ေရာမဩဝါဒစာ 7:7-25

သို႔ျဖစ္လွ်င္ မည္သို႔​ဆို​ရ​မည္နည္း။ ပညတ္​တရား​သည္ အျပစ္​ေလာ။ လုံးဝ​မ​ဟုတ္​ေပ။ သို႔ေသာ္ ပညတ္​တရား​အားျဖင့္​မ​ဟုတ္​လွ်င္ အျပစ္​ကို ငါ​သိ​ခဲ့​မည္​မ​ဟုတ္။ အဘယ္ေၾကာင့္​ဆိုေသာ္ “တပ္မက္​ေသာ​စိတ္​မ​ရွိ​ရ”​ဟု ပညတ္​တရား​က မ​ဆို​ထား​လွ်င္ တပ္မက္​ျခင္း​ကို ငါ​သိ​ခဲ့​မည္​မ​ဟုတ္။ သို႔ေသာ္ အျပစ္​သည္ ပညတ္​ေတာ္​အားျဖင့္ အခြင့္​ရ​ကာ ငါ​၌ တပ္မက္​ျခင္း​မ်ိဳးစုံ​ကို ျဖစ္ေပၚ​ေစ​၏။ တစ္နည္းဆိုေသာ္ ပညတ္​တရား​မ​ရွိ​လွ်င္ အျပစ္​သည္ အေသ​ျဖစ္​၏။ ငါ​သည္ တစ္ခ်ိန္က ပညတ္​တရား​မ​ပါ​ဘဲ အသက္ရွင္​ခဲ့​၏။ သို႔ေသာ္ ပညတ္​ေတာ္​ေရာက္လာ​ေသာအခါ အျပစ္​သည္ ျပန္လည္​ရွင္သန္​လာ​ၿပီး ငါ​မူကား ေသဆုံး​ခဲ့​သျဖင့္ အသက္ရွင္​ျခင္း​သို႔​ေရာက္​ေစ​ရ​မည့္ ဤ​ပညတ္​ေတာ္​သည္ ေသ​ျခင္း​သို႔​ေရာက္​ေစ​သည္​ကို ငါ​ေတြ႕​၏။ အေၾကာင္းမူကား အျပစ္​သည္ ပညတ္​ေတာ္​အားျဖင့္ အခြင့္​ရ​ကာ ငါ့​ကို​လွည့္ျဖား​၍ ထို​ပညတ္ေတာ္​အားျဖင့္ ငါ့​ကို​သတ္​ေလ​၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ပညတ္​တရား​သည္ သန႔္ရွင္း​၏။ ပညတ္​ေတာ္​သည္​လည္း သန႔္ရွင္း​ေျဖာင့္မတ္​၍ ေကာင္းျမတ္​၏။ သို႔ျဖစ္လွ်င္ ဤ​ေကာင္းျမတ္​ေသာ​အရာ​သည္ ငါ့​အတြက္ ေသ​ျခင္း​အေၾကာင္း​ျဖစ္​သေလာ။ လုံးဝ​မ​ဟုတ္​ေပ။ ငါ့​အတြက္ ေသ​ျခင္း​အေၾကာင္း​ျဖစ္​ေသာ​အရာ​မွာ အျပစ္​ပင္​ျဖစ္၍ အျပစ္​သည္ အျပစ္​ျဖစ္​ေၾကာင္း ထင္ရွား​ေစရန္ ဤ​ေကာင္းျမတ္​ေသာ​အရာ​အားျဖင့္ ငါ​၌ ေသ​ျခင္း​ကို​ျဖစ္ေပၚ​ေစ​၏။ ဤသို႔ျဖင့္ အျပစ္​သည္ ပညတ္​ေတာ္​အားျဖင့္ အတိုင္းထက္အလြန္ အျပစ္​မ်ား​ေသာ​အရာ​ျဖစ္လာ​၏။ ပညတ္​တရား​သည္ ဝိညာဥ္ေရး​ႏွင့္ဆိုင္​ေၾကာင္း ငါ​တို႔​သိ​ၾက​၏။ သို႔ရာတြင္ ငါ​သည္ ေသြးသား​ဇာတိ​၌​ရွိ​သူ​ျဖစ္​ၿပီး အျပစ္​တရား​၏​လက္ေအာက္​တြင္ ေရာင္းစား​ျခင္း​ခံရ​သူ​ျဖစ္​၏​။ ငါ​သည္ မိမိ​ျပဳ​ေန​သည့္​အမႈ​ကို​ပင္ ကိုယ္တိုင္​နား​မ​လည္​ေပ။ အဘယ္ေၾကာင့္​ဆိုေသာ္ ငါ​သည္ ကိုယ္​ျပဳ​လို​ေသာ​အရာ​ကို မ​ျပဳ​ဘဲ ကိုယ္​မုန္း​ေသာ​အရာ​ကို ျပဳ​ေန​၏။ ထိုသို႔ ငါ​သည္ ကိုယ္​မ​ျပဳ​လို​ေသာ​အရာ​ကို ျပဳ​ေန​သည္​ဆိုလွ်င္ ပညတ္​တရား​ေကာင္းျမတ္​ေၾကာင္း​ကို ဝန္ခံ​ျခင္း​ျဖစ္​၏။ သို႔ျဖစ္လွ်င္ ထို​အရာ​ကို​ျပဳ​ေသာ​သူ​မွာ ငါ​မ​ဟုတ္​ေတာ့​ဘဲ ငါ့​အထဲ၌​ကိန္းေအာင္း​ေန​ေသာ အျပစ္​ပင္​ျဖစ္​၏။ ငါ့​အထဲ၌ တစ္နည္းအားျဖင့္ ငါ​၏​ေသြးသား​ဇာတိ​ထဲ၌ ေကာင္း​ေသာ​အရာ​တစ္စုံတစ္ခု​မွ် ကိန္းေအာင္း​ေန​ျခင္း​မ​ရွိ​ေၾကာင္း ငါ​သိ​၏။ အဘယ္ေၾကာင့္​ဆိုေသာ္ ေကာင္း​ေသာ​အမႈ​ကို​ျပဳ​လို​ေသာ​ဆႏၵ​သည္ ငါ​၌​ရွိ​ေသာ္လည္း ၎​ကို ျပဳ​ႏိုင္စြမ္း​မ​ရွိ။ အေၾကာင္းမူကား ငါ​သည္ ကိုယ္​ျပဳ​လို​သည့္ ေကာင္း​ေသာ​အမႈ​ကို​မ​ျပဳ​ဘဲ မ​ျပဳ​လို​သည့္ မေကာင္း​ေသာ​အမႈ​ကို ျပဳ​ေန​၏။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္​မ​ျပဳ​လို​ေသာ​အရာ​ကို ငါ​ျပဳ​ေန​သည္​ဆိုလွ်င္ ၎​ကို ငါ​ကိုယ္တိုင္​ျပဳ​သည္​မ​ဟုတ္​ေတာ့​ဘဲ ငါ့​အထဲ၌​ကိန္းေအာင္း​ေန​ေသာ​အျပစ္​က ျပဳ​ျခင္း​ျဖစ္​၏။ သို႔ျဖစ္၍ ေကာင္း​ေသာ​အမႈ​ကို​ျပဳ​လို​ေသာ​ငါ​၌ မေကာင္း​ေသာ​အမႈ​ရွိ​ေန​သည္​ဟူေသာ​သေဘာ​တရား​ကို ငါ​ေတြ႕​၏။ တစ္နည္းဆိုေသာ္ ငါ​သည္ အတြင္း​ဝိညာဥ္​လူ​အားျဖင့္ ဘုရားသခင္​၏​တရား​ေတာ္​၌ ႏွစ္သက္​ဝမ္းေျမာက္​လ်က္​ရွိ​ေသာ္လည္း ငါ​၏​ကိုယ္အဂၤါ​မ်ား​၌ အျခား​ေသာ​တရား​ရွိ​၍ ၎​တို႔​သည္ ငါ့​စိတ္ႏွလုံး​၏​တရား​ႏွင့္ တိုက္ခိုက္​လ်က္​ေန​သျဖင့္ ငါ​၏​ကိုယ္အဂၤါ​မ်ား​၌​ရွိ​သည့္ အျပစ္​ႏွင့္ဆိုင္ေသာ​တရား​အားျဖင့္ ငါ့​ကို​ဖမ္းဆီး​ခ်ဳပ္ေႏွာင္​ထား​သည္​ကို ငါ​ျမင္​၏။ ငါ​သည္ အလြန္​စိတ္ပ်က္​ဖြယ္​ေကာင္း​ေသာ​သူ​ျဖစ္​ေပ​၏။ မည္သူ​သည္ ေသ​ျခင္း​ႏွင့္ဆိုင္ေသာ ဤ​ကိုယ္ခႏၶာ​မွ ငါ့​ကို ကယ္ႏုတ္​မည္နည္း။ သို႔ေသာ္ ငါ​တို႔​၏​သခင္​ေယရႈ​ခရစ္ေတာ္​အားျဖင့္ ဘုရားသခင္​၏​ေက်းဇူး​ေတာ္​ကို​ခ်ီးမြမ္း​၏။ ဤသို႔ျဖင့္ ငါ​သည္ မိမိ​စိတ္ႏွလုံး​အားျဖင့္ ဘုရားသခင္​၏​တရား​ေတာ္​ကို အေစခံ​လ်က္​ရွိ​ေသာ္လည္း ေသြးသား​ဇာတိ​အားျဖင့္ အျပစ္​ႏွင့္ဆိုင္ေသာ​တရား​ကို အေစခံ​လ်က္​ရွိ​၏။