသီးႏွင့္ တူပါ၏။ သင့္လည္တိုင္သည္လည္း ေက်ာက္မ်ားျဖင့္စီတန္းေဆာက္လုပ္ထားေသာ ဒါဝိဒ္မင္းႀကီး၏ရဲတိုက္ႏွင့္ တူပါ၏။ ထိုရဲတိုက္တြင္ ဒိုင္းလႊားအခုတစ္ေထာင္ ခ်ိတ္ဆြဲထားၿပီး ဒိုင္းလႊားတစ္ခုစီသည္ စစ္သူရဲတို႔ ကိုင္ေဆာင္ေသာဒိုင္းလႊားမ်ားျဖစ္၏။ သင့္ရင္သားႏွစ္ႁမႊာသည္လည္း ႏွင္းပန္းၾကားတြင္ က်က္စားေသာ သမင္ငယ္ေလးႏွစ္ေကာင္၊ အႁမႊာဒရယ္ငယ္ေလးႏွစ္ေကာင္တို႔ႏွင့္ တူပါ၏။ ေန႔မက်ိဳးမီ၊ အရိပ္တို႔မကြယ္ေပ်ာက္မီ မုရန္ေတာင္ႏွင့္ ေလာ္ဗန္ေတာင္ကုန္းသို႔ ငါသြားမည္။ ငါ့ခ်စ္သူေလး၊ သင္သည္ ျပစ္မ်ိဳးမွဲ႔မထင္ တစ္ကိုယ္လုံးအဆင္းလွေပ၏။ အို ငါ့သတို႔သမီး၊ လက္ဘႏြန္ေတာင္မွ ငါႏွင့္လိုက္ခဲ့ပါ။ လက္ဘႏြန္ေတာင္မွ ငါေခၚရာသို႔လိုက္ခဲ့ပါ။ အာမနေတာင္ထိပ္၊ စနိရေတာင္ထိပ္တို႔မွစ၍ ေဟရမုန္ေတာင္၊ ျခေသၤ့တြင္း၊ က်ားသစ္တို႔က်က္စားရာေတာင္တို႔မွ ဆင္းလာခဲ့ပါ။ အို ငါ့ႏွမ၊ ငါ့သတို႔သမီး၊ သင္သည္ ငါ့ႏွလုံးသားကို အပိုင္သိမ္းေလၿပီ။ သင္၏အၾကည့္တစ္ခ်က္၊ ေက်ာက္မ်က္လည္ဆြဲတစ္ကုံးျဖင့္ ငါ့ႏွလုံးသားကို အပိုင္သိမ္းေလၿပီ။ အို ငါ့ႏွမ၊ ငါ့သတို႔သမီး၊ သင္၏ခ်စ္ျခင္းေမတၱာသည္ တင့္တယ္လွပါ၏။ သင္၏ခ်စ္ျခင္းေမတၱာသည္ စပ်စ္ဝိုင္ထက္သာ၍ ႏွစ္သက္ဖြယ္ေကာင္းပါ၏။ သင္၏နံ႔သာဆီသည္လည္း အေမႊးနံ႔သာတကာတို႔ထက္ သာ၍ေမႊးပါ၏။ အို ငါ့သတို႔သမီး၊ သင့္ႏႈတ္ခမ္းတို႔သည္ ပ်ားလပို႔မွ ပ်ားရည္ယိုသကဲ့သို႔ ျဖစ္ပါ၏။ သင့္လွ်ာေအာက္တြင္ ပ်ားရည္၊ ႏို႔ရည္တို႔ ရွိပါ၏။ သင့္အဝတ္အစားတို႔၏ရနံ႔သည္လည္း လက္ဘႏြန္ရနံ႔ႏွင့္ တူပါ၏။ အို ငါ့ႏွမ၊ ငါ့သတို႔သမီး၊ သင္သည္ ပိတ္ထားေသာဥယ်ာဥ္၊ ပိတ္ထားေသာေရကန္၊ ပိတ္ဆို႔ထားေသာစမ္းေရေပါက္ ျဖစ္၏။ သင့္အစို႔အေညႇာက္သည္ အေကာင္းဆုံးအသီးကိုသီးေသာသလဲေတာ၊ နာဒုပင္ေရာေပါက္ေသာ ဟနၤာေတာ၊ နာဒုႏွင့္ကုံကုမံ၊ ခါနဲႏွင့္သစ္ႀကံပိုး စသည့္အေမႊးနံ႔သာပင္အေပါင္းတို႔ေပါက္ရာေတာ၊ မုရန္၊ သစ္ေမႊးႏွင့္ အေကာင္းဆုံး ဟင္းခတ္အေမႊးအႀကိဳင္ပင္အေပါင္းတို႔ေပါက္ရာေတာ ျဖစ္၏။ ဥယ်ာဥ္ထဲမွစမ္းေခ်ာင္း၊ စမ္းေရတြင္း၊ လက္ဘႏြန္ေတာင္မွ စီးဆင္းလာေသာေရ ျဖစ္၏။” “အို ေျမာက္ေလ၊ ႏိုးပါ။ အို ေတာင္ေလ၊ လာပါ။ အကြၽႏ္ုပ္ဥယ်ာဥ္တြင္ တိုက္ခတ္ပါ။ သို႔မွ အရွင့္ထံမွအေမႊးနံ႔သာတို႔ ပ်ံ႕သြားမည္။ အကြၽႏ္ုပ္ခ်စ္သူသည္ မိမိဥယ်ာဥ္ထဲသို႔ လာပါေစ။ အေကာင္းဆုံးအသီးကို စားပါေစ။”