ေရာမဩဝါဒစာ 7:13-21

သို႔ျဖစ္လွ်င္ ဤ​ေကာင္းျမတ္​ေသာ​အရာ​သည္ ငါ့​အတြက္ ေသ​ျခင္း​အေၾကာင္း​ျဖစ္​သေလာ။ လုံးဝ​မ​ဟုတ္​ေပ။ ငါ့​အတြက္ ေသ​ျခင္း​အေၾကာင္း​ျဖစ္​ေသာ​အရာ​မွာ အျပစ္​ပင္​ျဖစ္၍ အျပစ္​သည္ အျပစ္​ျဖစ္​ေၾကာင္း ထင္ရွား​ေစရန္ ဤ​ေကာင္းျမတ္​ေသာ​အရာ​အားျဖင့္ ငါ​၌ ေသ​ျခင္း​ကို​ျဖစ္ေပၚ​ေစ​၏။ ဤသို႔ျဖင့္ အျပစ္​သည္ ပညတ္​ေတာ္​အားျဖင့္ အတိုင္းထက္အလြန္ အျပစ္​မ်ား​ေသာ​အရာ​ျဖစ္လာ​၏။ ပညတ္​တရား​သည္ ဝိညာဥ္ေရး​ႏွင့္ဆိုင္​ေၾကာင္း ငါ​တို႔​သိ​ၾက​၏။ သို႔ရာတြင္ ငါ​သည္ ေသြးသား​ဇာတိ​၌​ရွိ​သူ​ျဖစ္​ၿပီး အျပစ္​တရား​၏​လက္ေအာက္​တြင္ ေရာင္းစား​ျခင္း​ခံရ​သူ​ျဖစ္​၏​။ ငါ​သည္ မိမိ​ျပဳ​ေန​သည့္​အမႈ​ကို​ပင္ ကိုယ္တိုင္​နား​မ​လည္​ေပ။ အဘယ္ေၾကာင့္​ဆိုေသာ္ ငါ​သည္ ကိုယ္​ျပဳ​လို​ေသာ​အရာ​ကို မ​ျပဳ​ဘဲ ကိုယ္​မုန္း​ေသာ​အရာ​ကို ျပဳ​ေန​၏။ ထိုသို႔ ငါ​သည္ ကိုယ္​မ​ျပဳ​လို​ေသာ​အရာ​ကို ျပဳ​ေန​သည္​ဆိုလွ်င္ ပညတ္​တရား​ေကာင္းျမတ္​ေၾကာင္း​ကို ဝန္ခံ​ျခင္း​ျဖစ္​၏။ သို႔ျဖစ္လွ်င္ ထို​အရာ​ကို​ျပဳ​ေသာ​သူ​မွာ ငါ​မ​ဟုတ္​ေတာ့​ဘဲ ငါ့​အထဲ၌​ကိန္းေအာင္း​ေန​ေသာ အျပစ္​ပင္​ျဖစ္​၏။ ငါ့​အထဲ၌ တစ္နည္းအားျဖင့္ ငါ​၏​ေသြးသား​ဇာတိ​ထဲ၌ ေကာင္း​ေသာ​အရာ​တစ္စုံတစ္ခု​မွ် ကိန္းေအာင္း​ေန​ျခင္း​မ​ရွိ​ေၾကာင္း ငါ​သိ​၏။ အဘယ္ေၾကာင့္​ဆိုေသာ္ ေကာင္း​ေသာ​အမႈ​ကို​ျပဳ​လို​ေသာ​ဆႏၵ​သည္ ငါ​၌​ရွိ​ေသာ္လည္း ၎​ကို ျပဳ​ႏိုင္စြမ္း​မ​ရွိ။ အေၾကာင္းမူကား ငါ​သည္ ကိုယ္​ျပဳ​လို​သည့္ ေကာင္း​ေသာ​အမႈ​ကို​မ​ျပဳ​ဘဲ မ​ျပဳ​လို​သည့္ မေကာင္း​ေသာ​အမႈ​ကို ျပဳ​ေန​၏။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္​မ​ျပဳ​လို​ေသာ​အရာ​ကို ငါ​ျပဳ​ေန​သည္​ဆိုလွ်င္ ၎​ကို ငါ​ကိုယ္တိုင္​ျပဳ​သည္​မ​ဟုတ္​ေတာ့​ဘဲ ငါ့​အထဲ၌​ကိန္းေအာင္း​ေန​ေသာ​အျပစ္​က ျပဳ​ျခင္း​ျဖစ္​၏။ သို႔ျဖစ္၍ ေကာင္း​ေသာ​အမႈ​ကို​ျပဳ​လို​ေသာ​ငါ​၌ မေကာင္း​ေသာ​အမႈ​ရွိ​ေန​သည္​ဟူေသာ​သေဘာ​တရား​ကို ငါ​ေတြ႕​၏။