ေရာမဩဝါဒစာ 4:13-17

ကမာၻ​ေလာက​ကို​အေမြ​ဆက္ခံ​သူ​ျဖစ္​မည္​ဟု အာျဗဟံ​၊ သို႔မဟုတ္ သူ​၏​အမ်ိဳးအႏြယ္​အား ေပး​ေတာ္မူ​ေသာ​ကတိ​ေတာ္​သည္ ပညတ္​တရား​ကို​ေထာက္၍ ေပး​ေတာ္မူ​သည္​မ​ဟုတ္​ဘဲ ယုံၾကည္​ျခင္း​ႏွင့္ဆိုင္ေသာ​ေျဖာင့္မတ္​ျခင္း​ကို​ေထာက္၍ ေပး​ေတာ္မူ​၏။ အေၾကာင္းမူကား ပညတ္​တရား​ႏွင့္ဆိုင္ေသာ​သူ​တို႔​သည္ အေမြခံ​မ်ား​ျဖစ္​ၾက​လွ်င္ ယုံၾကည္​ျခင္း​သည္ အခ်ည္းႏွီး​ျဖစ္​သြား​၍ ကတိ​ေတာ္​သည္​လည္း ပ်က္ျပယ္​သြား​ေလ​ၿပီ။ ပညတ္​တရား​သည္ အမ်က္​ေတာ္​ကို​ျဖစ္ေပၚ​ေစ​၏။ သို႔ေသာ္ ပညတ္​တရား​မ​ရွိ​ေသာ​ေနရာ​၌ ေဖာက္ဖ်က္​က်ဴးလြန္​မႈ​လည္း​မ​ရွိ။ ထို႔ေၾကာင့္ ကတိ​ေတာ္​သည္ ယုံၾကည္​ျခင္း​ႏွင့္ဆိုင္​၏။ ဤသည္ကား ထို​ကတိ​ေတာ္​ကို ေက်းဇူး​ေတာ္​အားျဖင့္​ျဖစ္ေစ​၍ ပညတ္​တရား​ႏွင့္ဆိုင္ေသာ​အမ်ိဳးအႏြယ္​အတြက္​သာမက​ဘဲ အာျဗဟံ​၏​ယုံၾကည္​ျခင္း​ႏွင့္ဆိုင္သည့္​အမ်ိဳးအႏြယ္​အပါအဝင္ အမ်ိဳးအႏြယ္​ရွိသမွ်​တို႔​အတြက္ တည္ၿမဲ​ေစရန္​ျဖစ္​၏။ “ငါ​သည္ သင့္​ကို မ်ားစြာ​ေသာ​လူမ်ိဳး​တို႔​၏​ဖခင္​ျဖစ္​ေစ​ၿပီ”​ဟု က်မ္းစာ​၌​ေရး​ထား​သည့္​အတိုင္း အာျဗဟံ​သည္ မိမိ​ယုံၾကည္​ေသာ​ဘုရားသခင္​တည္းဟူေသာ ေသလြန္​ေသာ​သူ​တို႔​ကို​အသက္ရွင္​ေစ​၍ ျဖစ္တည္​ျခင္း​မ​ရွိ​သည့္​အရာ​မ်ား​ကို​ျဖစ္ေပၚ​လာ​ေစရန္ အမိန႔္​ေပး​ႏိုင္​ေသာ​ဘုရားသခင္​ေရွ႕​ေတာ္​၌ ငါ​တို႔​အားလုံး​၏​ဖခင္​ျဖစ္​၏။